Μάζεψαν ό,τι λεφτά βρήκαν στα βρεφοκομεία, στα νηπιαγωγεία, στα ΚΑΠΗ… και ετοιμάζονται να πάρουν όσα ξέχασαν για να κάνουν εκλογές ή δημοψήφισμα. Επειδή όμως ούτε οι εκλογές ούτε τα δημοψηφίσματα φέρνουν λεφτά, ετοιμαστείτε να πληρώσουμε εμείς και τις «κόκκινες γραμμές»… Δηλαδή κόψιμο μισθών, συντάξεων και ιδιωτικοποιήσεις. Γιατί σε περίπτωση “Όχι”… θα μας πουν έχουν «εντολή» για ρήξη και δραχμή. Οπότε «…Καλώς ήλθατε στην Αργεντινή αιχμάλωτοι ιθαγενείς…».
Βεβαίως θα προηγηθεί το παραμύθιασμα του λαού από την υπερήφανη αριστερά του τύπου Χρυσόγονου «…ο λαός δεν μας έδωσε εντολή για υποταγή» ή του τύπου Λαπαβίτσα «…ο λαός πρέπει να επιλέξει την ρήξη» ή του τύπου Βαρουφάκη «…ο λαός δεν θέλει να υποταχτεί στα τανκ της Ευρώπης».
Αμέσως μετά θα μας περάσουν την καυτή πατάτα τυλιγμένη σε αριστερή και ακροδεξιά λαδόκολλα για τους καταπιεστές τοκογλύφους δανειστές …που ναι μεν μας έδωσαν 270 δισ. ευρώ… αλλά οι αλητήριοι… έχουν το θράσος να τα θέλουν πίσω και άλλα παρόμοια.
Και χωρίς καθυστέρηση θα πολιτικοποιήσουν την διαχείριση του χρέους με εκλογές ή λαϊκό δημοψήφισμα ρήξης ή παραμονής στην Ευρώπη και στους δανειστές τοκογλύφους…
Επειδή υπολογίζουν ότι θα ζητήσουμε να μείνουμε στην Ευρώπη ετοιμάζονται ήδη να υπογράψουν (ανετότατα) τον Ιούνιο το τρίτο μνημόνιο και να ειδοποιήσουν τον σύντροφο Στρατούλη να κάνει υπομονή να το σκίσει κάπου το 2025 γιατί αυτό το μνημόνιο, το τρίτο, θα είναι εντολή του λαού…
Για να μην υπογράψουμε τρίτο μνημόνιο (ή όπως και θα το βαφτίσουν τελικά) θα πρέπει ο λαός να πει “Όχι” σε όλα… ή να μαυρίσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται στον ορίζοντα (ακόμη) γιατί ο λαός και δεν έχει που να ακουμπήσει πολιτικά αλλά και δεν καλοβλέπει την ρήξη και την επιστροφή στα Βαλκάνια εποχής Χότζα.
Οπότε μας μένει μόνο το σενάριο του “Ναι” σε όλα… ή της αυτοδυναμίας που η κυβέρνηση επείγεται να εξασφαλίσει.
Αρχικά λοιπόν ας ξαναθυμηθούμε ότι μετά τα 7 δισ. ευρώ του Απριλίου – Μαΐου στα μέσα Ιουνίου το ΔΝΤ θα μας ζητάει 650 εκατ. ευρώ και τα έντοκα γραμμάτια 3,5 δισ. ευρώ.
Στο τέλος Ιουνίου, το ΔΝΤ θα ζητάει 1 δισ. ευρώ (σε δύο δόσεις των 600 εκατ. περίπου και των 400 εκατ. αντιστοίχως) και τα έντοκα γραμμάτια άλλα 1,6 δισ. ευρώ.
Τον δε Ιούλιο – Αύγουστο χρειαζόμαστε 3 δισ. για κάλυψη εντόκων σε έντοκα, 6,5 δισ. για ομόλογα κατοχής της ΕΚΤ και 500 εκατ. για το ΔΝΤ.
Συνεπώς το βασικό ζητούμενο στο σενάριο αυτό είναι ποιος θα βάλει τα λεφτά για να συνεχίσει να λειτουργεί η κατά 80% ελεγχόμενη κρατική οικονομία η οποία επί ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί και άλλα λεφτά, για την επαναπρόσληψη των 10.000 του Κατρούγκαλου, για τις μονιμοποιήσεις 40.000 συμβασιούχων και τους νέους άνεργους από τα 6-10.000 νέα λουκέτα που χονδρικά υπολογίζονται μόνο για το 2015.
Όμως μετά το ρεζιλίκι με τον Ξηρό ακόμη και στους «φίλους» Αμερικάνους βέβαιο είναι ότι ούτε από ΗΠΑ, ούτε από Ρωσία, ούτε από Κίνα, ούτε από Ιράν, ούτε από Ευρώπη υπάρχουν λεφτά ως ξεχωριστά δανεικά ή με την μορφή επενδύσεων.
Ειδικά δε από επενδύσεις αφού βάλαμε την ντουντούκα στην διεθνή αγορά να λέει ότι εμείς θεωρούμε τους επενδυτές ξυπνοπούλια και δεν τους θέλουμε όσο έχουμε το κράτος στο χέρι…
Ποιος άλλος λοιπόν θα πληρώσει το μάρμαρο της κλειστής κρατικής οικονομίας για να κάνουν το κέφι τους οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ;
Αυτοί που πιστεύουν ότι θα πληρώσουν οι λαθρέμποροι, οι φοροφυγάδες, οι (κατά τον ΣΥΡΙΖΑ) ολιγάρχες, οι κρατικοδίαιτοι και οι κρατικοί υπάλληλοι (που ότι πληρώνουν το εισπράττουν σε επιδόματα – σάντουιτς… τύπου Φωτόπουλου) είναι οι ίδιοι που πιστεύουν και στο λυχνάρι του Αλαντίν…
Ας είμαστε βέβαιοι ότι θα πληρώσουν τα μόνιμα θύματα.
Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι με τους 2-3 υπαλλήλους, οι μαγαζάτορες, οι επαγγελματίες με το μπλοκάκι και όσοι έχουν σπίτια για να μείνουν ή άντε και παίρνουν και ένα νοίκι.
Μόνο που αυτήν την φορά θα τους βαφτίσουμε πλούσιους… έχοντες και κατέχοντες… γιατί θα συγκεντρώνουν, οικογενειακά, 10-15.000 ευρώ το χρόνο… Και θα έχουν δικό τους σπίτι.
Μεσαία τάξη… θα είναι αυτοί που θα πηγαίνουν στα συσσίτια με τα κουπόνια…
Για να χτίσουν όμως τους (κατά τον ΣΥΡΙΖΑ) πλούσιους των 10.000 ευρώ τον χρόνο χρειάζεται πάλι εντολή του λαού ή από εκλογές η από δημοψήφισμα με ένα (κατά πάσα βεβαιότητα) ερώτημα της εξής μορφής « Ναι ή όχι και στο 30% του mail Χαρδούβελη μιας και ήδη δεχθήκαμε το 70%;»
Του Γιώργου Κράλογλου από capital
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.