Διάλογος… μονολόγων

Χρήσιμη μεν η τηλεοπτική αντιπαράθεση των αρχηγών των κομμάτων, στο βαθμό που επέτρεψε στους πολίτες να έχουν μια πιο συνολική εικόνα για τις θέσεις τους.

 

Ωστόσο δεν μπορεί να πει κανείς ότι η συζήτηση βοήθησε ιδιαίτερα να ξεκαθαριστεί το ρευστό πολιτικό σκηνικό που καταγράφεται τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις. Είχαμε, όπως συνήθως σε τέτοιου είδους πολιτικές αντιπαραθέσεις, μα σειρά από παράλληλους μονόλογους, όπου ο κάθε πολιτικός αρχηγός επανέλαβε τις ήδη γνωστές βασικές τοποθετήσεις τους, προσπαθώντας να συσπειρώσει το εκλογικό του ακροατήριο.

Ακούσαμε τις γνωστές απόψεις για τα μνημόνια, για τις ευθύνες τους ενός ή του άλλου κόμματος στη διαχείριση τους, με απούσα την αυτοκριτική, αλλά για το μείζον θέμα του τι θα γίνει την επόμενη μέρα των εκλογών, ελάχιστα διαφωτιστήκαμε. Για το πως θα μπορέσει η χώρα να ξεφύγει από το φαύλο κύκλο που βρίσκεται τα τελευταία χρόνια, για το πώς με ποιες προϋποθέσεις θα διαμορφωθεί ένα εθνικό σχέδιο διαπραγμάτευσης και ανασυγκρότησης, η χθεσινή συζήτηση ελάχιστα φώτισε τους πολίτες.

Θεμιτές οι διαφωνίες, οι διαφορετικές  επιλογές, η μετάθεση ευθυνών, αλλά το κρίσιμο δίλημμα που απασχολεί την κοινωνία και τους πολίτες που θα κληθούν να αποφασίσουν στις 20 Σεπτέμβρη  για το πια κυβέρνηση, με ποιες συμμαχίες θα κυβερνήσει τη χώρα δεν απαντήθηκε. Ακόμα και η μικρή δυνατότητα που υπήρχε για διάλογο μεταξύ των αρχηγών, λόγω του ασφυκτικού πλαισίου που οι ίδιοι είχαν θέσει, δεν αξιοποιήθηκε, αφού επέλεξαν να συνεχίσουν τους μονολόγους τους.

 

Η χώρα, η κοινωνία, η οικονομία  έχουν ανάγκη όμως τον ουσιαστικό διάλογο, τη σύγκρουση απόψεων και θέσεων για τα μεγάλα προβλήματα που μας ταλανίζουν και δεν μας αφήνουν να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον. Κι αυτό οφείλει να το κατανοήσει επιτέλους η πολιτική μας ηγεσία, που αντί να είναι ένα βήμα μπροστά  και να καθοδηγεί τις εξελίξεις, τρέχει μονίμως πίσω από αυτές.

 

TO BHMA