Τα σκυλιά που πήραν την εξουσία δήθεν μέσω της δημοκρατίας φρόντισαν με κάθε τρόπο να βάλουν ταφόπλακα στους πολίτες της Ελλάδας, οι μεν πολιτικοί μεταξύ άλλων, με τα μνημόνιο και την υπερφορολόγηση, οι δε τραπεζίτες με την υπερχρέωση. Ομως, μέτρα που λήφθηκαν προ Μνημονίου αποδεικνύουν ότι το έγκλημα σε βάρος όλων όσων ζούμε σε αυτή τη χώρα και πληρώνουμε φόρους δεν ξεκίνησε το 2010 αλλά πολύ νωρίτερα και ειδικά στους γονείς που υπερφορολογούνται για τα παιδιά που έχουν.
Γνωρίζαμε ότι πληρώνουμε πολύ περισσότερους φόρους και ασφαλιστικές εισφορές από τους υπόλοιπους ανθρώπους στον κόσμο. Φόροι και ασφαλιστικές εισφορές “τρώνε” το 43,4% του μισθού στην Ελλάδα, έναντι του 26,9% κατά μέσο όρο στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).Σε ότι αφορά το επίπεδο φορολόγησης των φορολογούμενων χωρίς οικογένεια, η Ελλάδα καταλαμβάνει την 14η θέση στον κατάλογο του ΟΟΣΑ.Το ποσοστό των φόρων και ασφαλιστικών εισφορών επί της αμοιβής στην κατηγορία αυτή φθάνει στο 40,4% (39,1% το 2000), έναντι 36% του μέσου όρου στον ΟΟΣΑ (36,7% το 2000).
Η έρευνα αποτυπώνει τα επίπεδα υπερφορολόγησης στην Ελλάδα, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι με βάση τα ευρήματα της στη χώρα μας οι οικογένειες με παιδιά φορολογούνται αναλογικά περισσότερο από τους φορολογούμενους χωρίς οικογένεια.
Η έρευνα αποδεικνύει ότι το χαράτσι για την ιδιοκτησία ακινήτου δεν ήταν ο μόνος κεφαλικός φόρος σε βάρος των Ελλήνων αλλά πολύ νωρίτερα και μέχρι σήμερα όποιος πληρώνει φόρους στην Ελλάδα τιμωρείται με υπερφορολόγηση για κάθε παιδί του.
Οι εκάστοτε δήθεν φιλολαϊκές κυβερνήσεις υπερφορολογούσαν τις οικογένειες με παιδιά εσκεμμένα για να παραμείνει χαμηλός και να μειώνεται ο πληθυσμός της χώρας με αποτέλεσμα σήμερα για οικονομικούς και όχι μόνο νεοκοινωνικούς λόγους ή λόγους ευθυνοφοβίας να μην δημιουργούνται οικογένειες και οι θάνατοι να είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις ενώ κατα ένα περίεργο λόγο οι γεννήσεις με καισαρική τομή είναι κατα πολύ περισσότερες από τις φυσιολογικές ώστε οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό να πληρώνονται περισσότερα. Ολοι αυτοί οι παράγοντες συμβάλλουν με μαθηματική ακρίβεια στον ταχύ και όχι αργό θάνατο ενός ολόκληρου έθνους. Γιατί άραγε όλες οι κυβερνήσεις μεταδικτατορικά ευνόησαν αυτή την πολιτική τεχνητής υπογεννητικότητας ενώ στην πραγματικότητα διαθέταμε ως λαός όλα τα μέσα για να αυξανόμαστε και να πληθαίνουμε;
Γιατί συνέβαιναν όλα αυτά στην Ελλάδα επί πολλά χρόνια την ώρα που στην Τουρκία η μία κυβέρνηση μετά την άλλη έδιναν φοροαπαλλαγές και με μέτρα ευνοούσαν την αύξηση του πληθυσμού μέσω της δημιουργίας καταρχήν οικογενειών και σήμερα το ίδιο συμβαίνει -εδώ και χρόνια πλέον- στην Αλβανία, όπου επίσης ο πληθυσμός αυξάνεται αν και με πιο αργούς ρυθμούς σε σχέση με την Τουρκία.
Ποιοι υποτίθεται Ελληνες κρύβονται πίσω από τις πολιτικές εσκεμμένης τιμωρίας όσων δημιουργούν οικογένεια στην Ελλάδα;
Αυτό δεν θεωρείται έγκλημα;
Δεν θα τιμωρηθούν ποτέ;
Το σίγουρο είναι ότι με κυβέρνηση κατα τα άλλα της Αριστεράς και των πολυτέκνων (βλέπε ΑΝΕΛ) οι οικογένειες με παιδιά τιμωρούνται στην Ελλάδα.
Αυτό προκύπτει από τη μελέτη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για τη φορολογία σε οικογένεια στην οποία εργάζεται ο ένας γονιός με δύο παιδιά, όπου διαπιστώνονται οι υψηλότερες φορολογικές επιβαρύνσεις μεταξύ των 34 χωρών του Οργανισμού.
Συγκεκριμένα, οι επιβαρύνσεις αυτές (μετά την κατάργηση των πρόσθετων αφορολογήτων ορίων που ίσχυαν για τα παιδιά) ανήλθαν το 2014 στο 43,4% του εισοδήματος, όταν ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι μόλις 26,9%.
Μάλιστα, ακόμη και μετά τη χορήγηση των οικογενειακών επιδομάτων η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα του ΟΟΣΑ όπου η φορολογική επιβάρυνση μιας οικογένειας με παιδιά είναι υψηλότερη κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με τα φορολογικά βάρη που επωμίζεται ένας άγαμος εργαζόμενος χωρίς παιδιά.
Και αυτό, όταν στα υπόλοιπα κράτη του ΟΟΣΑ η φορολογική επιβάρυνση των νοικοκυριών με δύο παιδιά είναι κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερη σε σχέση με τον άγαμο εργαζόμενο χωρίς παιδιά.
Συγκεκριμένα, σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, εκτός από τη Χιλή, την Ελλάδα και το Μεξικό, η φορολογική επιβάρυνση για τους εργαζομένους με παιδιά είναι κατώτερη από εκείνη για εργαζομένους χωρίς παιδιά.
Οι διαφορές είναι ιδιαίτερα μεγάλες στην Τσεχική Δημοκρατία, στη Γερμανία, στην Ιρλανδία, στο Λουξεμβούργο και στη Σλοβενία. Τα ίδια υψηλά ποσοστά για τις οικογένειες με παιδιά παρατηρούνται στο Βέλγιο (40,6%) και στη Γαλλία (40,5%). Αντίθετα, στη Νέα Ζηλανδία καταγράφτηκε το προηγούμενο έτος η μικρότερη επιβάρυνση για τις οικογένειες αυτές (3,8%), ακολουθούμενη από τη Χιλή (7%), την Ελβετία (9,8%) και την Ιρλανδία (9,9%). Ο μέσος όρος για τις χώρες του ΟΟΣΑ ήταν 26,9%.
Τα μπακούρια πληρώνουν επίσης
Οχι όμως ότι οι άγαμοι επιβαρύνονται λιγότερο. Από την έκθεση προκύπτει επίσης ότι οι επιβαρύνσεις από εισφορές και φόρους στο εισόδημα ενός άγαμου Ελληνα εργαζομένου ανέρχονται στο 40,44% έναντι μέσου όρου 36% στις χώρες του ΟΟΣΑ, στοιχείο που κατατάσσει τη χώρα στη 14η θέση αυτής της κατηγορίας.
Συγκρίνοντας τα βάρη από φόρους και εισφορές μεταξύ 2010 και 2014, διαπιστώνονεται ότι: η κατάσταση για τους άγαμους χειροτέρεψε, καθώς καταγράφεται αύξηση των βαρών κατά 1,3% από 39,1% που ήταν το 2010 σε 40,4% που έφθασε το 2014, όταν την ίδια περίοδο στις χώρες του ΟΟΣΑ καταγράφεται μείωση κατά 0,7%, από 36,7% το 2010 σε 36% το 2014.
Από την έκθεση προκύπτει επίσης ότι στην Ελλάδα, εισφορές κοινωνικής ασφάλισης εργαζομένων και εργοδοτών αντιπροσωπεύουν το 83% της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης σε σύγκριση με το 63% του συνολικού μέσου όρου του ΟΟΣΑ.
danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.