Κουραστήκαμε να ακούμε για τις κόκκινες γραμμές και τα διάφορα εθνοσωτήρια από τα κυβερνητικά στελέχη. Διαφυλάσσουν λέει εργασιακό και ασφαλιστικό και μέσω αυτού νιώθουν συνεπείς με τις δεσμεύσεις τους. Και την ίδια στιγμή προωθούν τέτοια φοροκαταιγίδα που δεν έχει ξαναγίνει όμοιά της. Ποιον δουλεύουν; 

 

Μόνο την στενή κομματική τους πελατεία και όσους ονειρεύονται μία κρατικοδίαιτη οικονομία ικανοποιεί η διαπραγματευτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Να μην πειραχτούν συμφέροντα και θέσεις στο Δημόσιο, να μην ενοχληθούν οι συνδικαλιστές. Τι και αν στενάξει όλη η αγορά; Τι και αν διαλυθεί ολοκληρωτικά ο ιδιωτικός τομέας; Το μόνο που τους απασχολεί είναι να μην διαταραχτεί η νιρβάνα των νέων «ημετέρων» που υπήρξαν βέβαια και παλαιοί «ημέτεροι» κυρίως στο πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ. Όλων εκείνων που «πήδησαν» στον ΣΥΡΙΖΑ για να διασωθούν. Και των αμπελοφιλόσοφων των αμφιθεάτρων και των καφενείων.

 

Και την ίδια στιγμή «σφάζουν» στεγνά σχεδόν όλη την κοινωνία. Κοροϊδεύουν ότι τάχα δεν θα μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις και είναι έτοιμοι να εκτοξεύσουν μέσω του ΦΠΑ το κόστος της καθημερινότητας κάθε πολίτη. Τον οποίο έχουν πνίξει και με σειρά άλλων φορομπηχτικών διατάξεων. Τι είναι αυτό; Δεν είναι ένα έμμεσο αλλά το ίδιο αποτελεσματικό και οδυνηρό haircut σε μισθωτούς και συνταξιούχους; Δεν αποτελεί ουσιαστικά μείωση;

 

Δηλαδή τι σημασία θα έχει αν δεν μειωθεί ονομαστικά το εισόδημα, όταν θα σου φεύγουν τα λεφτά από την τσέπη χωρίς καν να το καταλάβεις; Όταν όλα γύρω σου θα γίνονται όλο και ακριβότερα; Δεν πλήττονται εκείνοι ακριβώς που δηλώνει ψευδώς η κυβέρνηση ότι θέλει να συνδράμει; Και πώς θα αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση; Με ποιο τρόπο; Με αύξηση των φόρων;

 

Για να διασωθούν λίγοι, θα στενάξει όλη η κοινωνία. Και πολύ χειρότερα από ό,τι συνέβαινε ως σήμερα. Ας καταλάβουν τα μεγάλα λάθη τους και τις ανεφάρμοστες ιδεοληψίες τους όσο είναι καιρός. Αυτό που επιχειρούν να κάνουν, η συμφωνία για παράταση ζωής που επιχειρούν να κλείσουν, θα είναι καταστροφική για τη χώρα. Και λόγω των ιδιαίτερα επιβαρυντικών μέτρων που θα την συνοδεύουν, αλλά και λόγω της παρατεταμένης αδυναμίας να αναθερμανθεί η οικονομία. 

 

Ποτέ μία φοροκαταιγίδα δεν λειτούργησε ως αναπτυξιακό κίνητρο. Μία οικονομία σε τέλμα, μία αγορά χωρίς κατανάλωση, η φορομπηχτική πολιτική την ισοπεδώνει και την αποτελειώνει. Και όλα αυτά για τις περίφημες κόκκινες γραμμές. Οι οποίες άλλωστε έχουν ήδη… ξεθωριάσει. Είχαν προειδοποιηθεί ότι θα αναγκαστούν στο τέλος να συρθούν σε έναν πολύ πιο επώδυνο συμβιβασμό. Για όλους μας… Και ότι έπρεπε να προχωρήσουν το ταχύτερο δυνατό σε έναν ρεαλιστικό όσο ακόμη υπήρχε καιρός, συμβιβασμό. 

 

Και όμως όχι. Η κυβέρνηση έπρεπε να δείξει στην κομματική της πελατεία ότι αντιστέκεται. Ότι διαπραγματεύεται σκληρά. Ότι αμύνεται του πατρίου εδάφους… Και την ίδια στιγμή ετοιμάζεται να διαλύσει οριστικά τη χώρα με μόνο μέλημα να κερδίσει και άλλον πολιτικό χρόνο. Παρακαλά για μια συμφωνία που δεν θα αφήνει τίποτε στην χώρα για να αναθερμανθεί η οικονομία μόνο και μόνο για να διατηρηθεί η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστερά» στις καρέκλες της…  Κρίμα!

 

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου από Capital

Πολιτικά Νέα