Απώλειες, σε σχέση με τις εκλογές Ιανουαρίου 2015: 0,88%. ΄Εδρες στη Βουλή, τώρα 145, τότε 149. Επιθυμητός κυβερνητικός εταίρος, τότε και τώρα, οι Ανεξάρτητοι ΄Ελληνες μπήκαν τον Ιανουάριο στη Βουλή, με 4,75% και 13 έδρες.

Μπήκαν και τώρα, με 3,69% και 10 έδρες. Σύνολο κυβερνητικών δυνάμεων τον Ιανουάριο: 41,09% και 162 έδρες. Σήμερα, 39,15% και 155 έδρες.

 

Σαν να μην άλλαξε τίποτα. Κι όμως, από τότε έως σήμερα, μέσα σε οκτώ μήνες, έγιναν πολλά. Από υποδείξεις ξένων πολυεθνικών κέντρων και παραγόντων για επιλογή άλλου κυβερνητικού εταίρου (με «ευρωπαϊκό προφίλ και αντιλήψεις») μέχρι ανοιχτοί εκβιασμοί για διακοπή της χρηματοδότησης αν δεν ακολουθούσε η νέα κυβέρνηση τις επιλογές και τη γραμμή της προηγούμενης. Η οποία έπεσε χάνοντας τις εκλογές ακριβώς γιατί ο λαός δεν άντεχε ούτε τη γραμμή ούτε τις επιλογές της. Αλλά αυτό μικρή σημασία είχε. Συχνά έλεγαν, τόσο ο ίδιος ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε όσο και οι περί αυτόν υπουργοί Οικονομικών (και όχι μόνο) ότι «δεν μπορούμε να αλλάζουμε πολιτική κάθε φορά που μια χώρα ψηφίζει διαφορετικά». Άρα, οι εκλογές είχαν (και έχουν) κηρυχθεί σε ένα «εργαλείο» ήσσονος σημασίας εσωτερικής εκμετάλλευσης και κατανάλωσης.
 

Οι αφόρητες πιέσεις του ευρωσυστήματος οδήγησαν την κυβέρνηση στην υιοθέτηση νέου επαχθούς μνημονίου και στους εσωτερικούς κλυδωνισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, με την αποχώρηση του 1/4 των βουλευτών του και την ίδρυση άλλου αριστερού σχήματος, της Λαϊκής Ενότητας. Στις εκλογές της 20 Σεπτεμβρίου 2015, ο λαός που είχε ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ έκανε τη συνειδητή επιλογή να τον ξαναστηρίξει όσο κι αν διαφωνούσε με τη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων. Δεν ήξερε και δεν ξέρει τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια. Ήξερε όμως και ξέρει τι έκανε η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό ήταν αρκετό για να αποφασίσει, ακόμα και στην πόρτα του εκλογικού κέντρου, το σημαντικό αριθμητικά αναποφάσιστο κομμάτι του εκλογικού σώματος ότι ο- και ηλικιακά-  νέος πρωθυπουργός δικαιούται μια ακόμα ευκαιρία.

 

Άλλωστε, το σαθρό και διαβλητό επιχείρημα ότι «ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε επτά μήνες διέλυσαν τη χώρα» κανέναν δεν έπεισε ώστε να τον στείλει αλλού. Στο βαθμό μάλιστα που κρινόταν η διακυβέρνηση του τόπου και το «αλλού» παρέπεμπε στην προηγούμενη κυβερνητική συμμαχία, τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα για τους ψηφοφόρους. Εκεί ήταν που διευρύνθηκε η διαφορά. Ούτε οι φανατικοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπολόγιζαν διαφορά επτάμισι (7,36% για την ακρίβεια) ποσοστιαίων μονάδων από τη Νέα Δημοκρατία: Τον Ιανουάριο, η διαφορά ήταν 8,53%, και τώρα; Τώρα, σχεδόν το ίδιο. Μα τίποτα δεν μεσολάβησε; Μεσολάβησε. Πολλά και μάλιστα καθόλου συμπαθή και ευνοϊκά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά η αναμέτρηση κρίθηκε στη βάση της γνώσης/εμπειρίας τι υπήρξε πριν τον Ιανουάριο και στη βάση της ελπίδας που δικαιούται να έχει ο κόσμος για το μέλλον του. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη συνέχεια. Η οποία μόλις ξεκίνησε.

του Άκη Κοσώνα από ΑΠΕ- ΜΠΕ

*  Ο Άκης Κοσώνας είναι δημοσιογράφος

Πολιτικά Νέα