Σφυρίζουν κλέφτικα οι βουλευτές των μεγάλων κομμάτων, οι οποίοι βλέπουν τη λαίλαπα που θα έρθει στη κύρια κατοικία το 2018, αλλά κανείς δεν δείχνει να ενδιαφέρεται. Η κυβέρνηση ανησυχεί μόνο για το πώς θα κρατήσει δεμένους τους 153 βουλευτές της, ενώ η αντιπολίτευση αλά κάθεται και περιμένει άπραγη για το πότε θα πέσει μόνη της η κυβέρνηση από τη φθορά που προκαλεί η ίδια στον εαυτό της.
Στο μεταξύ, αυτό που φέρνει το άμεσο μέλλον στη ζωή των Ελλήνων είναι κάτι πρωτόγνωρο. Και φυσικά δεν πρόκειται για θετικές εξελίξεις, ούτε για έξοδο από το τούνελ, ούτε για έξοδο από τη κρίση, ούτε για κάποιου είδους ανάπτυξη. Το εντελώς αντίθετο μάλιστα.
Η προστασία της κύριας κατοικίας λήγει σε 18 μήνες. Το 2018, ενώ αποσύρεται το “δίχτυ προστασίας”, η μείωση των αντικειμενικών αξιών (που επιβάλλουν τα προαπαιτούμενα) φέρνει αυξήσεις στον ΕΝΦΙΑ. Φυσικά και φταίει η κυβέρνηση γιατί δεν κάνει τίποτε άλλο από το να προσπαθεί να κρατηθεί στις καρέκλες της εξουσίας. Για αν ενδιαφερόταν, θα φρόντιζε να δημιουργηθεί μια κατάσταση τέτοια, στην οποία να μπορούν να ανταπεξέλθουν οι φορολογούμενοι. Αλλά και στην αξιωματική αντιπολίτευση δεν κουνιέται τίποτα. Απλά περιμένουν να πέσει η κυβέρνηση από μόνη της, αδιαφορώντας για το πόσο θα διογκωθεί η αρνητική κατάσταση που και οι ίδιοι αφήνουν να διαμορφώνεται ανεξέλεγκτα.
Και όχι. Δεν ελπίζουν σε ανάπτυξη. Γιατί όλοι τους γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτή δεν πρόκειται να έρθει. Τουλάχιστον όχι σε αυτή τη ζωή, όχι σε 99 χρόνια. Ίσως να έρθει σε 199 χρόνια, αλλά ούτε ο Κώστας Μητσοτάκης δεν πρόκειται να τη δει ούτε τα παιδιά του.
Και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς γιατί δεν υπάρχει τίποτα που να εγγυάται την ανάπτυξη. Αντίθετα υπάρχουν πολλά που εγγυώνται την επιδείνωση της κατάστασης. Και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όχι μόνο οι Τσίπρας και Μητσοτάκης, αλλά και οι 300 καρεκλοκένταυροι της Βουλής που δεν κουνάνε καν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για να βοηθήσουν αυτό τον τόπο και τον λαό της που δεινοπαθεί και θα εξακολουθήσει να δεινοπαθεί.
Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι το 2018 κάπου 2.500.000 Έλληνες θα είναι άστεγοι. Γιατί όταν 1.500.000 άνεργους τους ζουν οι συνταξιούχοι γονείς τους, ή ζουν από τα συσσίτια της εκκλησίας, είναι ακριβώς άστεγοι. Στο τέλος του 2016, σύμφωνα με τις προβλέψεις, ο αριθμός τους αναμένεται να αυξηθεί σε 2.000.000. Το 65% των ανέργων, δηλαδή κάπου 1.000.000, είναι μεταξύ 35 – 45 ετών και το 30% από αυτούς έχουν οικογένεια και παιδιά να θρέψουν γιατί και η γυναίκα τους είναι σε ανεργία ή δεν βρίσκει δουλειά να βοηθήσει την οικογένεια. Ως το τέλος του 2016 αναμένεται να κλείσουν ακόμη 20.000 επιχειρήσεις από τις οποίες το 85% είναι μικρομεσαίες, δηλαδή ακόμη 40.000 εργαζόμενοι στον δρόμο. Η ΓΣΕΕ δεν τους υπολογίζει γιατί δεν είναι υπάλληλοι αλλά ιδιοκτήτες επιχείρησης.
Και βέβαια, το 2016 και το 2017 δεν πρόκειται να γίνει ούτε μία επένδυση που εγγυάται απασχόληση, γιατί τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει στη ρευστότητα, στη χρηματοδότηση της οικονομίας και στην κατανάλωση, για να επενδύσει κανείς τα χρήματά του σε κάποια καινούργια επιχείρηση. Και α σκεφτεί κανείς ότι ηη τριετία 2016-2018 θεωρείται ως η τριετία όπου θα κορυφωθούν οι ιδιωτικοποιήσεις και θα αλλάξουν το σημερινό μοντέλο της οικονομίας. Όνειρο θερινής νυκτός, καθώς κανείς ιδιώτης δεν θα επενδύσει όσο το περιβάλλον της οικονομίας παραμένει όπως έχει σήμερα. Και πώς να το κάνει όταν βλέπει ότι ακόμη και στο χώρο της οικοδομής, μόνο 900 άδειες εκδόθηκαν τον τελευταίο χρόνο έναντι των πάνω από 4.000, το χρόνο, πριν το 2009. Μέχρι και οι περιβόητες 8.000 θέσεις του αγωγού φυσικού αερίου του πολυδιαφημισμένου TAP “παίζονται” γιατί και το πρόγραμμα είναι σε εξέλιξη.
Αν αυτό είναι ανάπτυξη, τότε τι ακριβώς είναι η καταβαράθρωση;
danioliptes.gr