Πλάνα τριών χρόνων καλούνται να καταθέσουν οι τράπεζες και να θέσουν τους στόχους τους, τους οποίους όμως πρέπει να καταθέτουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Στήριξης (ΤΧΣ). Αυτό βέβαια, ως έναν βαθμό, βρίσκεται σε αρμονία με τον Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών, σύμφωνα με τον οποίο οι τράπεζες πρέπει να προτείνουν λύσεις στους δανειολήπτες με κόκκινα δάνεια, που θα κυμαίνονται από 12 ως 36 μήνες.
Το ερώτημα είναι τι θα γίνει μετά από την τριετία. Οι τράπεζες θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να προτείνουν λύσεις στους δανειολήπτες για τα κόκκινα δάνειά τους, ή απλά θα πουληθούν στις ξένες τράπεζες που ήδη κάποιες από αυτές, έχουν ήδη κάνει τι απαραίτητες επαφές και συζητήσεις με την ελληνική κυβέρνηση κι ετοιμάζονται να ανοίξουν υποκαταστήματα στην Ελλάδα, ενώ αναμένεται να έρθουν και πολλές άλλες ακόμη;
Το θέμα για τις ελληνικές τράπεζες, αλλά και για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και οι ευρωπαϊκές τράπεζες αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους λόγω των κόκκινων δανείων, είναι η καθυστέρηση στην εξεύρεση λύσης μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και δανειστών. Κι αυτό γιατί οι ελληνικές τράπεζες, χρονικά πιέζονται πολύ πλέον, καθώς αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να απαλλαγούν από τα κόκκινα δάνεια που έχουν και αγγίζουν σε ύψος τα 115,5 δις ευρώ. Προς το παρόν, το μόνο που υπάρχει είναι η υποχώρηση της κυβέρνησης στις κόκκινες γραμμές, και η επιδίωξή της για διετή εξαίρεση στην πώληση δανείων πρώτης κατοικίας. Η υποχώρηση της κυβέρνησης συνίσταται στο ότι από τη προστασία για κατοικίες αντικειμενικής αξίας ως 200.000 ευρώ, έπεσε στη προστασία των ακινήτων με αντικειμενική αξία ως 160.000 ευρώ. Κι ενώ οι δείχνουν να στο να υπάρξει σταδιακή απελευθέρωση της πώλησης δανείων που ανήκουν σε ευάλωτους δανειολήπτες, ζητούν αυστηρότερα κριτήρια. Σύμφωνα με πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, προτείνουν την προστασία από πώληση στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας αντικειμενικής αξίας ως 120.000 ευρώ για δανειολήπτες με ατομικό εισόδημα έως 8.180 ευρώ. Και όπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση θα υποχωρήσει και σ’αυτή την απαίτηση, με τη φτηνή πλέον δικαιολογία ότι προστατεύει τα χαμηλότερα οικονομικά εισοδήματα. Αλλά οι δανειστές δε μένουν μόνο σε αυτή την απαίτηση. Υπάρχουν και τα δάνεια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών, για τα οποία απαιτούν πλήρη και χωρίς εξαιρέσεις απελευθέρωση πωλήσεων δανείων σε funds. Από την άλλη, η κυβέρνηση επιδιώκει και στις κατηγορίες αυτές προστασία τουλάχιστον ενός έτους και ζητά να μην πωλούνται δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων έως 100.000 ευρώ, ελεύθερων επαγγελματιών έως 75.000 ευρώ και καταναλωτικά δάνεια έως 5.000 ευρώ. Αλλά όσοι παρακολουθούν τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές, γνωρίζουν πολύ καλά ότι το μόνο που μπορεί να περιμένει κανείς, είναι η σχεδόν βέβαιη υποχώρηση της κυβέρνησης και σε αυτό το ζήτημα. Γιατί, ο υπέρτατος στόχος είναι η αξιολόγηση.
Όμως οι αλλεπάλληλες καθυστερήσεις στη διαπραγμάτευση, δημιουργούν ακόμη πιο έντονο πρόβλημα στις ήδη προβληματικές ελληνικές τράπεζες. Κι ενώ συμφωνία δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα, το μόνο βέβαιο είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες καλούνται να παρουσιάσουν στο ΤΧΣ πλάνα τριετίας. Από κει και μετά υπάρχει το άγνωστο. Τόσο για τις τράπεζες, όσο και για τα κόκκινα δάνεια και για τους δανειολήπτες που ακόμη ελπίζουν ότι στο τέλος κάτι θα γίνει και θα υπάρξει ένα φως, κάτι τουλάχιστον που θα τους επιτρέψει να διατηρήσουν τη κύρια κατοικία τους και να μην τη χάσουν από τα distress funds, τις εταιρείες διαχείρισης κόκκινων δανείων, αλλά και από τις τράπεζες που, όπως φαίνεται, είναι έτοιμες να πουληθούν στις ξένες τράπεζες που έρχονται στη χώρα μας η μία μετά την άλλη.
danioliptes.gr