Οι συνταξιούχοι και ο μικροκαταθέτης στήριξαν το τραπεζικό σύστημα αφού δεν μπορούσαν να πάρουν τα χρήματά τους.

 

Έγγραφο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που φέρνει στο φως την «τρύπα» των capital controls αποκαλύπτει τo bankingnews.gr.

 

Ο παππούς, η γιαγιά και ο μικροκαταθέτης στήριξαν το τραπεζικό σύστημα αφού δεν μπορούσαν να πάρουν τα χρήματά τους. 

Αντίθετα οι ευκατάστατοι και πλούσιοι καταθέτες μπορούσαν να βάλουν χέρι στα χρήματά τους. 
Η διέξοδος δόθηκε με απλά τεχνάσματα τα οποία συνέβαλαν στην απομάκρυνση των χρημάτων τους από τη χώρα σε άλλη τράπεζα του εξωτερικού. 

Η πληροφόρηση και η ενημέρωση για τους τρόπους διευκόλυνσης των μεγαλοκαταθετών δεν έτρεχαν στα σκαλοπάτια των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Η πληροφόρηση και ενημέρωση απαιτούσαν άριστες σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών (τραπεζιτών – καταθετών) ενώ δεν θα ήταν δυνατό να ενταχθούν όλοι σε μία τραπεζική βάρκα… διαφυγής και διάσωσης. 

Στην περίπτωση που η διάσωση θα έπαιρνε χαρακτηριστικά γραμμή ακτοπλοΐας τότε το τραπεζικό σύστημα θα κινδύνευε από μέσα. 

Λίγοι και εκλεκτοί 

Η πρώτη απόφαση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με ημερομηνία 30 Ιουνίου 2015 καθόριζε τις συναλλαγές και εκκαθάρισης εξωτερικού στο πλαίσιο διαχείρισης του ίδιου χαρτοφυλακίου του πιστωτικού ιδρύματος. 

Ανάμεσα στις συναλλαγές που καθορίζονταν ήταν οι χρεώσεις / πιστώσεις με την ονομασία Nostro- Vostro Accounts. 

Το έγγραφο κατέληγε αναφέροντας ότι οι συναλλαγές που εμπίπτουν στο ανωτέρω πλαίσιο θα εκτελούνται χωρείς ειδική ενημέρωση. 
 

Λογαριασμός Nostro – Vostro

Οι λογαριασμοί nostro-vostro είναι στην ουσία τραπεζικοί λογαριασμοί που κρατάνε οι τράπεζες σε άλλες τράπεζες. 
 

Πως δουλεύει και για ποιον δουλεύει 

Αν ο καταθέτης μιας τράπεζας γνώριζε το λογαριασμό που διατηρούσε μια εγχώρια τράπεζα σε μία άλλη τράπεζα του εξωτερικού η οποία μπορεί να ήταν και θυγατρική της. 

Τι έκανε ο ενήμερος πελάτης. 

Προχώρησε στη μεταφορά χρημάτων από το λογαριασμό του στο λογαριασμό της τράπεζας. 

Στη συνέχει έπαιρνε τη απόδειξη κατάθεσης και πήγαινε στη τράπεζα που ήταν η κατάθεση και ζητούσε τη πίστωση στο λογαριασμό του. 

Η διαδικασία αυτή ήταν γρήγορη δεν είχε τα λεγόμενα valeur και δεν χρειάζονταν μερικές μέρες για να γίνει η μεταφορά. 

Στην περίπτωση που γνώριζες το λογαριασμό που διατηρούσε μία ξένη τράπεζα σε μία ελληνική με την εφαρμογή των capital controls μπορούσε ο ενημερωμένος πελάτης να μεταφέρει 1 εκατομμύριο ευρώ και μετά να στείλει το αποδεικτικό κατάθεσης στη ξένη τράπεζα ζητώντας να καταθέσει το αντίστοιχο ποσό στο λογαριασμό της ίδιας τράπεζας στο εξωτερικό.

Υποσημείωση

Υπάρχουν ενδείξεις ότι τραπεζικά στελέχη μετέφεραν χρήματα στο εξωτερικό εν μέσω capital controls… 
 

Νίκος Θεοδωρόπουλος από bankingnews

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.