Καθώς η δήθεν διαπραγμάτευση κυβέρνησης και δανειστών προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς, από τις πληροφορίες που γίνονται γνωστές – και μάλιστα υπό τη πολύ βολική απεργία των δημοσιογράφων – αυτό που διαφαίνεται είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης να καλυφθεί και να προστατευτεί πίσω από κάποιες χρονικές καθυστερήσεις στη πλήρη απελευθέρωση της πώλησης των κόκκινων δανείων, με μόνο στόχο να μη φανεί αυτό που αρχικά έχει αποφασιστεί. Να πουληθούν δηλαδή όλα τα κόκκινα δάνεια, αλλά ακόμη και κάποια εξυπηρετούμενα, στα distress funds. Οι καθυστερήσεις όμως στη συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών προκαλεί προβλήματα στις τράπεζες καθώς, όσο περνάει ο καιρός δεν υπάρχει συμφωνία, τα κόκκινα δάνεια συσσωρεύονται και αυξάνονται, μια και οι τράπεζες δεν μπορούν να απαλλαγούν από αυτά.
Κατέληξαν λοιπόν σε μια λύση από το παρελθόν. Τη σύσταση εταιρειών ειδικού σκοπού για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων. Κι αυτό γιατί, μέχρι το 2017 τουλάχιστον, κυβέρνηση και δανειστές συμφώνησαν στην εξαίρεση από την πώληση σε funds ενήμερων και ληξιπρόθεσμων δανείων που σύναψαν νοικοκυριά και επαγγελματίες, βάζοντας υποθήκη την κύρια κατοικία τους, πέτυχε η κυβέρνηση κατόπιν επίπονων διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς.
Μετά κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει. Το πιο πιθανό όμως, αν κρίνει κανείς από προηγούμενες συμφωνίες της κυβέρνησης με τους δανειστές, είναι ότι θα απελευθερωθεί πλήρως η πώληση των κόκκινων δανείων στα distress funds.
Προς το παρόν όμως κυριαρχεί η καθυστέρηση στη συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών. Αλλά οι τράπεζες βρήκαν τη λύση. Τη σύσταση, και πάλι, εταιρειών ειδικού σκοπού, αλλά και «κακών» τραπεζών (bad banks) για να μεταφέρουν τα κόκκινα δάνεια που έχουν.
Με τον τρόπο αυτό, οι τράπεζες συνδυαστικά θα χρησιμοποιήσουν τις επιλογές μεταβίβασης – και όχι πώλησης – των προβληματικών δανείων σε εξειδικευμένες εταιρίες διαχείρισης. Κάτι που αποτελεί όχι πώληση, αλλά μεταβίβαση δανείων προς αξιοποίηση. Επίσης, οι εσωτερικές διευθύνσεις bad bank ή task force θα συνεχίσουν να έχουν ενεργό ρόλο στην προσπάθεια αναδιάρθρωσης και αξιοποίησης των προβληματικών δανείων.
Τι σημαίνει όμως αυτό για τους δανειολήπτες. Πώς θα αξιοποιηθούν τα δάνεια του κόσμου και, αν γίνει αυτό, η αξιοποίηση θα είναι προς όφελος του δανειολήπτη; Κανείς δεν δίνει απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα που, όπως πολύ συχνά έχουμε διαπιστώσει, δεν αφορά τις τράπεζες, αλλά τους δανειολήπτες. Οι τράπεζες, η κυβέρνηση, οι δανειστές, για το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι η διάσωση των τραπεζών. Το έχουν δηλώσει και το έχουν αποδείξει κατ’ επανάληψη. Άρα οι δανειολήπτες, που πλέον διαθέτουν τεράστια εμπειρία και γνώση σε τέτοια θέματα, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η διαχείριση και η αξιοποίηση των κόκκινων δανείων τους, θα αποβεί τελικά εις βάρος τους. Το μόνο που δεν βρίσκονται σε θέση να γνωρίζουν ακόμη, είναι το πόσο εις βάρος τους θα είναι αυτή η λύση που βρήκαν οι τράπεζες για τα κόκκινα δάνεια. Πόσο θα βγει τελικά ο λογαριασμός που θα κληθούν να πληρώσουν. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτές οι λύσεις δεν αποσκοπούν στη διάσωση των σπιτιών τους. Αποσκοπούν στη διάσωση των τραπεζών και μόνο. Η κυβέρνηση και οι δανειστές το έχουν αποδείξει αυτό. Οι κόκκινες γραμμές, το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», έχουν σταματήσει να υπάρχουν. Οι αλλεπάλληλες υποχωρήσεις της κυβέρνησης στα όρια προστασίας της κύριας κατοικίας, οι υποχωρήσεις στα όρια χαμηλού εισοδήματος κάποιου δανειολήπτη για να τύχει της ελάχιστης χρονικής προστασίας της κύριας κατοικίας του, είναι παραδείγματα περίτρανα της πλήρους αδιαφορίας της κυβέρνησης απέναντι στους άμεσους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι δανειολήπτες από τις αδηφάγες τράπεζες και τους δανειστές.
danioliptes.gr