Θα θάψουν το ΠΑΣΟΚ στο συνέδριό του ή θα… βρικολακιάσει;

Θα ενταφιάσουν άραγε με όλες τις δέουσες τιμές το ΠΑΣΟΚ οι σύνεδροι του τελευταίου συνεδρίου του που αρχίζει την Παρασκευή και τελειώνει την Κυριακή ή θα μαλλιοτραβηχτούν σε μια άσεμνη προσπάθεια σκύλευσης του τυμπανιαίου πολιτικού του πτώματος;

 

Ο πολλάκις διατελέσας υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης κάλεσε το ΠΑΣΟΚ «να δώσει στον εαυτό του ένα έντιμο και ιστορικό τέλος», αλλά δεν είναι και πολύ πιθανό να γίνει έτσι, όπως όλα δείχνουν. Η Φώφη Γεννηματά προειδοποίησε τους αντιπάλους της ότι το συνέδριο πρέπει να είναι «αμιγώς πολιτικό και προγραμματικό, που θα δώσει την εντολή μετεξέλιξης του ΠΑΣΟΚ στην επόμενη ηγεσία που έχουμε συλλογικά και ομόφωνα αποφασίσει ότι θα γίνει από τη βάση στις 14 Ιουνίου» – δηλαδή την άλλη Κυριακή, οπότε και τα εναπομείναντα μέλη του ΠΑΣΟΚ του 4,68%, του… έβδομου (!) στη σειρά κοινοβουλευτικού κόμματος, θα προσέλθουν στα πολιτικά ερείπια των γραφείων του για να εκλέξουν τον νέο πρόεδρο.

 

«Θέλω να πιστεύω ότι κανείς δεν βλέπει αυτό το συνέδριο σαν ευκαιρία για να δώσει τη χαριστική βολή στο ήδη διασπασμένο, εκλογικά συντετριμμένο και δημοσκοπικά περαιτέρω μειούμενο ΠΑΣΟΚ» πρόσθεσε η Φώφη απειλητικά. Θεωρεί, όχι αβάσιμα, ότι αν γίνουν όντως εκλογές από τη βάση, η ίδια θα είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Δεδομένου αυτού του γεγονότος, όλοι οι αντίπαλοί της στο εσωτερικό του κόμματος δεν θέλουν με τίποτα να γίνει η εκλογή προέδρου από τη βάση! Ακριβώς στο θέμα αυτό αναμένεται να γίνει η μεγάλη σύγκρουση από την πρώτη κιόλας μέρα του συνεδρίου.

 

Το καταστατικό είναι σαφέστατο. Ορίζει εκλογή προέδρου άμεσα από τα μέλη του ΠΑΣΟΚ και η Φώφη Γεννηματά έχει καταστήσει σαφές ότι δεν θα διστάσει ακόμα και να φύγει από το κόμμα, αν παραβιαστεί στο θέμα της εκλογής πρόεδρου το καταστατικό του κόμματος. Οι αντίπαλοί της τάσσονται αναφανδόν υπέρ «συλλογικής ηγεσίας», όπως αποκαλούν το εν τη γενέσει του πραξικόπημα που υποστηρίζουν. Εννοούν να μην εκλεγεί πρόεδρος από τη βάση. Αντιθέτως, το συνέδριο να εκλέξει μόνο μια κεντρική επιτροπή, η οποία να εκλέξει ένα εκτελεστικό γραφείο, το οποίο με τη σειρά του να εκλέξει τον πρόεδρο από την πλειοψηφούσα στο εκτελεστικό γραφείο παρέα!

 

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ στο 13,18% και σε δυόμισι μόλις χρόνια το καταβύθισε στο 4,68% με σαφέστατη εξωκοινοβουλευτική προοπτική, θα αναλάβει… ευρύτερο ρόλο! Καθώς έτσι κι αλλιώς πιθανότατα αυτή θα είναι η τελευταία Βουλή στην οποία συμμετέχει ως βουλευτής, θέλει να το γλεντήσει. Προανήγγειλε σε συνέντευξή του ότι πλέον στην παρουσία του στο Κοινοβούλιο θα προσδώσει χαρακτήρα που θα… υπερβαίνει το σημερινό ΠΑΣΟΚ!

 

Αν τελικά γίνουν εκλογές από τη βάση του κόμματος, πρέπει απλώς να υπενθυμίσουμε ότι δεν μπορεί να βάλει κανείς υποψηφιότητα για πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παρά μόνο αν στο συνέδριο η υποψηφιότητά του συγκεντρώσει τουλάχιστον το 10% του συνολικού αριθμού των συνέδρων – δηλαδή γύρω στους 250 συνέδρους. «Υπάρχουν περιθώρια ανάκαμψης για το ΠΑΣΟΚ;» αναρωτιόταν με άρθρο του στο «Βήμα» ο προ δεκαετίας και πλέον πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. «Οι αριθμοί δείχνουν το αντίθετο» συνέχιζε και ανέλυε πολύ σωστά: «Περίπου το 5% των ψήφων στις εκλογές και το 3% περίπου στις σφυγμομετρήσεις είναι αποδείξεις περιθωριοποίησης. Τα μηνύματα, τα πρόσωπα, οι δράσεις του κόμματος προκαλούν ελάχιστη προσοχή, ούτε καν περιέργεια πια.

 

Τα στελέχη προσπαθούν να αναδειχθούν, αλλά μένουν σταθερά στο δεύτερο πλάνο, λίγο πιο σημαντικοί από τους ασήμαντους»! Δικαίως, εδώ που τα λέμε, ο Κώστας Σημίτης είναι έξω φρενών με την πολιτική τόσο του Ευάγγελου Βενιζέλου όσο και με την πολιτική του άμεσου διαδόχου του, του Γιώργου Παπανδρέου, του πρωθυπουργού του 44% με το ΠΑΣΟΚ. Του ανθρώπου που αφού συνειδητά υπήγαγε την Ελλάδα στο επονείδιστο μνημονιακό καθεστώς, μισήθηκε τόσο πολύ από τον ελληνικό λαό, ώστε μέσα σε δύο μόλις χρόνια καταβαράθρωσε το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ στο 13% και ανετράπη πραξικοπηματικά.

 

Οταν δε τόλμησε να ιδρύσει το ΚΙΔΗΣΟ, κατέστη ο αδιαφιλονίκητος «βασιλιάς του… εξωκοινοβουλίου» με 2,46%, συντρίβοντας τον Βασίλη Λεβέντη, που πήρε μόνο 1,79%. «Το ΠΑΣΟΚ αυτοχαρακτηρίστηκε θύμα, μάλιστα «θύμα των κυβερνήσεων των τελευταίων 30 ετών» – δηλαδή και των δικών του κυβερνήσεων» γράφει, ως άμεσα θιγόμενος, ο Κώστας Σημίτης στο προαναφερθέν άρθρο του. Αξίζει να σημειωθεί ότι στα 30 χρόνια από το 1981 έως το 2010, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη κυβέρνησε σχεδόν 20 χρόνια και η ΝΔ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και του Κώστα Καραμανλή ούτε καν 10 χρόνια! «Θύματα» της πολιτικής του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη ο Γιωργάκης και ο Βενιζέλος, που χωρίς τον Ανδρέα δεν θα τους ήξερε ούτε η μάνα τους; Πώς να μη γίνει «τούρμπο» ο Σημίτης!

 

Γιώργος Δελαστίκ από Έθνος