Όπως είναι ήδη γνωστό, η Attica Bank άνοιξε ήδη το δρόμο στο ξεπούλημα των κόκκινων δανείων σε ξένο fund. Πούλησε ένα μεγάλο πακέτο κόκκινων δανείων της 806,4 εκ. ευρώ και πήρε μόλις 70 εκατ. ευρώ. Όπως έχουμε ξαναπεί, η είδηση είναι σοκαριστική για την τύχη που θα έχουν τα κόκκινα δάνεια αν πουληθούν στα funds. Η αρχή που έκανε η Τράπεζα Αττικής δίνει την δυνατότητα στα funds να ρίξουν στα τάρταρα τα ποσά που θα επενδύσουν. Οι τράπεζες κινδυνεύουν να μην πάρουν ούτε 15 δις ευρώ για τα 120 δις κόκκινα δάνεια. Το πλοίο έχει βάλει ισπανική ρότα και, δυστυχώς, χαμένοι πάλι θα βγουν οι πολίτες.
Στην Ισπανοί 300.000 πολίτες βλέπουν τις οικονομίες τους αξίας έως και 4 δισ. ευρώ να εξανεμίζονται από την Banco Popular, ενώ με τη βοήθεια της κυβέρνησης Ραχόι η μεγαλύτερη Santander την εξαγόρασε για μόλις 1 ευρώ. Χιλιάδες πολιτών διαμαρτύρονται στα υποκαταστήματα της Banco Popular και δεκάδες χιλιάδες οργανώνονται για συλλογικές προσφυγές, ενώ ο τραπεζικός τομέας σχεδιάζει αδιάφορος τον Ιούλιο την είσοδο στο χρηματιστήριο της πρώην δημόσιας Unicaja και την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Santander κατά 7 δις, παρά την κατάρρευση της μετοχής της πρώην δημόσιας Liberank κατά 29% σε δύο συνεδριάσεις.
Περίπου 300 χιλιάδες μικροί μέτοχοι και μικροί ομολογιούχοι επενδυτές έχασαν και το τελευταίο ευρώ τους από την εξαγορά της Banco Popular από την Banco Santander με αποτέλεσμα το τμήμα του τραπεζικού τομέα του μεγαλύτερο ισπανικού συνδικάτου Εργατικές Επιτροπές CC.OO. να καταγγέλλει ότι στα υποκαταστήματα της τράπεζας “εκδηλώνονται καταστάσεις ακραίας βίας”.
Οι 295.749 μικρομέτοχοι και μικροί ομολογιούχοι επενδυτές που είχαν τοποθετήσει οικονομίες λιγότερες από 20 χιλιάδες ευρώ στην Banco Popular οργανώνονται στους συλλόγους καταναλωτών και κάνουν συλλογικές προσφυγές με τη βοήθεια δικηγορικών γραφείων για να διεκδικήσουν τουλάχιστον τα 482 εκατ. ευρώ που έχασαν μόνο τις τελευταίες ημέρες, περίπου το 23% της ονομαστικής αξίας της τράπεζας, μετά την απόφαση της κυβέρνησης του Ραχόι να επιτρέψει την πώληση της τράπεζας στην Santander για 1 ευρώ! Προς το παρόν φαίνεται ότι έχουν διασφαλιστεί μόνο οι απλοί καταθέτες, ενώ η τράπεζα αναμένει νέα αύξηση των “κόκκινων δανείων” της κατά 35 δισ.
Περίπου 30 χιλιάδες από αυτούς τους μικρομετόχους και μικροεπενδυτές τοποθέτησαν τις οικονομίες τους στην τράπεζα το προηγούμενο έτος, όταν έκανε μια αύξηση μετοχικού κεφαλαίου 2,5 δισ. και ενώ η κυβέρνηση ήξερε πολύ καλά ότι η τράπεζα οδηγείτο στην κατάρρευση.
Η καταγγελία του αριστερού συνδικάτου συμπληρώθηκε και με ένα βίντεο όπου μια γυναίκα φωνάζει απεγνωσμένα στον υπάλληλο ενός υποκαταστήματος της τράπεζας στην Ανδαλουσία: “Χάσαμε 1 εκατομμύριο ευρώ, τα χάσαμε όλα, και εσύ μου λες ότι δεν συνέβη τίποτα, κάλεσε αμέσως την αστυνομία”!
Μπροστά στην αδιαφορία των κρατικών και περιφερειακών αρχών, της κυβέρνησης Ραχόι και της τοπικής κυβέρνησης της σοσιαλίστριας Ντίαθ στην Ανδαλουσία, οι Εργατικές Επιτροπές πήραν την πρωτοβουλία να ζητήσουν από τη διεύθυνση της τράπεζας να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο Πρόληψης και Δράσης για να αποφευχθούν νέοι κίνδυνοι για τις οικονομίες των μικρομετόχων και μικροεπενδυτών.
Πόσο έχει κοστίσει η κατάρρευση της έκτης μεγαλύτερης ισπανικής τράπεζας μέχρι στιγμής στον απλό κόσμο; Με τις ευκολίες της αγοράς και του κράτους η τράπεζα είχε αυξήσει το μετοχικό της κεφάλαιο κατά 5 δισ. ευρώ, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε. Σήμερα καταθέτες, επενδυτές και μέτοχοι οργανώνονται για να κάνουν συλλογικές προσφυγές στα δικαστήρια και να ζητήσουν την προστασία τους από τους κερδοσκόπους.
Γιατί όμως οι Εργατικές Επιτροπές ενδιαφέρθηκαν να προβάλλουν τα δικαιώματα των μικρομετόχων και των μικροεπενδυτών που αφαίμαξαν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια της διοίκησης της τράπεζας σε συνεργία με τα κοράκια των αγορών και την κυβέρνηση; Απλά γιατί οι εργαζόμενοι στα υποκαταστήματα των τραπεζών μετατρέπονται στους αποδέκτες της λαϊκής οργής! Την ίδια στιγμή οι υπάλληλοι της Banco Popular αποτελούν και αυτοί θύματα της κερδοσκοπικής πολιτικής της τράπεζας που εργάζονται, γιατί είδαν να εξατμίζονται συνολικές οικονομίες τους ύψους 80 εκατ. ευρώ.
Η τράπεζα μάλιστα παρουσίαζε και μια ειδυλλιακή εικόνα για την πορεία της στην αγορά ακινήτων, αφού στηρίζοντας το “κόμμα του τσιμέντου” ισχυριζόταν ότι θα μπορούσε να αποκομίσει οφέλη έως και 4,7 δισ. ευρώ, που αποδείχθηκαν φρέσκος… αέρας.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η κατάρρευση της Banco Popular ήταν τυχαία όταν αυτή στηριζόταν σε επιχειρηματίες κοντά στην Opus Dei, μιας από τις πλέον αντιδραστικές οργανώσεις της Καθολικής Εκκλησίας που είναι ιστορικά δεμένη με παρακρατικές συμπεριφορές και χρηματοοικονομικά σκάνδαλα και δολοφονίες;
Η Santander μάλιστα σχεδιάζει να προχωρήσει σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 7 δισ. ευρώ, για να χρηματοδοτήσει το πραγματικό κόστος της εξαγοράς της Banco Popular, ενώ την ίδια στιγμή κερδίζει 4 εκατομμύρια πελάτες και μετατρέπεται στη μεγαλύτερη ισπανική τράπεζα και στον τομέα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να έχει επιπλέον φοροαπαλλαγές 5,22 δισ., μετά από τα 8,11 δισ. των φοροαπαλλαγών που εμφάνισε στον ισολογισμό της για το… κοινωνικό της έργο!
Η κρίση άλλαξε και τα χαρακτηριστικά του ισπανικού τραπεζικού συστήματος, με την επιβίωση μόλις 12 τραπεζών και τον εξωφρενικό συγκεντρωτισμό της αγοράς, αφού μόλις 6 τράπεζες ελέγχουν το 76% της τραπεζικής αγοράς, η Santander, η BBVA,η Caixabank, η Bankia, η Sabadell και η Bankinter. Οι έξι αυτές τράπεζες στα τέλη του 2016 έλεγχαν ενεργητικό 2,7 τρισεκ. ευρώ, έχοντας απορροφήσει από τις αρχές της κρίσης τα δίκτυα των δημοσίων τοπικών και περιφερειακών αποταμιευτικών τραπεζών Cajas de Ahorro και μάλιστα με την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης Ραχόι. Είναι ενδεικτικό ότι σε λιγότερο από μια δεκαετία το ενεργητικό των πέντε πρώτων αυτών τραπεζών αυξήθηκε κατά 28% με τις κρατικές ευλογίες. Ο ισπανικός λαός πλήρωσε 50 δισ. ευρώ για τη “διάσωση” και “εξυγίανση” περίπου 50 δημοσίων αποταμιευτικών τραπεζών, που αμέσως μετά πέρασαν… δωρεάν στους νέους ιδιοκτήτες τους, μαζί με κρατικές εγγυήσεις 111 δισ. ευρώ, που ευτυχώς σε μεγάλο βαθμό επεστράφησαν στο δημόσιο.
Οι κυβερνήσεις του Ραχόι προσπάθησαν να στηρίξουν με κάθε τρόπο τις τράπεζες και κυρίως να τις προστατεύσουν από την κρίση της αγοράς ακινήτων και την κατάρρευση των πωλήσεων που άφησαν αδιάθετα εδώ και χρόνια εκατομμύρια διαμερίσματα.
Τη στιγμή που οι κατασχέσεις κατοικιών και οι εξώσεις είχαν οδηγήσει σε χιλιάδες αυτοκτονίες, υπολογίζονται στις 5 χιλιάδες, η μαύρη τρύπα μόνο των τραπεζών στο “κόμμα του τσιμέντου” φθάνει ακόμη τα 41,6 δισ. ευρώ ή για να εξηγούμαστε καλύτερα τουλάχιστον το εν τέταρτο των κεφαλαίων που είχαν δοθεί – πιστωθεί σε εταιρείες διαχείρισης ακινήτων και κατασκευαστικές κινδυνεύει να… εξανεμιστεί! Αυτό ασφαλώς δεν το ισχυρίζεται ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, αλλά πρόσφατη έκθεση της Τράπεζας της Ισπανίας.
Μετά από όλα αυτά θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι οι ισπανικές τράπεζες αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα;
Ασφαλώς, όχι! Μόνο ένας αφελής θα μπορούσε να το ισχυριστεί.
Οι τράπεζες που βρίσκονται στον δείκτη του Χρηματιστηρίου της Μαδρίτης Ibex 35 είχαν καθαρά κέρδη που πλησίασαν τα 4 δισ. ευρώ το πρώτο τρίμηνο του έτους. Εάν μάλιστα αναλογιστεί κανείς ότι σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2016 τα καθαρά κέρδη τους εκτινάχθηκαν κατά 20,4% μάλλον θα πρέπει να μιλάμε για… πολύ μεγάλο πάρτι.
Η Santander, η μεγαλύτερη ισπανική τράπεζα, είδε τα κέρδη της να αυξάνονται κατά 14,3% το πρώτο τρίμηνο σε ετήσια βάση, η δεύτερη μεγαλύτερη BBVA κατά 69,1% και η τρίτη μεγαλύτερη CaixaBank κατά 47,6%, για να καταλαβαίνουμε και τις μεγάλες “θυσίες” των τραπεζών για την ανάκαμψη της ισπανικής οικονομίας και τη δημιουργία νέων θέσεων καλοπληρωμένης εργασίας.
Η Bankia, η τέταρτη σε μέγεθος τράπεζα και πέτρα του σκανδάλου του Ράτο, του καταδικασθέντος πρώην γενικού διευθυντή του ΔΝΤ και πρώην υπουργού Οικονομικών του Αθνάρ, είδε τα κέρδη της να εκτινάσσονται “μόλις” κατά 28,2%.
Σαν να μην έφθαναν τα δώρα των δεξιών κυβερνήσεων στις τράπεζες ο υπουργός Οικονομικών Κριστόβαλ Μοντόρο είχε την φαεινή ιδέα να υπογράψει ένα διάταγμα για να προσφέρει μια φορολογική αμνηστία προς τους απανταχού φοροφυγάδες χωρίς ουσιαστικό αντάλλαγμα. Η περίπτωση ήταν τόσο κραυγαλέα που το Συνταγματικό Δικαστήριο, που δεν ελέγχεται από το Unidos Podemos, έφθασε στο σημείο να κρίνει αντισυνταγματικό το διάταγμα του υπουργού Οικονομικών.
Ο Ιγκλέσιας και ο Γκαρθόν ζήτησαν την παραίτηση του Μοντόρο. Αυτή την φορά δεν είναι μόνοι τους, γιατί και το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Σάντσεθ αποφάσισε να κινηθεί και αυτό εναντίον του Μοντόρο.
“Πρόκειται για μια ρύθμιση εισοδημάτων και ενεργητικού. Δεν υπάρχει καμία φορολογική αμνηστία”, τόνισε ο υπουργός Οικονομίας Λουίς Ντε Κιντός, παρόλο που αυτή την “φορολογική αμνηστία” εκμεταλλεύτηκαν περίπου 32 χιλιάδες φοροφυγάδες, αλλά έγιναν γνωστά μόνο 62 ονόματα για να μην θιγούν δημοσίως οι έχοντες και κατέχοντες. Ανάμεσα σε αυτά τα 62 ονόματα, που ήρθαν στη δημοσιότητα κυρίως χάρις στις δικαστικές έρευνες για τα σκάνδαλα του Λαϊκού Κόμματος και της καταλανικής δεξιάς, συμπεριλαμβάνονται και τέσσερις από τους πιο διάσημους Ισπανούς φοροφυγάδες, ο υπόδικος Μπάρθενας για το σκάνδαλο του κρυφού ταμείου του Λαϊκού Κόμματος, ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ Ράτο που βούλιαξε τη Bankia με τρύπα 50 δισ., ο πατριάρχης της καταλανικής δεξιάς Πουζόλ και ο δεξιός Φρανθίσκο Γκρανάδος, που από το 2014 βρίσκεται στη φυλακή κατηγορούμενος για μια σειρά σκανδάλων.
Ακόμη και οι “Πολίτες” που στηρίζουν την κυβέρνηση Ραχόι έχουν πρόβλημα να υπερασπιστούν τον Μοντόρο μέσα στη βουλή για τη “ρύθμιση εισοδημάτων και ενεργητικού” προς τους φίλους και γνωστούς του φοροφυγάδες.
Και το ίδιο σενάριο πάει να εφαρμοστεί και στη χώρα μας. Κάποιοι τραπεζίτες και φοροφυγάδες θα πλουτίσουν και οι περισσότεροι πολίτες θα φτωχύνουν ακόμα περισσότερο.
danioliptes.gr