Όσο περνούν οι μέρες και δεν κλείνει η αξιολόγηση, τόσο σφίγγει ο κλοιός γύρω από τους τραπεζίτες που κατέστρεψαν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, χωρίς όμως οι ίδιοι να υποστούν καμία απολύτως συνέπεια και χωρίς να χάσουν τίποτα από τους υψηλότατους μισθούς που συνεχίζουν να απολαμβάνουν, τη στιγμή που οι Έλληνες πολίτες, οι οποίοι έσωσαν τις τράπεζες με τα χρήματά τους, προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια όλο και πιο σκληρή καθημερινότητα. Λίγες μέρες μετά την επίσκεψη της επόπτριας του SSM στην Αθήνα, της Ντανιέλ Νουί, η οποία τράβηξε τα αφτιά των Ελλήνων τραπεζιτών για επειδή δεν έκαναν τίποτα απολύτως από όσα τους ζητήθηκε, συμφώνησαν και υποσχέθηκαν, βλέπουμε νέα δημοσιεύματα από κάποια πάντα πρόθυμα ΜΜΕ, που κρούουν και πάλι τον κώδωνα του κινδύνου για τη σωτηρία των ελληνικών τραπεζών. Ζητούν από το πολιτικό σύστημα να προστατέψει τις ελληνικές τράπεζες, γιατί, όπως λένε, σε αντίθετη περίπτωση θα τέταρτο μνημόνιο και τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και μάλιστα, με κούρεμα των καταθέσεων.

Όπως λένε, για μια ακόμη φορά επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό με τις τράπεζες να αποτελούν τον εύκολο αδύναμο κρίκο, να αποτελούν την κερκόπορτα του 4ου μνημονίου. Η ελληνική κυβέρνηση με μια απαράδεκτη διαπραγμάτευση εδώ και 14 μήνες είναι ανήμπορη να κλείσει την δεύτερη αξιολόγηση. Η κυβέρνηση, λένε αυτά τα πρόθυμα ΜΜΕ, παίζει πολιτικά παιχνίδια εις βάρος της εθνικής οικονομίας με στόχο να προστατέψει όχι την ελληνική κοινωνία αλλά την προνομιούχο ομάδα των δυνητικών ψηφοφόρων ή απομεινάντων ψηφοφόρων.

Όμως όπως αποδείχθηκε το 2012 και 2013 αλλά και το 2015 η Ελλάδα έχει πολλούς αδύναμους κρίκους με κυριότερο το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Για μια ακόμη φορά οι τράπεζες αποτελούν τον αδύναμο κρίκο ώστε οι δανειστές να ασκήσουν σοβαρές πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση ώστε να υποκύψει και να αποδεχθεί τις μεταρρυθμίσεις. Το θέατρο του παραλόγου που διαδραματίζεται δεν έχει λογική. Η ελληνική πλευρά κατηγορεί το ΔΝΤ για ακραίες απαιτήσεις ενώ λησμονούν όλοι ότι σύσσωμοι οι δανειστές έχουν επιτρέψει στο ΔΝΤ να ηγηθεί της διαπραγμάτευσης. Όταν οι άλλοι δανειστές επιτρέπουν να ηγηθεί της διαπραγμάτευσης το ΔΝΤ σημαίνει ότι συμφωνούν όλοι σε μια κοινή γραμμή. Είναι προφανές ότι μας κρατάνε και δεν τους κρατάμε.

Μας κρατάνε με την δόση – ακόμη και εάν το ελληνικό δημόσιο με ίδια μέσα έχει να πληρώσει τις υποχρεώσεις 7 δισεκ. του Ιουλίου 2017 – καθώς η Ελλάδα θα πληρώσει αλλά η ρευστότητα της αγοράς θα στεγνώσει…

Μας κρατάνε με την πίεση που ασκούν και τις αρνητικές επιδράσεις στην οικονομία, ήδη πολλοί ξένοι οίκοι Citigroup, HSBC, Barclays αναθεωρούν επί τα χείρω τις εκτιμήσεις τους για το ελληνικό ΑΕΠ το 2017 στο +0,50% από εκτίμηση της κυβέρνησης +2,7%. Μας κρατάνε όμως όπως έχει αποδειχθεί διαχρονικά από τις τράπεζες.

Οι τράπεζες μπορεί να έχουν 3 φορές ανακεφαλαιοποιηθεί αλλά δεν παύουν να είναι αδύναμος κρίκος, έχουν 110 δισεκ. προβληματικά ανοίγματα στα δάνεια τους, μεγάλη εξάρτηση από τον αναβαλλόμενο φόρο και γενικώς αδύναμους ισολογισμούς. Οι δανειστές μπορούν με μια κλιμάκωση να εντείνουν την ανησυχία στην κοινωνία, να αυξηθούν οι εκροές καταθέσεων και το σύστημα να οδηγηθεί σε αυστηρότερα capital controls.

Να επιδεινωθούν τα προβληματικά δάνεια και σε συνδυασμό με την μείωση των στόχων για το ΑΕΠ να οδηγήσουν σε σκόπιμη αποτυχία τις ελληνικές τράπεζες στα stress tests. Η σκόπιμη αποτυχία σημαίνει νέα κεφάλαια τουλάχιστον 6 δισεκ. ευρώ… και αυτό σημαίνει είτε bail in είτε ένα τέταρτο μνημόνιο ή παράταση του 3ου μνημονίου. Δυστυχώς η ελληνική αριστερά που απέτυχε στην διαχείριση της διακυβέρνησης δεν κατανοεί ότι μας κρατούν και δεν τους κρατάμε. Επίσης οι ανεκδιήγητες εκτιμήσεις ότι αν αλλάξουν οι συσχετισμοί στην Ευρώπη π.χ. Schultz αντί Merkel η Ελλάδα θα τύχει ευνοϊκής μεταχείρισης.

Πρόκειται για μια άρρωστη προσέγγιση, τεράστιου ρίσκου όχι γιατί η Merkel στην Γερμανία είναι το φαβορί αλλά γιατί ακόμη και με τον Schultz δεν θα αλλάξει η στάση της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που δεν έχει ακόμη κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, σύμφωνα με τα ΜΜΕ που βρίσκονται στην υπηρεσία των τραπεζιτών; Τα σκληρά μέτρα λιτότητας; Όχι όταν ψηφίστηκε το τρίτο μνημόνιο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ γνώριζαν επακριβώς οι βουλευτές τον Γολγοθά που καλούνται να διαβούν. Τα επώδυνα μέτρα για το ασφαλιστικό και εργασιακά; Οι γενναίες μεταρρυθμίσεις στο εργασιακό κατά βάση αγγίζουν τις ΔΕΚΟ ειδικά στο σκέλος των απολύσεων έως 10% των εργαζομένων και προφανώς στις ΔΕΚΟ βρίσκονται… ακόμη οι εναπομείναντες ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ.

Υπάρχει όμως και ένας βαθύτερος λόγος πολύ πιο ανησυχητικός που έχει να κάνει με τον φόβο της κυβέρνησης ότι θα χάσει την δεδηλωμένη, κινδυνεύει να χάσει από 2 έως 4 βουλευτές εάν τελικώς περάσει το σκληρό πακέτο μεταρρυθμίσεων που ζητούν δανειστές και ειδικά το ΔΝΤ που ηγείται της διαπραγμάτευσης. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι άπαξ και η κυβέρνηση έχει χάσει πλήρως τον έλεγχο των πρωτοβουλιών και το ΔΝΤ ηγείται των διαπραγματεύσεων επιβάλλοντας πλήρως την ατζέντα των μέτρων στις διαπραγματεύσεις δανειστών με Ελλάδα είναι προφανές ότι η τελική κατάληξη θα περιλαμβάνει πολλά επώδυνα μέτρα. Μέχρι τώρα οι αριστεροί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και οι βουλευτές των ΑΝΕΛ έχουν στηρίξει την κυβέρνηση και έχουν ψηφίσει σκληρά μέτρα λιτότητας.

Επίσης πολλοί υποστηρίζουν ότι άπαξ και στο παρελθόν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσουν όλα τα μέτρα τότε και στο μέλλον θα συνεχίζουν να ψηφίζουν. Επικρατεί η άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ λατρεύει την εξουσία και επειδή είναι μονόδρομος η δεύτερη θέση άρα οι μισοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα επανεκλεγούν θα ψηφίζουν τα πάντα… και όπως αναφέρει και ο Άδωνις Γεωργιάδης θα ψηφίζουν ακόμη και την πώληση του Παρθενώνα. Όλα αυτά έχουν βάση όμως τώρα είναι λίγο διαφορετικά. Η πολιτική προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ έχει εξοργιστικά επιμείνει ότι δεν θα ψηφιστεί ούτε 1 ευρώ λιτότητα.  Ταυτόχρονα η στρατηγική των αντιμέτρων έχει καταρρεύσει και το ΔΝΤ που ηγείται της αξιολόγησης επιμένει για ασφαλιστικό και εργασιακά. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν ότι εάν καταψηφίσουν και χάσει την δεδηλωμένη η κυβέρνηση οριστικά οι περισσότεροι εξ αυτών θα μείνουν εκτός Βουλής.

Παρ΄ ότι οι βουλευτές έχουν κάθε κίνητρο να ψηφίσουν … πολλοί βουλευτές έχουν φθάσει στα όρια πολιτικής τους αντοχής.  Η κυβέρνηση στην Ελλάδα ανησυχεί ότι κινδυνεύει να χάσει την κυβερνητική πλειοψηφία και αυτός ο υπαρκτός κίνδυνος είναι η αιτία των καθυστερήσεων στην αξιολόγηση.

Ποιος όμως να σώσει τις τράπεζες; Ο Έλληνας φορολογούμενος πλήρωσε τρεις φορές, με τρεις απανωτές ανακεφαλαιοποιήσεις τη σωτηρία των τραπεζών, η οποία όμως δεν ήρθε ποτέ.

Αποδόθηκαν ποτέ ευθύνες;

Μάθαμε ποτέ πού πήγαν όλα αυτά τα χρήματα;

Ζητήθηκε ποτέ από τους τραπεζίτες να πουν τι τα έκαναν όλα αυτά τα εκατομμύρια ευρώ που στερήθηκε ο ελληνικός λαός για να σωθούν οι τράπεζες;

Ζητήθηκε ποτέ από τους τραπεζίτες να πουν τα λάθη που έκαναν και τελικά οι τράπεζες δεν σώθηκαν, παρά τα εκατομμύρια που άρπαξαν από τον ελληνικό λαό ακριβώς γι αυτό το λόγο;

Μέχρι πότε θα κοροϊδεύουν τον Έλληνα φορολογούμενο οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες και τα δουλικά προς αυτούς ΜΜΕ;

Γιατί δεν ζήτησαν ποτέ αυτά τα ΜΜΕ να αποδοθούν ποινικές ευθύνες στους τραπεζίτες που ευθύνονται για την κατάσταση στην οποία βρέθηκαν οι ελληνικές τράπεζες;

Τι παίρνουν σε αντάλλαγμα για να κατηγορούν όλα αυτά τα χρόνια ως υπεύθυνους τους δανειολήπτες με κόκκινα δάνεια;

Τι παίρνουν ως αντάλλαγμα για να μην λένε την αλήθεια, αλλά για να γίνονται φερέφωνα των τραπεζιτών;

danioliptes.gr