Προεκλογικά ότι ήθελαν οι άνεργοι, ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ναι. Ναι σε αύξηση επιδόματος, ναι σε δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ναι σε δωρεάν μετακινήσεις με μέσα μαζικής μεταφοράς. Σήμερα, η ανεργία παραμένει στα ίδια επίπεδα, αν δεν αυξήθηκε, και η εποχική εργασία που ήδη ξεκίνησε στους τουριστικούς προορισμούς είναι χειρότερη από άποψη συνθηκών και μισθοδοσίας σε σχέση με πέρσι, όπως μαθαίνουμε από τους εργαζόμενους.
Η φωνή των ανέργων, των επισφαλώς εργαζόμενων και των εποχικών εργαζόμενων ακόμη δεν ακούγεται ούτε καν στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, ενώ ο ΟΑΕΔ παραμένει ένα μπάχαλο αντί για γραφείο εύρεσης εργασίας με βάση τα γραφεία εργασίας που λειτουργούν στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, όπου αν μη τι άλλο τόσο οι εργοδότες όσο και οι εργαζόμενοι κινούνται εντός νομιμότητας και όχι εντός αδιαφάνειας.
Με το 27% των Ελλήνων, διαθέσιμους για εργασία αλλά άνεργους, πρέπει επιτέλους κάποιος να μιλήσει ευθέως για την ανεργία!
Λύση η μείωση των εισφορών και των φόρων σε εργοδότες
Η Ανεργία είναι προϊόν κυρίως των πολιτικών που ακολουθούνται στα εργασιακά και στα φορολογικά.
Πρώτον: κάθε πόντος αύξησης του ΦΠΑ ή των φόρων κατανάλωσης, ή και του φόρου εισοδήματος μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα όλων μέσα στην οικονομία, μειώνει την κατανάλωση, και κοστίζει αρκετές δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Η μείωση της ανεργίας απαιτεί μείωση του ΦΠΑ και της φορολογίας συνολικά!
Αξιοπρεπείς μισθοί μεν, χαμηλή φορολόγηση δε για δημόσιους υπαλλήλους
Σε περιβάλλον ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, για να μειωθεί η φορολογία πρέπει να μειωθούν τα συνολικά έξοδα του κράτους, ή να αυξηθεί η φορολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και των κρατικοδίαιτων αλλά και να πάψουν να φοροαπαλλάσσονται άνθρωποι με πάρα πολύ υψηλά ετήσια εισοδήματα, όπως οι βουλευτές, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες. Ο φόρος όποιου πληρώνεται από το δημόσιο, ισοδυναμεί με μείωση της αμοιβής του.
Στην Ελλάδα για ίδιο μικτό εισόδημα, ο δημόσιος υπάλληλος πληρώνει μικρότερο φόρο από όσον ο ιδιωτικός υπάλληλος ή ο ελεύθερος επαγγελματίας.
Εκτός από αντισυνταγματικό και ηλίθιο, αυτό το μέτρο είναι και αντιπαραγωγικό διότι έτσι, για ίδιους μισθούς στο δημόσιο, απαιτείται μεγαλύτερο έσοδο από φορολογία.
Χώρια που στο Δημόσιο οι μισθοί είναι 43% υψηλότεροι από την παραγωγική οικονομία, άρα για μια θέση εργασίας στο δημόσιο χάνεται 1,43 θέσεις εργασίας στην παραγωγική οικονομία!
Αυτό χωρίς να υπολογίσουμε τις πρόσθετες ανθρωποώρες για τη συλλογή των φόρων που θα πληρώσουν αυτό το κόστος, συν τα έξοδα υποδομής και υπηρεσιών για τους χώρους εργασίας, γραφεία, ενοίκια, θέρμανση και φωτισμό, κλπ, που τελικά φτάνει κάθε θέση στο δημόσιο να κοστίζει πάνω από 3 θέσεις εργασίας στην παραγωγική οικονομία.
Κατασπατάληση χρημάτων στο Δημόσιο
Όταν λέμε για άχρηστες θέσεις στο δημόσιο, βέβαια, ας μην βιαστούν οι ανεγκέφαλοι να πούνε για τις δασκάλες, τις γιατρούς, τις νηπιαγωγούς και τις αστυνομικούς! Για τον Οργανισμό Αποξήρανσης λίμνης Κωπαΐδας λέμε, που αποξηράνθηκε τελικώς το 1932, για τους 88 κηπουρούς που θα επαναπροσλάβουν για τα δύο στρέμματα κήπου της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, για την Οργανισμό
Έρευνας αρχαίου υφάσματος, και ένα σωρό αργομισθίες που κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στους 250.000 δημοσίους υπαλλήλους που είχε η χώρα το 1981 χωρίς Ιντερνετ και PC, και τους 650.000 που έχει σήμερα μετά από σημαντική μείωση από τους 768.000 που είχε το 2009!
Σεβασμός στη μικρή επιχείρηση
Μέχρι τώρα, οι κυβερνήσεις θεωρούσαν τις μικρές επιχειρήσεις ως κάτι ανεπιθύμητο στην Ελλάδα. Τη βάλανε σκοπίμως μαζί με τη μεσαία από εποχής Ανδρέα Παπανδρέου για να στέλνουν τα χοντρά πακέτα επιδοτήσεων και χρημάτων των φορολογούμενων στους κολλητούς αφισοκολλητές και να λένε ότι στηρίζουνκαι τους μικρούς, και ζητάνε τα ίδια γραφειοκρατικά έξοδα και έγγραφα από μια επιχείρηση τριών ατόμων, που ζητάνε και από μια 249 ατόμων!
Αυτό είναι ό,τι πιο αντιαναπτυξιακό υπάρχει. Οι μικρές επιχειρήσεις παράγουν κυρίως θέσεις εργασίας. Ναι. Θέσεις εργασίας. Όχι προϊόντα ή υπηρεσίες, αλλά θέσεις εργασίας.
Να το ξαναπούμε;
Το 48,5% των θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ βρίσκεται σε επιχειρήσεις με μέσο όρο τρία άτομα προσωπικό!
Πόσο “πανέξυπνος” πρέπει να είναι κάποιος για να πιστεύει ότι η οικονομία δεν έχει ανάγκη τις μικρές επιχειρήσεις και τις ξεκληρίζει για να κρατήσει μόνο τις μεσαίες και τις μεγάλες, όταν η πιο προηγμένη οικονομία του κόσμου, οι ΗΠΑ, στηρίζεται στους μικρούς για να διατηρούν το 48,5% των θέσεων εργασίας της χώρας!
Ένας πανέξυπνος Αϊνστάιν, καθηγήτρια της Λόνδρας που έγινε και υπουργός τρομάρα μου, επί του ΓΑΠ του πανέξυπνου, ήθελε η ιδιοφυΐα να κλείσουν όλοι οι μικροί! Και σαν να μην έφτανε αυτό, το έλεγε και δημοσίως στα κανάλια! Χωρίς να έχει δουλέψει μια μέρα της ζωής του μεροκάματο, ήθελε να κλείσει τα περίπτερα, τα σουβλατζίδικα και τις καφετέριες!
Τους έκλεισαν! Και η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 29% στο ζενίθ της.
Και μετά παρόλο που έφυγαν αυτοί, συνεχίζουμε ως χώρα να ζητάμε από τις μικρές επιχειρήσεις ελέγχους πχ για τα ωράρια των 4-5 εργαζόμενων ηλεκτρονικά καθημερινά στην Επιθεώρηση Εργασίας, με πρόστιμο €600 αν έρθει μια ώρα αργότερα ο εργαζόμενος, και δεν έχει η μικρο-επιχείρηση ειδοποιήσει την Επιθεώρηση από την προηγούμενη μέρα!
Οι προηγμένες χώρες δεν έχουν φοροδιαφυγή στις πολύ μικρές επιχειρήσεις γιατί δεν τις φορολογούν ως επιχειρήσεις, αλλά μόνο μέσα από τα εισοδήματα των εργαζομένων τους μετά τα έξοδα!
Η ανεργία μπορεί να πολεμηθεί μόνο από τους μικρούς! Αυτούς που θέλουν να επιζήσουν, αν τους αφήσει το κράτος! Αυτούς που σήμερα το σύστημα προσπαθεί να στραγγαλίσει και το πετυχαίνει σε μέγιστο βαθμό! Από αυτούς που οι γραφειοκράτες και οι χαρατσοφόροι τους έκαναν να πηδάνε από τα μπαλκόνια!
Τερματισμός γραφειοκρατίας και μειωμένη φορολόγηση
Ο τερματισμός της γραφειοκρατίας και της μίζας και η μηδενική φορολόγηση των μικρών επιχειρήσεων για ένα χρονικό διάστημα είτε έναρξης είτε όταν βρίσκονται σε κακή οικονομική κατάσταση, αποτελεί λύση για τη στήριξη των μικρών επιχειρήσεων και κατ’ επέκταση των εργαζόμενων. Προσοχή, ο μικρός επιχειρηματίας πρέπει να φορολογείται επί του εισοδήματός του ως φυσικά πρόσωπα, αλλά οι μικροεπιχειρήσεις πρέπει να ανασάνουν.
Όχι με επιδοτήσεις για την κάλυψη ασφάλισης των εργαζόμενων που καλύπτουν το μισό γραφειοκρατικό τους κόστος!
Όχι με τους επιθεωρητές εργασίας ή τους λοιπούς αρμόδιους να ελέγχουν ταβέρνες και περίπτερα αντί για τους θαλασσοδανειζόμενους επιχειρηματίες!
Απλά αφήνοντας ήσυχο τον κόσμο να δουλέψει!
Σήμερα, εξαικολουθούν να στοχεύονται μικρές επιχειρήσεις τη στιγμή που η ανεργία επισήμως ανέρχεται στο 27% και η ανεργία των νέων φτάνει στο 60%. Αν αυτό δεν αποτελεί εθνική προδοσία τότε τί είναι; Κι όσο η κυβέρνηση δεν λαμβάνει αποτελεσματικά μέτρα κατά της ανεργίας, δυστυχώς επιτρέπει τη συνέχιση του εγκλήματος κατά όλων όσων ενώ μπορούν να εργαστούν και να παράγουν για τη χώρα παραμένουν πεταγμένοι στον κάλαθο των αχρήστων.
danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.