Ας καταλήξουν επιτέλους οι τραπεζίτες αν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι σταθερό ή αν κινδυνεύει. Γιατί, τη μια λένε το ένα και την άλλη λένε το άλλο. Τη μια λένε ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένο, διαθέτει από τους υψηλότερους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας στην Ευρώπη και δεν χρειάζεται νέα ανακεφαλαιοποίηση. Την άλλη πάλι λένε ότι λόγω της καθυστέρησης της β’ αξιολόγησης, καθυστερούν τα «νομικά όπλα» που ζητάνε για την διευθέτηση των κόκκινων δανείων και η νομική τους ασυλία και ότι υπάρχει κίνδυνος «ατυχήματος» που θα φέρει τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση και κούρεμα καταθέσεων.
Ας αποφασίσουν λοιπόν τι γίνεται, όλοι αυτοί που γνωρίζουν τόσο καλά τα οικονομικά, κι ας μας πουν κι εμάς να μάθουμε. Δεν γίνεται από τη μια το τραπεζικό σύστημα να είναι σταθερό και να ζητάνε επιστροφή των καταθέσεων και από την άλλη να λένε ότι αν πάει ο κόσμος τις καταθέσεις του στις τράπεζες, υπάρχει το ενδεχόμενο να χάσει τα λεφτά του λόγω τέταρτης ανακεφαλαιοποίησης και κουρέματος. Και μετά να έχουν και την απαίτηση να τους εμπιστευτεί ο κόσμος.
Κι αυτά δεν είναι παρασκηνιακές συνομιλίες. Είναι δηλώσεις που κάνουν επίσημα οι τραπεζίτες.
Όπως διαβάζουμε, μπαράζ επαφών θα έχει στις 1 και 2 Φεβρουαρίου του 2017 το προεδρείο της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών υπό τον Νίκο Καραμούζη και τραπεζίτες με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, τον υπουργό Οικονομικών Ε. Τσακαλώτο και τον υπουργό δικαιοσύνης Κοντονή. Ο βασικός σκοπός των επαφών αυτών είναι οι τραπεζίτες να παρουσιάσουν στους αρμόδιους την πορεία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, να εκφράσουν τις ανησυχίες τους για τις καθυστερήσεις που υπάρχουν στην αξιολόγηση και στις ζημίες που προκαλούνται, ενώ θα αναλυθεί διεξοδικά και το ζήτημα των κόκκινων δανείων, τα νομικά προβλήματα που υπάρχουν στους πλειστηριασμούς και στις ευθύνες των τραπεζιτών.
Οι τραπεζίτες θα παρουσιάσουν στον πρόεδρο της Δημοκρατίας την τωρινή κατάσταση των τραπεζών μια περίοδο όπου η αβεβαιότητα για το Grexit έχει επανέλθει και οι ανησυχίες για την ασφάλεια των τραπεζών εάν χρειάζονται δηλαδή άλλα 10 δισεκ. νέες αυξήσεις κεφαλαίου όπως εκτιμάει το ΔΝΤ.
Από την άλλη όμως, οι τραπεζίτες υποστηρίζουν ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένο, διαθέτει από τους υψηλότερους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας στην Ευρώπη και δεν χρειάζεται νέα ανακεφαλαιοποίηση. Επίσης διαβεβαιώνουν ότι οι ελληνικές τράπεζες διαθέτουν τα αυξημένα κεφαλαιακά αποθέματα που ζητούν η ΕΚΤ και ο SSM ο Μόνιμος Εποπτικός Μηχανισμός των Τραπεζών για λόγους ασφαλείας. Από την άλλη λένε ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν πολύ υψηλό απόθεμα προβληματικών δανείων στα 108 ή συνολικά 116 δισεκ. ευρώ και πολύ υψηλή αναβαλλόμενη φορολογία περί τα 19,5 δισεκ. ευρώ.
Από την άλλη υποστηρίζουν ότι αυτή τη στιγμή, ο μεγαλύτερος «κρυφός» κίνδυνος από την μεγάλη καθυστέρηση της αξιολόγησης δεν είναι ούτε η χαμένη ανάπτυξη και τα πρόσθετα μέτρα που δεν λαμβάνονται, ούτε το σενάριο μιας επαπειλούμενης χρεοκοπίας τον Ιούλιο. Είναι η εύλογη ανησυχία για ένα τραπεζικό «ατύχημα» και το ενδεχόμενο οι τράπεζες να βρεθούν μπροστά σε ανάγκες πρόσθετης ανακεφαλαιοποίησης που αναπόφευκτα θα περάσει μέσα από το κούρεμα των καταθέσεων και τους κανόνες του bail in. Και υποστηρίζουν ακόμη ότι αν δεν υπάρξει εγκαίρως μέσα στο 2017 ένα καταλυτικό σήμα για να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση στην οικονομία, πολύ σύντομα θα κολυμπάμε εκ νέου σε αχαρτογράφητα νερά.
Η επιφυλακτικότητα νοικοκυριών και επιχειρήσεων να επιστρέψουν λεφτά «από το στρώμα» στις τράπεζες είναι έκδηλη όλους αυτούς τους μήνες και αποτυπώνει ακριβώς την αποτυχία του πολιτικού συστήματος και των ίδιων των τραπεζών να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στους μικρούς και στους μεγάλους καταθέτες. Ο φόβος του «κουρέματος» συνεχίζει να παραμένει στο τραπέζι δίπλα στα σενάρια του Grexit, και όσο αυτά τα δύο συνυπάρχουν, δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάκαμψη.
Για όσους πιστεύουν ότι το πρόβλημα με τις τράπεζες δεν τους αφορά, μπορούν να είναι βέβαιοι από τώρα πως ένα κούρεμα των καταθέσεων «αλά Κυπριακά» για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά ισοδυναμεί με πλήρη κατάρρευση της οικονομίας μας, από την οποία η Ελλάδα δεν θα μπορέσει συνέλθει πριν περάσουν 15-20 χρόνια. Επί της ουσίας μια νέα ανακεφαλαιοποίηση των 8-10 δισ. ευρώ στην οποία επιμόνως αναφέρεται το ΔΝΤ, είναι το άλλο πρόσωπο του 4ου μνημονίου και της δραχμής. Είναι μια απευκταία προοπτική που δεν συνιστά απειλή επειδή το Grexit συζητείται στο περιστύλιο της Βουλής ή έξω από το γερμανικό κοινοβούλιο, αλλά επειδή οι ενέργειες της κυβέρνησης, η οποία έχει και την απόλυτη ευθύνη των αποφάσεων, οδηγούν και πάλι την κατάσταση όλο και πιο κοντά στο χείλος του γκρεμού.
Δεν είναι μόνο ο χείμαρρος μιας νέας επιδείνωσης των δεδομένων στην πραγματική οικονομία που θα ξεσπάσει με ισχύ στο τραπεζικό σύστημα. Είναι και το παράθυρο ευκαιρίας που κλείνει με ταχύτητα πλέον, για την άντληση πολύτιμης ρευστότητας από τις αγορές από τη στιγμή που θα χαθεί το τραίνο της ένταξης των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Ο συνδυασμός όλων των κινδύνων που εκπορεύονται από την καθυστέρηση στις διαπραγματεύσεις και τους πολιτικούς και οικονομικούς πειραματισμούς, έχει ήδη αρχίσει να γίνεται εκρηκτικός. Αν δεν δοθεί πολύ σύντομα ένα τέλος την επόμενη φορά τα θύματα θα είναι πολύ περισσότερα από κάθε προηγούμενη.
Και αυτό είναι που φοβούνται οι τραπεζίτες. Η 4η ανακεφαλαιοποίησης με κούρεμα καταθέσεων είναι έξω από την πόρτα… και μετά θέλουν να επιστρέψουν οι καταθέσεις.
danioliptes.gr