Στο νέο περιβάλλον, μοναδική θεσμική προστασία, μετά και την κατάργηση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών, είναι η ένταξη στον νόμο 3869/2010, τον γνωστό νόμο Κατσέλη.
H προστασία της κύριας κατοικίας, που αναδείχθηκε σε διελκυστίνδα μεταξύ κυβέρνησης και πιστωτών, περνά προηγουμένως μέσα από τη ρευστοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δανειολήπτη -εάν φυσικά οι οφειλές του είναι υπέρογκες- προκειμένου να προστατεύσει την κύρια κατοικία. Στην περίπτωση που ο οφειλέτης επιθυμεί να διατηρήσει την κύρια κατοικία του, θα πρέπει να καταβάλει το 30%-40% του μισθού ή της σύνταξής του για τρία χρόνια, ενώ αναλαμβάνει την υποχρέωση να αποπληρώσει το 80% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου σε χρονικό διάστημα 20 ετών, που μπορεί να φτάσει έως και τα 35 χρόνια υπό προϋποθέσεις.
Οσοι καταφύγουν στον νόμο, θα πρέπει, με βάση τις αλλαγές που θεσμοθετήθηκαν πρόσφατα, να προσκομίσουν σειρά δικαιολογητικών, μεταξύ των οποίων -εκτός από τα φορολογικά στοιχεία- βεβαιώσεις οφειλών των πιστωτών, αντίγραφα των δανειακών συμβάσεων, τυχόν καταγγελίες των δανειακών συμβάσεων, τίτλους ιδιοκτησίας των ακινήτων της περιουσίας τους, ενώ σε περίπτωση που είναι έγγαμος, απαιτούνται τα ίδια δικαιολογητικά και για τη σύζυγο ή ακόμη και τα τέκνα εάν έχουν περιουσία στο όνομά τους.
Είναι προφανές ότι η διαδικασία καθίσταται πλέον εξαιρετικά απαιτητική για όσους επιδιώξουν την ένταξή τους στον νόμο, ενώ αντίστοιχη ταλαιπωρία επιφυλάσσει ο νόμος και για όσους δεν έχει εκδικαστεί ακόμη η αίτησή τους και απαιτηθεί η επικαιροποίησή της.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΤΖΩΡΤΖΗ ΑΠΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.