Με τις ελληνικές τράπεζες να πνέουν τα λοίσθια και να μην φαίνεται ελπίδα για σωτηρία τους στον ορίζοντα, είναι μάλλον κάτι παραπάνω από εμφανές ότι, όσο κι αν το επιθυμούν, όσο κι αν το επιδιώκουν, δεν πρόκειται να καταφέρουν ούτε να διασωθούν – ακόμα κι αν πουλήσουν μέσα σε μια μέρα όλα τα κόκκινα δάνεια που διαθέτουν – αλλά ούτε και να πείσουν όσους πολίτες έχουν ακόμη κάποια χρήματα σε στρώματα, σεντούκια και θυρίδες, να τα επιστρέψουν στις ελληνικές τράπεζες. Και φυσικά, δεδομένων όλων αυτών των παραμέτρων, είναι επίσης σίγουρο ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν θα μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν νέες επαγγελματικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες, ώστε να στηρίξουν την πραγματική οικονομία. Κατά συνέπεια, δεν μπορούμε να μιλάμε, ούτε εμείς ούτε και η κυβέρνηση, για οποιασδήποτε μορφής ανάπτυξη, όσο κι αν την ευαγγελίζεται η ελληνική κυβέρνηση.
Τότε, προκύπτει το ερώτημα, ποιος θα στηρίξει την ελληνική επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη; Μα φυσικά οι ξένες τράπεζες, που έχουν ήδη διαισθανθεί το κενό που θα υπάρξει κι έχουν ξεκινήσει ήδη τις απαραίτητες διεργασίες και ενέργειες για να έρθουν στη χώρα και να αναλάβουν ρόλο. Γιατί, όσο δανείζουν, τόσο θα παίρνουν χρήματα – σε μορφή δόσεων δανείων – τα οποία και θα μπορούν να επενδύουν.
Η πρώτη αναγγελία των προθέσεων ξένου πιστωτικού φορέα που εκδήλωσε ενδιαφέρον για να εγκατασταθεί στην Ελλάδα με υποκαταστήματά του είναι τα γερμανικά Ταχυδρομικά Ταμιευτήρια. Και φυσικά, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν θα ήταν μόνο αυτά. Πλέον έχουμε και δεύτερη παρόμοια εκδήλωση ενδιαφέροντος. Κι αυτό γιατί, όπως διαβάζουμε, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, φαίνεται πως έχει ήδη δώσει το πράσινο φως για την ενεργοποίηση της άδειας της θυγατρικής της «Credit Agricole», της «Credicom Consumer Finance», και τη λειτουργία της ως κανονική τράπεζα. Θα είναι μάλιστα η πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό που ξεκινά τη λειτουργία του ένα νέο τραπεζικό σχήμα. Ως επικεφαλής φέρεται ο Άνθιμος Θωμόπουλος, ο οποίος υποχρεώθηκε πρόσφατα σε παραίτηση από την Τράπεζα Πειραιώς.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, το σχετικό αίτημα διαβιβάστηκε και στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη, ως αρμόδιο για τον τραπεζικό τομέα, ο οποίος ήταν θετικός στη σχετική εισήγηση. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι το θέμα αυτό συζητήθηκε και σε συνάντηση που είχε ο κ.Δραγασάκης με τον κ.Στουρνάρα, την παραμονή της 25ης Μαρτίου, στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Και νέα συμφωνία λοιπόν πίσω από κλειστές πόρτες, που δίνει το δικαίωμα σε ξένες εταιρείες, είτε αυτές είναι distress funds, είτε είναι τράπεζες, για να έρθουν και να μας σώσουν για άλλη μια φορά. Γιατί, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το χρέος της Ελλάδας, που μας οδήγησε στην οικονομική ύφεση, τη κρίση και στα συνεχή μνημόνια, προερχόταν από δάνεια που πήρε η χώρα από ξένες τράπεζες, κυρίως γερμανικές και γαλλικές, οι οποίες ζήτησαν το λογαριασμό. Και τώρα, οι φίλοι και δανειστές μας, έρχονται για ακόμη μία φορά να μας ξανασώσουν με το μόνο τρόπο που ξέρουν. Με το να δανείζουν επιχειρήσεις και ιδιώτες.
Για ποια εγχώρια ανάπτυξη μας λένε λοιπόν; Πώς θα επέλθει ανάπτυξη όταν αυτοί που δανείζουν μία ελληνική επιχείρηση, θα παίρνουν τα λεφτά τους πίσω και με τόκο, για να τα πάνε στις χώρες τους και να φορολογηθούν εκεί για τα όποια έσοδά τους, ενώ θα μπορούν να επενδύσουν τα χρήματα αυτά οπουδήποτε στο κόσμο και όχι υποχρεωτικά στην Ελλάδα. Όλο αυτό θα καταλήξει σε κλείσιμο των ελληνικών τραπεζών, καθώς τα τραπεζικά στελέχη δεν είναι τίποτα χαζοί εθνικά υπερήφανοι πολίτες που δεν θα δεχτούν να ξεπουλήσουν τις τράπεζες τους και να εργαστούν για τις εύρωστες ξένες τράπεζες που, η μία μετά την άλλη, πατούν το «επενδυτικό» πόδι τους στη χώρα μας. Και όταν γίνει αυτό, θα ελέγχουν ολόκληρη την ελληνική οικονομία, ολόκληρη τη πραγματική οικονομία, και ολόκληρη την ελληνική επιχειρηματικότητα. Θα χρηματοδοτούν όποια ελληνική επιχείρηση θέλουν και θα κλείνουν όποια δεν τους αρέσει, για να φέρουν τις δικές τους επιχειρήσεις στη χώρα μας και να γίνουν – και με τη βούλα – τα πραγματικά αφεντικά των Ελλήνων φορολογούμενων, που θα μετατραπούν σε υπαλλήλους οι οποίοι θα είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ασφαλιστικές εισφορές και χωρίς δικαιώματα.
Αν αυτό είναι ανάπτυξη, τότε τι είναι χρεωκοπία;
danioliptes.gr