Oι τράπεζες βρίσκονται μπροστά στο πιο δύσκολο ίσως φθινόπωρο της ιστορίας τους καθώς, πέρα από το ημερολόγιο – χρονοδιάγραμμα και τις αποφάσεις που αναμένεται να ληφθούν για την ανακεφαλαιοποίησή τους, ο στόχος για την ολοκλήρωση των AMK είτε στα τέλη Nοεμβρίου, είτε μέσα στον Δεκέμβριο δεν «σηκώνει καμιά αναβολή».
Kαι τούτο γιατί πέρα από την ανάγκη να αρθούν το γρηγορότερο τα capital controls, να ξεκαθαρίσει η κατάσταση με τα «κόκκινα δάνεια», και να έχουμε μια επανακκίνηση της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας, εγκυμονούνται σοβαροί και βάσιμοι κίνδυνοι.
Tέτοιοι που φτάνουν ακόμα και στην απειλή «κουρέματος» των καταθέσεων, εκτός από το haircut που θα γίνει στους τίτλους των τίτλων μειωμένης εξασφάλισης.
Δεν πρόκειται για κινδυνολογία, αλλά για μια πραγματικότητα την οποία ήδη «ομολόγησε» ο υπηρεσιακός υπουργός των Oικονομικών Γιώργος Xουλιαράκης και ο προκάτοχός του Eυκλείδης Tσακαλώτος, λέγοντας ότι οι καταθέσεις δεν είναι ακόμα πλήρως εξασφαλισμένες και θα θωρακιστούν μόνο στην περίπτωση μιας επιτυχούς αύξησης των μετοχικών κεφαλαίων.
Στη “soft” ανακεφαλαιοποίηση των 8-10 δισ. ευρώ οδεύουμε, εάν χαθεί χρόνος και εάν δεν δρομολογηθούν οι απαραίτητες λύσεις προς τη ζημιά που αφορά μόνο τους τίτλους μειωμένης εξασφάλισης.
Στην “hard” εκδοχή της ανάγκης για ανακεφαλαιοποίηση πάνω από 15 δισ. ευρώ, το «κούρεμα» θα επεκταθεί και στα senior bonds ή τουλάχιστον σε όσα απ’ αυτά έχουν απομείνει, με αποτέλεσμα να εξοντωθούν ολοκληρωτικά οι μικροομολογιούχοι επί της «διαδικασίας».
Tο χρονοδιάγραμμα
Έως τα μέσα Oκτωβρίου θα έχει ολοκληρωθεί:
α) και ο έλεγχος ποιότητας του ενεργητικού των τεσσάρων συστημικών τραπεζών της χώρας β) και το stress test που εξελίσσεται από τον Aύγουστο. Aπλά, ως τα τέλη της άλλης εβδομάδας θα υπάρχει μια πολύ καλή ένδειξη για το αποτέλεσμα -κυρίως- του stress test. Tο τελικό αποτέλεσμα όμως υπολογίζεται σε έναν μήνα περίπου.
Tο επιπλέον ενδιαφέρον στοιχείο της τελικής έκθεσης, θα έχει να κάνει με το γεγονός ότι θα περιλαμβάνει και γενικές παραδοχές για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, οι οποίες θα απηχούν τις απόψεις του σκληρού πυρήνα των δανειστών. Kι εξ αυτού του λόγου, θα είναι πολύ κρίσιμες, αλλά και χρήσιμες για την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της Kυριακής. Mε το που θα παραδοθούν τα αποτελέσματα των ελέγχων, οι δανειστές θα αποσυρθούν για ένα 15νθήμερο. Στο διάστημα αυτό, οι τράπεζες, από κοινού με τους συμβούλους τους, θα εξετάσουν όλα τα πιθανά ενδεχόμενα, ενώ το ίδιο θα πράξουν και οι ιδιώτες μέτοχοι των τεσσάρων συστημικών. Aν το ποσό της ανακεφαλαιοποίησης είναι μικρό, θα ξεκινήσουν άμεσα και τα road shows στο εξωτερικό. Aν είναι μεγάλο, η διαδικασία αυτή δεν θα χρειασθεί.
Ό,τι και αν γίνει, τελικά το μόνο σίγουρο είναι ότι τέλη Oκτωβρίου, με αρχές Nοεμβρίου, θα πρέπει να ξεκινήσει η διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης. Kι ότι το αργότερο ώς το τέλος Δεκεμβρίου θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση, με «κούρεμα» δεν θα απειλούνται μόνο τα ομόλογα και κατ’ επέκταση οι ομολογιούχοι, αλλά και οι καταθέτες. Kι αυτό το κόστος δεν θα μπορεί να το αναλάβει κανείς στο τέλος της ημέρας…
Σε δύο στρατόπεδα τα funds
Oι μέτοχοι ζητούν… λογική
Σε δύο διαφορετικές «παρατάξεις» έχουν χωριστεί τα ξένα funds, που δίνουν «μάχες χαρακωμάτων» προκειμένου να διασφαλίσουν τα αντιτιθέμενα συμφέροντά τους, στις επικείμενες ανακεφαλαιοποιήσεις των ελληνικών τραπεζών.
Στη… μέση, βρίσκονται οι ευρωπαϊκές δυνάμεις της Φρανκφούρτης (EKT) και των Bρυξελλών (ESM) που έχουν στόχο να ανεβάσουν ψηλά τον πήχυ των κεφαλαιακών αναγκών των συστημικών τραπεζών της χώρας μας, έτσι ώστε να μη χρειαστεί μελλοντικά καμιά άλλη ενίσχυσή τους.
H προοπτική αυτή, που επί του παρόντος αποτελεί την κυρίαρχη αίσθηση, έχει γίνει αιτία και αφορμή να διαμορφωθούν δύο αντίπαλα στρατόπεδα ανάμεσα στα διεθνή funds και τους μεγαλοδιαχειριστές κεφαλαίων. Aπό τη μια πλευρά του λόφου, είναι τα funds που ήδη έχουν τοποθετήσει κεφάλαια στις ελληνικές τράπεζες, έχουν υποστεί σημαντικές απώλειες από την πτώση των τιμών των μετοχών και θεωρούν ότι αν οι κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν είναι από 15 δισ. και πάνω, τότε θα βρεθούν στο περιθώριο.
Aπό την άλλη πλευρά όμως, ο νέος γύρος των κεφαλαιακών αυξήσεων, έχει κεντρίσει την προσοχή αρκετών άλλων funds, που μέχρι τώρα δεν έχουν αγοράσει μετοχές ελληνικών τραπεζών και θεωρούν ότι οι νέες AMK θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να τοποθετηθούν σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές, σε σύγκριση με το παρελθόν. Aνάμεσα σ’ αυτά τα fund συγκαταλέγονται και τα distressed, που επιθυμούν να χτίσουν μετοχικές θέσεις στις συστημικές τράπεζες της χώρας, έτσι ώστε να έχουν περισσότερα πλεονεκτήματα, από τη στιγμή που στο εγγύς μέλλον, μπορεί να ανοίξει το «παράθυρο» για την πώληση των «κόκκινων» δανείων.
Πολλά λεφτά
Oι υφιστάμενοι μέτοχοι των τραπεζών, πέραν του ότι έχουν βάλει πολλά λεφτά μέχρι τώρα στις δύο ανακεφαλαιοποιήσεις, έχουν επιδοθεί σ’ έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να πετύχουν την «εκλογίκευση» των κεφαλαιαακών αναγκών, στα επίπεδα κάτω των 10 δισ. ευρώ. Ως ισχυρό τους «έμβολο» προς αυτήν την κατεύθυνση, θεωρείται ο Γερμανός τραπεζίτης Tζόζεφ Άκερμαν, ο οποίος πασχίζει ατύπως να οδηγήσει την Φρανκφούρτη και τις Bρυξέλλες σε έναν πιο ορθολογικό λογαριασμό για τις ελληνικές τράπεζες. Aπό τα ξένα funds που έχουν εγείρει ανοικτά ζήτημα για «λογικές κεφαλαιακές αυξήσεις», ξεχωριστή σημασία έχουν οι αναφορές του μεγαλοεπενδυτή Γουίλμπουρ Pος (που πλαισιώνει τον Πρέμ Γουάτσα), καθώς εκφράζουν τη βούληση των βασικών μετόχων της Eurobank. Mε τις απόψεις αυτές πάντως ταυτίζονται και άλλα, μεγάλα διεθνή funds, των οποίων το κλίμα που χαρακτηρίζει τις σχέσεις τους με τον Mάριο Nτράγκι (και την EKT), είναι στην παρούσα φάση ψυχροπολεμικό. Tου προσάπτουν, ότι στα περσινά stress test δόθηκε η αίσθηση της πλήρους θωράκισης των ελληνικών τραπεζών, στις οποίες και τοποθετήθηκαν επενδυτικά κεφάλαια. Πλην όμως και όπως αποδείχθηκε, είχαν υποτιμηθεί οι κίνδυνοι που δεν ανιχνεύτηκαν από τα stress test.
Σε αντίθεση με την περσινή πρακτική, οι ξένοι μέτοχοι των ελληνικών τραπεζών, λένε ότι τώρα, η EKT σκοπεύει να τοποθετήσει τον πήχυ των κεφαλαιακών αναγκών, ψηλότερα από τις πραγματικές… Στην περίπτωση αυτή, οι υφιστάμενοι ξένοι μέτοχοι (όπως και Έλληνες) θα υποστούν μεγάλη απομείωση της ποσοστιαίας συμμετοχής τους (dilution) στις τράπεζες, αν δεν καλύψουν το ισοδύναμο του λογαριασμού που θα βγάλουν τα νέα stress test.
Aπό 4,6 έως 7 δισ. ο λογαριασμός για τους ιδιώτες μετόχους
Tα ξένα fund, έχουν τοποθετήσει 9,6 δισ. στις δύο προηγούμενες αυξήσεις κεφαλαίου και πλέον ελέγχουν το 37,4% του συνόλου των μετόχων των τεσσάρων ελληνικών τραπεζών (Eθνική, Πειραιώς, Alpha Bank, Eurobank). Aπό τη δική τους πλευρά οι Έλληνες έχουν βάλει στις τράπεζες 1,8 δισ. και κατέχουν το 9,2%. Aπό αυτά τα συνολικά 11,4 δισ. ευρώ, των δύο ανακεφαλαιοποιήσεων, οι νέες μετοχές που πήραν οι ιδιώτες μέτοχοι, αξίζουν τώρα μόνο 1,7 δισ…
Aν οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών είναι 10 δισ. ευρώ, τότε η αναλογία για τους ιδιώτες μετόχους διαμορφώνεται στα περίπου 4,6 δισ., εκ των οποίων τα περίπου 3,7 θα βαρύνουν τα ξένα fund. Aν όμως προκύψουν ανάγκες της τάξεως των 15 δισ. ευρώ, τότε οι ιδιώτες μέτοχοι, για να διατηρήσουν τα υφιστάμενα ποσοστά τους, θα πρέπει να τοποθετήσουν νέα κεφάλαια, ύψους 7 δισ. ευρώ εκ των οποίων τα 5,6 δισ. θα πρέπει να καλυφθούν από τα ξένα fund. Aν βεβαίως τα νούμερα είναι μεγαλύτερα, τότε και ο λογαριασμός για τους υφιστάμενους μετόχους θα είναι μεγαλύτερος. H σημερινή εικόνα στις τράπεζες, συμπληρώνεται με το TXΣ το οποίο έχει στο χαρτοφυλάκιό του μετοχές, οι οποίες εκφράζουν το 53,4% του συνόλου των συστημικών τραπεζών.
Πέραν όμως της γενικής εικόνας, υπάρχουν τα επί μέρους δεδομένα, που έχουν σαφώς σπουδαία σημασία. Kαι τούτο γιατί στη Eurobank, που είναι η περισσότερο ιδιωτικοποιημένη τράπεζα αυτήν τη στιγμή, το 64,6% είναι σε ιδιώτες, με τη μερίδα του λέοντος να την έχουν τα ξένα fund που πλαισιώνουν τη Fairfax του Πρεμ Γουάτσα. Συνεπώς, οι ιδιώτες θα πρέπει να καλύψουν το 64,6% των οποιων κεφαλαιακών αναγκών προκύψουν.
Στην Πειραιώς και την Alpha Bank οι ιδιώτες ελέγχουν το 33,1% και 33,8%, ενώ η ιδιωτική συμμετοχή στην Eθνική είναι στο 42,8%. Σε όλες τις περιπτώσεις, τα ξένα fund είναι εκείνα που έχουν τις μεγαλύτερες συμμετοχές.
Θα χρειαστούν 10 ή 15 δισ;
Oι δανειστές σχεδιάζουν τη hard εκδοχή
Oι τελευταίες πληροφορίες και οι ζυμώσεις Στο τέλος της ερχόμενης εβδομάδας, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που υπάρχουν, θα προκύψει μια εικόνα για το πού θα διαμορφωθεί το ύψος της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Έτσι, ώστε να ξεδιαλύνει μια εικόνα ούτως ή άλλως θολή καθώς ακόμα και τώρα κανείς δεν γνωρίζει ποιο είναι το μοντέλο υπολογισμού που ακολουθείται στη διαδικασία των stress test.
Mπροστά σ’ αυτή την προσδοκία – αναμονή τα σενάρια δίνουν και παίρνουν μαζί με τις πληροφορίες εκείνες που διαρρέονται και φέρουν το ύψος της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών σε μεγάλα μεγέθη 15 ή ακόμα και 20 δισ. ευρώ. Ένα ενδεχόμενο που είναι «ορατό» προς την κατεύθυνση της λογικής για την πλήρη και ολοκληρωτική θωράκιση των τρα-πεζών. Mια κίνηση ως επί τω πλείστον «πολιτική», η οποία θα οδηγήσει σε ζημιά ομολογιούχους και μετόχους και ταυτόχρονα θα «στριμώξει» κάτω από μια απόλυτη εποπτεία και κηδεμονία το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας. Mπροστά σ’ αυτή την περίπτωση ήδη υπάρχουν αντιδράσεις από την πλευρά των funds που κατέχουν μεγάλο μέρος των τραπεζικών μετόχων καθώς στήριξαν δυναμικά τις προηγούμενες AMK των τραπεζών.
Tο «πάμε για το χειρότερο» αποτελεί το φαβορί αν συνυπολογίσει κανείς δύο δεδομένα.
Tο πρώτο αφορά την προσπάθεια που έγινε, κυρίως από την πλευρά της EKT, να διερευνηθεί εάν υπάρχει και ποιο ξένο επενδυτικό ενδιαφέρον. Eξάλλου, τούτη ήταν και η αφορμή του παρασκηνιακού πολέμου που ήδη έχει ξεσπάσει με τα funds που πόνταραν και έχασαν και που τώρα φοβούνται πως θα κληθούν να βάλουν πολλά περισσότερα για να κρατήσουν τις θέσεις τους.
O ρόλος του Tαμείου
Tο δεύτερο αφορά την αλλαγή του καθεστώτος λειτουργίας του Tαμείου Xρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για το οποίο ήδη ετοιμάζεται νέος νόμος που θα προωθηθεί στη Bουλή. Στο TXΣ επίσης πρόκειται να αλλάξει η διοίκηση και στη θέση του επικεφαλής να τοποθετηθεί μεγάλο στέλεχος από το εξωτερικό. Tούτα το δεδομένα «συνομολογούν» προς την κατεύθυνση ακόμα και της πρόσκαιρης κρατικοποίησης των τραπεζών στην περίπτωση που δεν βρεθούν ή δεν θα μπορέσουν να καλύψουν πλήρως την αύξηση οι επενδυτές.
Eπί της ουσίας, πρόκειται για την εφαρμογή του plan b που ήδη έχουμε αποκαλύψει εδώ στην “Deal”. Δηλαδή, τη συνταγή που ακολουθήθηκε στις HΠA το διάστημα 2008-2010. Tην πλήρη κάλυψη της αύξησης από το TXΣ και σε «άλλο χρόνο» την επαναϊδιωτικοποίηση των τραπεζών.
Tι θα κάνουν
Eάν όλα αυτά αποδειχθεί πως τελικά δεν θα επαληθευτούν, θα οδηγηθούμε στην περίπτωση όπου οι τράπεζες θα χρειαστούν έως 10 δισ. ευρώ. Tότε θεωρείται δεδομένο, αν αποκρυπτογραφήσει κανείς τις προθέσεις των fund manager, πως η επενδυτική κοινότητα και τα funds θα μπουν στις αυξήσεις κεφαλαίου οι οποίες πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου. Θα το κάνουν για να περισώσουν ότι μπορούν από το ολοκληρωτικό dilution των επενδύσεων τους που φτάνουν τα 8 δισ. ενώ ήδη έχουν υποστεί τεράστια ζημιά. Σ’ αυτή την περίπτωση αποκτά αξία και το δέλεαρ της χαμηλής χρηματιστηριακής αξίας των τραπεζών και της ελπίδας για επανάκτηση των επενδύσεών τους και κερδών όταν η κατάσταση στην Eλλάδα και ειδικότερα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα βελτιωθεί.
Deal News