Με δύο μέτρα και δύο σταθμά αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τους τραπεζίτες και τους επιχειρηματίες με κόκκινα δάνεια. Τους επιχειρηματίες τους βάζει στο στόχαστρο, αλλά τους τραπεζίτες τους δίνει άφεση αμαρτιών για σειρά ενεργειών, όχι που έκαναν, αλλά που θα κάνουν, στην προσπάθειά τους δήθεν να «εξυγιάνουν» τις επιχειρήσεις που έχουν κόκκινα δάνεια.

Οι τραπεζίτες λοιπόν θέλουν με τον ή τον άλλο τρόπο να αρπάξουν την ελληνική επιχείρηση που είναι χρεωμένη στις τράπεζες. Κι αυτό δεν αφορά τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, αλλά αυτούς τους επιχειρηματίες που προσπαθούν να διατηρήσουν ζωντανές τις επιχειρήσεις τους και να σταθούν ξανά στα πόδια τους, να συνεχίσουν να λειτουργούν, να συνεχίσουν να δίνουν δουλειά και να μην κλείσουν παράγοντας μόνο νέους άνεργους. Αυτούς όλους λοιπόν του έχουν βάλει στο μάτι οι τραπεζίτες. Φαίνεται πώς δεν θέλουν να συνεχίσει να υπάρχει η ελληνική επιχειρηματικότητα, σε ευθεία γραμμή και ταύτιση με τους δανειστές. Γι αυτό λοιπόν οι διοικήσεις των τραπεζών ζητούν από τη κυβέρνηση επιπλέον προστασία για να προχωρήσουν σε ριζικές λύσεις στον τομέα των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Ίσως με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να δείξουν καλή διαγωγή στους ξένους που αξιολογούν αυτή τη περίοδο τα τραπεζικά στελέχη, με σκοπό να προχωρήσουν σε μεγάλη αναδιάρθρωση των διοικήσεων των ελληνικών τραπεζών, για να τις αντικαταστήσουν προφανούς με τα δικά τους στελέχη. Έτσι λοιπόν, επειδή αυτή τη περίοδο δεν γίνονται αναδιαρθρώσεις δανείων με βάση τον Κώδικα Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος, το θέμα έχει βαλτώσει. Κι αυτό γιατί οι τραπεζίτες φοβούνται πως με όποια απόφαση κι αν λάβουν θα βρεθούν αντιμέτωποι με δικαστικές περιπέτειες. Σύμφωνα με πληροφορίες εντός του Αυγούστου, πιθανότατα, θα προωθηθεί το ακαταδίωκτο των διοικήσεων των τραπεζών, ώστε να απελευθερωθούν και να προχωρήσουν μαζικές ρυθμίσεις κόκκινων δανείων.

Και γεννάται το πολύ λογικό ερώτημα.

Αν δεν έχουν σκοπό να προχωρήσουν οι τραπεζίτες σε ενέργειες και πράξεις που είναι αντίθετες με το νόμο και άρα παράνομες, τι λόγο έχουν να φοβούνται και να ζητούν να θεσπιστεί το ακαταδίωκτο για τις διοικήσεις των τραπεζών.

Δεν είναι νόμιμος ο Κώδικας Δεοντολογίας της ΤτΕ; Εμπεριέχει παρανομίες που μπορεί να τύχουν ποινικής δίωξης;

Κι αν είναι όλα καλά και άγια με τον Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ και εξυπηρετεί τη διάσωση των ελληνικών τραπεζών και την απαλλαγή τους από τα κόκκινα δάνεια, για ποιο λόγο οι διοικήσεις των τραπεζών ζητούν το ακαταδίωκτο;

Τι έχουν σκοπό να κάνουν;

Σε ποιες παράνομες πράξεις έχουν σκοπό να προχωρήσουν εις βάρος των Ελλήνων δανειοληπτών.

Και γιατί η κυβέρνηση, αντί να διώξει ποινικά όσους τραπεζίτες κάνουν παράνομες πράξεις, να τους δώσει και συγχωροχάρτι από πάνω;

Τελικά υπάρχουν νόμοι σ’αυτή τη χώρα που να είναι ίδιοι και να ισχύουν για όλους;

Γιατί βρίσκονται να είναι πάντα οι αδύναμοι αυτοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη, μόνο και μόνο επειδή είναι φτωχοί και να μην ισχύουν οι νόμοι για όλους;

Με ποιο δικαίωμα ζητούν θρασύτατα οι τραπεζίτες ασυλία από παρανομίες που πρόκειται να κάνουν εις βάρος των Ελλήνων δανειοληπτών;

Για ποιο λόγο η κυβέρνηση δεν τους βάζει κατ’ ευθείαν στη φυλακή μόνο και μόνο επειδή ζητούν κάτι τόσο εξωφρενικά παράνομο; Τι άλλα δείγματα γραφής και μέτρα κατά των δανειοληπτών επιφυλάσσει άραγε η κυβέρνηση;

Δυστυχώς, όπως φαίνεται, θα μάθουμε την απάντηση πάρα πολύ σύντομα. Καθώς ήδη από το Σεπτέμβριο αναμένονται ανακοινώσεις σχετικά με το θέμα. Κι από την κακή τους εμπειρία, οι Έλληνες δανειολήπτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα μέτρα που θα έρθουν θα είναι και πάλι υπέρ των τραπεζών, των distress funds, των ξένων επενδυτών, των δανειστών και όχι υπέρ των Ελλήνων δανειοληπτών.

danioliptes.gr