Πέταξε ο αρχιτραπεζίτης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, το μπαλάκι στις ελληνικές τράπεζες για την εύρυθμη εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων. Ο πραιτωριανός των κατα τα άλλα ελληνικών τραπεζών δεν μασάει τα λόγια του, εκτός και αν εμφανιστεί μια πιτσιρίκια που θα του αμολά κονφετί φωνάζοντας τέλος στην κυριαρχία της ΕΚΤ. 

 

Μπράβο στην ακτιβίστρια, αν και η κινητοποίηση για το θεαθήναι ποτέ δεν έχει σημαντικά αποτελέσματα πέρα από μια ριπή προς τον ουρανό. Οσο κι αν τρόμαξε μπροστά στην χαμογελαστή ακτιβίστρια που αγνοούμε την τύχη της, ο Ντράγκι προειδοποιεί μέσω του εγχωρίου τραπεζικού συστήματος ότι ο δανεισμός των τραπεζών σταματά, αν και ενέκρινε νέο δανεισμό τους μέσω του Κοινού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας του μηχανισμού έκτακτης διάσωσης (ELA). 

 

Τί σημαίνει αυτό; Πολύ καλά νέα για το τραπεζικό σύστημα. Συνεχίζει την ασυδοσία, συνεχίζει την αρπαγή της περιουσίας του ελληνικού λαού για λογαριασμό των κερδοσκόπων που εκπροσωπεί ο κ. Ντράγκι και οι υπόλοιποι «θεσμοί» και με τη σειρά του η ΕΚΤ, η ΕΕ και το ΔΝΤ φορτώνουν τα χρέη όχι στις εγχώριες τράπεζες αλλά στους φορολογούμενους πολίτες της Ελλάδας, όχι φυσικά τους πλούσιους δεινόσαυρους της φοροδιαφυγής αλλά όσους έχουν περιουσία που είναι δυνατόν να ελεγχθεί.

 

Καλό ε; Καλό αρκεί να μην είσαι φορολογούμενος!

 

Γιατί ο κ. Ντράγκι δεν παραδέχεται ότι είναι αφερέγγυο το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα. Γιατί οι θεσμοί το θέλουν επίτηδες αφερέγγυο. Επομένως, την θέλουν οι θεσμοί τη διαφθορά και τη ρέμουλα αρκεί να γίνεται για το καλό των συμφερόντων που εξυπηρετούν και όπως είναι λογικό ποτέ τα συμφέροντά τους δεν συμβάδισαν με εκείνα οποιουδήποτε λαού στον κόσμο, αλλά πάντα ήταν αντίθετα. 

 

Κι οι τραπεζίτες εν χορώ παιανίζουν μεθυσμένοι από τη νέα ένεση ρευστότητας «αμάν θα σε χρεοκοπήσουμε ελληνικέ λαέ κορόιδο αν δεν συνεχίσουμε να σε ληστεύουμε». Αλήθεια, σε μια χώρα που εσκεμμένα κάποιοι την υποβάθμισαν και φτώχυναν τον λαό της για να της αρπάξουν ότι έχει, ποιος έχει τελικά να χάσει; Αυτός που είναι το θύμα ή ο χορτασμένος θύτης. Δυστυχώς, η κοινωνία μας έχει διδάξει ότι το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, αν έχεις μπάρμπα από την Κορώνη μη φοβάσαι τίποτα, αν όχι να φοβάσαι τα πάντα κλπ.

 

Ομως, η Ελλάδα αλλάζει. Το ίδιο συμβαίνει και με τη νοοτροπία των πολιτών. Εμαθαν να ξεχωρίζουν το καλό από το κακό χάρη στην τρόικα και τους θιασώτες της! Δυστυχώς όμως όταν ένας λαός ψηφίζει και η κυβέρνηση του αποδεικνύεται πιο φοβισμένη από τον ίδιο, τότε δυστυχώς είναι μεγάλος ο κίνδυνος να ισχύσει ξανά ο νόμος της νεοελληνικής ζούγκλας. Ο κ. Ντράγκι θα το ήθελε αυτό, γιατί μοιάζει σε πολλά με τον ιταλιάνικο νόμο της ζούγκλας και φυσικά με τον γερμανικό. Οι λαοί της Ευρώπης πάλι δεν αντέχουν άλλες ζούγκλες και άλλα θηρία, ούτε παραμύθια με δράκους του τύπου ο λαός -και όχι οι τράπεζες- χρωστάει! 

 

danioliptes.gr