Η επίθεση κατά της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας που βουλιάζει στα χρέη από τους φόρους συνεχίζεται, αφού η κυβέρνηση όχι μόνο ετοιμάζεται να καταργήσει την εκχώρηση στο

Δημόσιο των ανείσπρακτων ενοικίων που τους οφείλονται -ώστε να μην πληρώσουν και φόρο για τα φέσια που τους φόρεσαν οι ενοικιαστές-, αλλά έχει βάλει στον πάγο και μία άλλη διάταξη, η οποία επιτρέπει την εκχώρηση ακινήτου στην Εφορία, μέτρο που θα έδινε τουλάχιστον μικρή ανάσα και διέξοδο σε πολλούς φορολογούμενους.

 

Μια τέτοια περίπτωση -που συζητήθηκε έντονα προ καιρού- ήταν και αυτή του Λάκη Γαβαλά, ο οποίος ήθελε να δώσει στο Δημόσιο τα ακίνητά του για να μη βρεθεί στη φυλακή, αλλά δεν υπήρχε νομική πρόβλεψη για να συμβεί κάτι τέτοιο. Οταν όμως το πρόβλημα γενικεύτηκε, το αίτημα του κλάδου των ιδιοκτητών να δίνουν, αν δεν δύνανται να πληρώνουν τους φόρους τους, κάποιο ακίνητο στην Εφορία τέθηκε επιτακτικά την εποχή της κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία όμως τελικά υπαναχώρησε με το σκεπτικό πως το κράτος θέλει να εισπράττει ρευστό χρήμα και όχι να γίνει… μεσίτης ακινήτων. Ωστόσο τον περσινό Μάιο έκανε ένα βήμα πίσω και δέχτηκε να δοθεί αυτή η δυνατότητα, τουλάχιστον στους ιδιοκτήτες που χρωστούν και δεν έχουν να πληρώσουν τον φόρο κληρονομιάς.

 

Για να ενεργοποιηθεί όμως το μέτρο, ο νόμος 4276/2014 όριζε πως χρειάζεται να εκδοθεί και απόφαση του υπουργού Οικονομικών, την οποία -σύμφωνα με πληροφορίες του «Newmoney.gr»- οι συναρμόδιες Υπηρεσίες Εισπράξεων και Κεφαλαίου την ετοίμασαν, αλλά κανείς υπουργός δεν ενδιαφέρθηκε εδώ και μήνες να την υπογράψει. Αν και δεν λύνεται έτσι το πρόβλημα ούτε για το Δημόσιο, ούτε για τους πολίτες, σε μια τόσο αντίξοη οικονομική συγκυρία φαντάζει πρόκληση να μη δίνει το κράτος το δικαίωμα που έχει από τον νόμο πια ο πολίτης να «ανταλλάσσει» με την Εφορία ένα ακίνητο για το οποίο το Δημόσιο απαιτεί και φόρους κατοχής, ΕΝΦΙΑ κ.λπ., καθώς δεν μπορεί να βρει χρήματα για να πληρώσει μετρητοίς τους φόρους που -καλώς ή κακώς- βαρύνουν κάθε κληρονομιά. Με βάση όσα προβλέπει ο νόμος που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2014, η υπουργική απόφαση που παραμένει στο συρτάρι προβλέπει μια επίπονη διαδικασία για την εκχώρηση ακινήτου στην Εφορία.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτή θέτει μια σειρά προϋποθέσεις, όπως:

 

■ Η διάθεση του ακινήτου να γίνεται με σκοπό την πληρωμή οφειλών από φόρους κληρονομιάς και όχι, π.χ., ΕΝΦΙΑ ή άλλους φόρους.

 

■ Το ακίνητο που εκχωρείται στην Εφορία να ανήκει κατά πλήρη κυριότητα (100%) στον ιδιοκτήτη (και όχι, π.χ., 50%, εξ αδιαιρέτου κ.λπ.), αλλιώς όλοι οι συνιδιοκτήτες θα πρέπει να συναινούν υπέρ της μεταβίβασης. Επίσης, πρέπει να είναι ελεύθερο βαρών από χρέη σε τράπεζες κ.λπ.

 

■ Η εν λόγω κληρονομιά να μη συνοδεύεται από μετρητά ή αυτά να μην ξεπερνούν ένα όριο (π.χ. 10.000 ευρώ).

 

■ Ο φόρος κληρονομιάς να μην είναι μικρότερος από, π.χ., 10.000 ευρώ.

 

■ Να αποδεικνύεται ότι ο φορολογούμενος δεν έχει καταθέσεις στην τράπεζα.

 

■ Να είναι άνεργος ή το εισόδημά του να είναι τόσο χαμηλό ώστε να μην μπορεί να πληρώνει τον φόρο σε 12 δόσεις ή, αλλιώς, το συνολικό οικογενειακό εισόδημά του κατά την τελευταία διετία ή τριετία να μην ξεπερνά το τριπλάσιο του φόρου που οφείλει.

 

Σε κάθε περίπτωση, ο ίδιος ο νόμος ορίζει ότι το ακίνητο δεν μπορεί να είναι «εκτός σχεδίου» και πρέπει να θεωρηθεί «αξιόλογο» για να το αποκτήσει το Δημόσιο. Η τελευταία προϋπόθεση είναι ίσως και η πιο περίεργη που θέτει ο νόμος. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών ερμηνεύουν ως «αξιόλογο» ένα ακίνητο που έχει σχετικά υψηλή αξία και προοπτικές εκμετάλλευσης (π.χ. να νοικιαστεί ή να στεγάσει τις ανάγκες του Δημοσίου).

 

Ως «αξία», πάντως, το υπουργείο Οικονομικών θα λογίζει την αντικειμενική τιμή της Εφορίας ή την αξία στην οποία υπολογίστηκε ο φόρος κληρονομιάς. Θεωρητικά δηλαδή μπορεί να υπολογίζει μεγαλύτερη αξία και από αυτή που θα είχε αν υπήρχε αγοραστής να το αγοράσει με τις σημερινές συνθήκες. Ωστόσο, η αξία αυτή μπορεί μεν να καλύπτει μέρος ή το σύνολο της οφειλής προς το Δημόσιο, αλλά δεν μπορεί να την υπερβαίνει. Σε τέτοια περίπτωση το κράτος δεν θα δίνει ρέστα, ούτε θα συμψηφίζει την υπερβάλλουσα αξία του ακινήτου με άλλες ή μελλοντικές οφειλές του ιδιοκτήτη.

 

Του Κωστή Χ. Πλάντζου από  Νewmoney

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.