Τελευταία ευκαιρία

Φαίνεται πως το θέμα που απασχολεί τους περισσότερους Έλληνες είναι το ενδεχόμενο της διεξαγωγής νέων εκλογών, λόγω της διάσπασης του κυβερνώντος κόμματος – ενώ έχουν την άποψη ότι, ένας πρωθυπουργός που αφενός μεν δεν προέβλεψε τη δημιουργία φυγόκεντρων δυνάμεων στην παράταξη του (εάν δεν είναι τεχνητές),αφετέρου δεν κατάφερε να τις ελέγξει, είναι σε θέση να κυβερνήσει την Ελλάδα στη χειρότερη στιγμή της ιστορίας της.

 

Εκτός αυτού, δεν δίνεται η παραμικρή σημασία στο κόστος των εκλογών, οι οποίες θα ακολουθούσαν τη ραγδαία πτώση του ΑΕΠ, λόγω κυρίως του κλεισίματος των τραπεζών – υπολογιζόμενο στα 10 δις €, γεγονός που σημαίνει απώλεια δημοσίων εσόδων της τάξης των 4 δις €, περί τις 200.000 θέσεις εργασίας κοκ.

 

Με δεδομένη όμως τη στέρηση των εσόδων, καθώς επίσης την αύξηση των δαπανών που προκαλούν οι εκλογές, θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με πολύ μεγαλύτερη σοβαρότητα – αφού, κατά την άποψη μας, θα οδηγούσαν στην ολοκληρωτική κατάρρευση των τραπεζών, στην απώλεια των καταθέσεων, σε μία ακόμη μεγαλύτερη πτώση των τιμών των παγίων, καθώς επίσης σε μία σειρά άλλων οδυνηρών γεγονότων, τα οποία είναι μάλλον αδύνατον να αφομοιώσει η ελληνική κοινωνία.

 

Φυσικά υπάρχουν αρκετοί Έλληνες, οι οποίοι θεωρούν αυτού του είδους τις αναφορές ως μία προσπάθεια τρομοκράτησης των μαζών ή ως απαισιόδοξες καταστροφολογίες – ίσως επειδή δεν κατανοούν ότι, το μοναδικό όπλο της Ελλάδας σήμερα θα ήταν η πολιτική σταθερότητα, εάν υποθέσουμε πως θα κατάφερνε να την αποκτήσει.

 

Οι Έλληνες αυτοί, εάν θα ήθελαν να είναι αντικειμενικοί, θα έπρεπε να ανατρέξουν στις ζημίες που προκλήθηκαν στην οικονομία της χώρας μετά την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών στα τέλη του 2014 – έτσι ώστε να κρίνουν το μέλλον από το παρελθόν. Στα πλαίσια αυτά, βοηθάει ίσως η εξέλιξη του δείκτη του χρηματιστηρίου στο γράφημα που ακολουθεί – η οποία απεικονίζει ακριβώς την πορεία της Ελλάδας, χωρίς καμία προσπάθεια ωραιοποίησης.

 

Περαιτέρω, η τάση φαίνεται να παγιώνεται μετά το πρόσφατο κραχ του χρηματιστηρίου, το χωρίς σταματημό βύθισμα των τραπεζικών μετοχών στο ναδίρ, τους ρατσιστικούς κανόνες για την απόκτηση μετοχών που επιβλήθηκαν στους Έλληνες (μπορούν να αγοράζουν μόνο εάν μεταφέρουν χρήματα από το εξωτερικό ή εάν τοποθετούν νέα μετρητά στους λογαριασμούς τους!), την πτώση των παραγγελιών στη βιομηχανία κατά 17,9 μονάδες κοκ.

 

Με δεδομένο δε το ότι, το χρονικό διάστημα που έκλεισε το χρηματιστήριο ήταν το μεγαλύτερο μετά την εποχή της δικτατορίας, ενώ έχει χάσει το 88% της αξίας του από το 2007 (99% οι τράπεζες), μπορεί κανείς να κατανοήσει που ακριβώς οδηγείται η χώρα – είτε εγκριθεί, είτε όχι η νέα χρηματοδότηση των 86 δις € από την Τρόικα.

 

Όπως συμπεραίνεται από το γράφημα που ακολουθεί, η συνολική αξία των ελληνικών μετοχών υπολογίζεται σήμερα στα 32 δις $ – είναι δηλαδή μικρότερη από την αξία μίας μέτριας γερμανικής εταιρείας. Έχει χάσει δε περί τα 240 δις $ σε σχέση με το 2007, με αποτέλεσμα το ελληνικό χρηματιστήριο να είναι μικρότερο ακόμη και από αυτό του Μαρόκου – μίας αναδυόμενης οικονομίας της Βορείου Αφρικής!

 

Ολοκληρώνοντας, η καταστροφή που προκλήθηκε στην Ελλάδα τις τελευταίες εβδομάδες δεν φαίνεται να έχει επηρεάσει καθόλου τις χώρες της υπόλοιπης Ευρωζώνης – γεγονός που δεν είναι θετικό για τη διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας.

 

Πολλοί δε υποθέτουν πως η Γερμανία της έδωσε σκόπιμα μία τρίτη και τελευταία ευκαιρία, γνωρίζοντας πως θα αποτύχει – κάτι που θεωρούμε πως έχει τη λογική του, γνωρίζοντας τον τρόπο σκέψης του γερμανού υπουργού οικονομικών.

 

 Βασίλης Βιλιάρδος από Analyst