Νέος οργανισμός, για να φέρει τους Έλληνες στο διάστημα αυτή τη φορά, καθώς πολλοί από αυτούς που μας κυβερνάνε είναι από άλλο πλανήτη και δεν έχουν καμία σχέση με τη πραγματικότητα. Μόνο που ο σκοπός και αυτού του οργανισμού δεν είναι άλλος παρά να δημιουργήσει κι άλλες θέσεις για να διοριστούν διάφοροι υμέτεροι που θα κατακτήσουν το σύμπαν της ιδεοληψίας, τόσο της συγκεκριμένης κυβέρνησης, όσο και της επόμενης. Μετά από τα 120 ευέλικτα Γραφεία Ενημέρωσης και Υποστήριξης (Τραπεζιτών…) Δανειοληπτών, ήρθε και η δημιουργία της Ελληνικής Διαστημικής Υπηρεσίας για να διορίσουν και άλλους δημόσιους υπαλλήλους που θα τους πληρώνουν, όχι από την τσέπη τους, αλλά από τους φορολογούμενους Έλληνες. Τι άλλο να πούμε, παρά από εύγε!! Λες και το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας αυτή τη στιγμή, δεν είναι κανένα άλλο από το πώς οι Έλληνες θα κατακτήσουν το διάστημα. Τη στιγμή μάλιστα που το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών βρίσκεται σε κατάσταση φτώχειας ή ένα σκαλοπάτι πριν την απόλυτη φτώχεια.
Για το διάστημα βρίσκουν λεφτά. Αν όμως πρόκειται να βοηθήσουν τους δανειολήπτες, τα μόνα εργαλεία που βρίσκουν είναι οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις.
Τι θα γίνει λοιπόν με αυτήν την Διαστημική Υπηρεσία αμέσως; Θα διοριστεί Διοικητικό Συμβούλιο, με πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο, θα προσληφθούν γραμματείς, τηλεφωνήτριες/τες και κλητήρες, καθώς κι ένας αριθμός συμβούλων και συνεργατών. Το αποτέλεσμα; Άγνωστον και αβέβαιον. Το γνωστόν και δεδομένον; Καμιά δεκαριά εκατομμύρια ευρώ το ετήσιο κόστος λειτουργίας της Υπηρεσίας.
Αυτοί οι «περίφημοι» κρατικοί φορείς αποτελούν μια από τις επαχθείς κληρονομιές της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας. Αποτελούν τα φρούρια με τον ιδιωτικό στρατό των υπουργών και του κόμματος. Είναι δε άγνωστος ο ακριβής αριθμός τους. Όλα κινούνται στο περίπου. Υπολογίζονται σε χίλιους περίπου οι κρατικοί φορείς, που είναι απογεγραμμένοι, στους οποίους απασχολούνται περίπου τριάντα πέντε χιλιάδες εργαζόμενοι. Ενώ περίπου 500-600 φορείς αρνήθηκαν να καταγραφούν. Σε αυτούς δε τους μη καταγεγραμμένους, «απασχολούνται» περίπου 1000-1300 άτομα.
Η Ελλάδα του «περίπου», είναι απολύτως λογικό να βρίσκεται περίπου πριν την καταστροφή. Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη την προσπάθεια του Θ. Πάγκαλου, το 2009-2010, να καταγράψει το σύνολο αυτών των οργανισμών, μια προσπάθεια που απέτυχε παταγωδώς, γιατί οι περισσότεροι υπουργοί αρνούνταν να δώσουν στοιχεία. Προφανώς, ενόμιζαν πως ήταν το μαγαζί τους.
Να υπενθυμίσουμε επίσης πως η χαρτογράφηση όλων αυτών των φορέων και οργανισμών του Δημοσίου, έγινε από το 2011 μνημονιακή υποχρέωση. Επί υπουργίας Κ.Μητσοτάκη, το 2014, έγινε μια, κατά προσέγγιση, καταγραφή τους. Παραμένει όμως, μέχρι και σήμερα, άγνωστο το κόστος λειτουργίας τους. Δηλαδή πόσα λεφτά κοστίζουν στον Έλληνα φορολογούμενο, που είναι και ο εργοδότης τους.
Αν ρωτούσαμε τον διευθύνοντα σύμβουλο μιας μεγάλης ιδιωτικής εταιρείας πόσο προσωπικό απασχολείται σε αυτήν, αφού ρωτούσε τον οικονομικό διευθυντή και τον υπεύθυνο προσωπικού, σε δέκα λεπτά, θα μας απαντούσε συγκεκριμένα. Π.χ. 138 άτομα σε σταθερή δωδεκάμηνη βάση, 43 εποχιακοί και 19 με μπλοκάκι και κοστίζουν στην επιχείρηση 328.417 ευρώ το χρόνο. Απλά και ξεκάθαρα πράγματα.
Δεν θα μπορούσε να ήταν παρόμοια η κατάσταση και στο Ελληνικό Δημόσιο; Φυσικά και θα μπορούσε. Αλλά τότε, πώς θα ρουσφετολογούσε ο κάθε υπουργός και πώς θα τακτοποιούνταν τα κομματικά στελέχη; Η διαφάνεια είναι εχθρός του πολιτικού μας συστήματος, γιατί θέτει απλούς κανόνες που ισχύουν για όλους και συνεπώς οι πάντες βρίσκονται υπό διαρκή δημόσιο έλεγχο.
Αλλά η πολιτική τάξη της χώρας μας, απεχθάνεται τον έλεγχο. Επιθυμεί να παίζει το παιχνίδι με τους δικούς της αδιαφανείς κανόνες, γεμάτους παραγράφους, παραπομπές και εδάφια. Μέσα από τον λαβύρινθο των νόμων, κάνει ανεμπόδιστη την «δουλειά της».
Μην ξεχνάμε βέβαια και το χάος που επικρατεί στα υπουργεία, όπου κατά μέσο όρο υπάρχουν 439 τμήματα, εκ των οποίων το 20% δεν έχει εργαζόμενους, παρά μόνον προϊσταμένους. Αλλά μην ξεχνάμε και την αισχρή πατέντα των ειδικών γραμματέων, όπου ο κάθε υπουργός και το κόμμα ξεπληρώνουν υποχρεώσεις.
Εννοείται, πως όλο αυτό το πάρτι το πλήρωνε και το πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος, που με την νοσηρή νοοτροπία του, ελπίζει πως, όταν «αλλάξει η κατάσταση» αυτός ή οι συγγενείς του κάπου θα βολευτούν. Και βέβαια, έτσι συντηρεί και αναπαράγει αυτό το καθεστώς.
Και η Ελληνική ΝΑΣΑ του Ν. Παππά αποδεικνύει, εν έτει 2017, πόσο αμετανόητο είναι το πολιτικό μας σύστημα.
danioliptes.gr