Με αμηχανία και ανάμεικτα συναισθήματα παρακολουθούν εκατομμύρια πολίτες που καθημερινά δίνουν τον αγώνα της επιβίωσης, τη βιομηχανία διορισμών που έχει στήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Κι αυτό γιατί, πολλοί από αυτούς, έφεραν αυτή τη κυβέρνηση για δεύτερη φορά στην εξουσία, ελπίζοντας ότι, ακόμη και μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, μόνο αυτή η κυβέρνηση θα ρίξει το βλέμμα της και τις προσπάθειές της στο να αρθούν τα βάρη που οι προηγούμενες κυβερνήσεις φόρτωσαν στις πλάτες των πολιτών. Πίστευαν ότι, παρά το τρίτο σκληρότερο μνημόνιο, η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση που ψήφισαν, θα ενδιαφερθεί να απαλύνει το βάρος των αλλεπάλληλων φόρων που επιβλήθηκαν στο παρελθόν, το βάρος από τις αλλεπάλληλες μειώσεις συντάξεων του παρελθόντος. Το βάρος από την ανεργία, την ανέχεια και τα κόκκινα δάνεια που απειλούν τις κύριες κατοικίες των δανειοληπτών.
Πίστεψαν ότι, ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση θα τηρήσει το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Πίστεψαν ότι ακόμη και όταν το «ΟΧΙ» τους στο δημοψήφισμα, μετατράπηκε σε «ΝΑΙ» από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να βρει κάποιους τρόπους για να βοηθήσει τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, όπως είχε υποσχεθεί και άρπαξε τη ψήφο τους.
Αντίθετα όμως, δεν βλέπουν καμία κίνηση υπέρ τους. Ούτε καν προς τις τράπεζες. Το μόνο που βλέπουν είναι την «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση που ψήφισαν, να τους παραδίδει βορά στα νύχια των τραπεζών, των τραπεζιτών που μένουν στο απυρόβλητο και με νόμο ακόμη για τα θαλασσοδάνεια που μοίραζαν σε κόμματα και ημέτερες ΜΚΟ. Να τους παραδίδει στα νύχια των distress funds και των κάθε λογής «ξένων επενδυτών» που έχουν βάλει στο στόχαστρό τους την όποια ακίνητη περιουσία τους έχει απομείνει. Βλέπουν την κυβέρνηση να τους αφήνει αβοήθητους στη πιο δύσκολη περίοδο της ζωής τους, να μην δείχνει κανένα απολύτως ενδιαφέρον για το πώς τόσα εκατομμύρια άνθρωποι και χιλιάδες ψηφοφόροι της κυβέρνησης θα μπορέσουν να σώσουν τα σπίτια τους.
Και βλέπουν επίσης ότι, το μόνο ενδιαφέρον της κυβέρνησης, είναι πώς θα βολέψει ημέτερους και τα δικά της παιδιά με μόνο προσόν τη κομματική τους ταυτότητα. Τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι συντριπτικά για τη βιομηχανία προσλήψεων ημετέρων που έχει στήσει η κυβέρνηση, με όπλο της τις απανωτές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Φίλοι, συγγενείς, οικογένειες ολόκληρες, χωρίς άλλα τυπικά προσόντα πέραν της κομματικής νομιμοφροσύνης, κατέλαβαν καίριες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό. Μετρήθηκαν συνολικά 1.941 άμεσα μέλη και προστατευόμενοι του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, παρά τις παρεμβάσεις στο Μητρώο Ανθρώπινου Δυναμικού του Ελληνικού Δημοσίου, apografi.gov.gr, για να αφαιρεθούν ολόκληροι κλάδοι ώστε να εμφανίζεται μικρότερο το νούμερο.
Αλλοι βολεύονται στις δεκάδες επιτροπές που συστήνονται διά πάσαν νόσον της δημόσιας διοίκησης, οι περισσότερες από αυτές αμειβόμενες. Μόνο με τον νόμο 4368/2016, γνωστότερο και ως Παράλληλο Πρόγραμμα, δημιουργούνται 14 νέες επιτροπές και ομάδες εργασίας, για ζητήματα όπως «Θέματα παιδικών βιβλιοθηκών» (τρεις αμειβόμενες τριμελείς επιτροπές), «Ελεγχος του Νοσοκομείου Θήρας», «Συντονισμός του μηχανισμού διάγνωσης των αναγκών της αγοράς εργασίας» (μία επιτροπή αποτελούμενη από 13 μέλη). Με τον ίδιο νόμο συστήνονται 549, κατ’ ελάχιστον, τριμελείς ειδικές επιτροπές αξιολόγησης των ενστάσεων υπαλλήλων για την αξιολόγηση.
Σύμφωνα με τον Παναγιώτη Καρκατσούλη, γραμματέα της ΚΟ του Ποταμιού, η κυβέρνηση Παπανδρέου εξέδωσε έξι ΠΝΠ και ΠΥΣ, ποσοστό 2,88% στο σύνολο των νομοθετημάτων της.
Η κυβέρνηση Παπαδήμου επτά (ποσοστό 12%), η κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου 33 (ποσοστό 13,2%) και η κυβέρνηση Τσίπρα, από τον Ιανουάριο ως σήμερα, 34 (ποσοστό 34%). Με άλλα λόγια, ο Αντώνης Σαμαράς εξέδωσε σε δυόμισι χρόνια τόσες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και Πράξεις Υπουργικού Συμβουλίου όσες ο Αλέξης Τσίπρας μέσα σε περίπου έναν χρόνο!
Και κάθεται μετά ο ταλαίπωρος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ να βλέπει όλα αυτά τα αίσχη να συμβαίνουν εις βάρος του και εις βάρος όλων των άλλων πολιτών. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι, όπως συνέβη και με τις τράπεζες, ο λογαριασμός για τη κάλυψη όλης αυτής της κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος που απαιτείται για να πληρώνονται από το δημόσιο οι στρατιές των μετακλητών ημετέρων, στο τέλος θα κληθεί να την πληρώσουν οι ίδιοι.
Και πάλι, όλοι αυτοί που βρίσκονται στα έδρανα της Βουλής, θα μιλούν για πάση θυσία κάλυψη των μαύρων τρυπών στα ταμεία του δημοσίου, ενώ θα σφυρίζουν αδιάφορα για την απόδοση ευθυνών, όπως ακριβώς κάνουν και με τις μαύρες τρύπες στα ταμεία των τραπεζών που χρυσοπλήρωσαν οι ψηφοφόροι όλων των κομμάτων ανεξαιρέτως.
danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.