Περίμεναν, ήλπιζαν, συμβούλευαν, προειδοποιούσαν, αλλά τίποτα. Όλα χωρίς αποτέλεσμα. Όλα αυτά τα έκαναν οι ξένοι, οικονομολόγοι, στελέχη του Ενιαίου Μηχανισμού Σταθερότητας (SSM) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μπας και καταφέρουν να κάνουν τους Έλληνες τραπεζίτες να αλλάξουν στάση, να σταματήσουν να λογαριάζουν μόνο τα κέρδη τους και τις θεσούλες τους, και να πάρουν κάποια μέτρα και κάποιες ρυθμίσεις για να μειωθεί ο αριθμός των κόκκινων δανείων και ο κίνδυνος για τις τράπεζες και την οικονομία, πριν να είναι πολύ αργά.
Αλλά οι τραπεζίτες μας δεν καταλάβαιναν από κάτι τέτοια. Λες και πήγε κάποιος στο χωράφι τους να τους πει πώς οργώνουν. Και παρά το ότι όργωναν λάθος τόσα χρόνια, δεν ακούν και κάποιους άλλους που φέρνουν νέες μεθόδους.
Έτσι λοιπόν, είδαν κι απόειδαν και οι ξένοι, κι αλλάζουν τη στάση τους απέναντι στις ελληνικές τράπεζες, καθώς δεν βλέπουν καμιά ικανοποιητική πρόοδο στη μείωση των κόκκινων δανείων, παρά τις δεσμεύσεις περί του αντιθέτου, ενώ διαπιστώνουν ότι και το απόθεμα κεφαλαίων ίσως να μην επαρκεί.
Από την άλλη, δεν είναι λίγοι κι εκείνοι οι ξένοι που βλέπουν πολύ πιθανή μια τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Φυσικά, με κούρεμα των καταθέσεων των φορολογούμενων. Για άλλη μια φορά λοιπόν θα υποχρεωθούν όλοι οι Έλληνες πολίτες να πληρώσουν τα σπασμένα από τα λάθη, τις παραλείψεις και τις παρανομίες των τραπεζιτών, που για άλλη μια φορά – παρά τα όσα χρήματα τους χαρίστηκαν στις τρεις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις – οδήγησαν και πάλι τις τράπεζές τους στην κατάρρευση. Χωρίς μάλιστα να χάσουν οι ίδιοι το παραμικρό από τις υψηλότατες αμοιβές τους, χωρίς να χάσει κανείς τη θέση του, χωρίς να ψάξει κανένας εισαγγελέας να βρει πού πήγαν όλα αυτά τα χρήματα που χαρίστηκαν από τους φορολογούμενους πολίτες στους τραπεζίτες. Αλλά οι ξένοι δεν είναι σαν τους δικούς μας. Μπορεί στην Ελλάδα οι τραπεζίτες να εκφοβίζουν τους δανειολήπτες με τη βοήθεια από τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ, στο εξωτερικό όμως είναι απλώς γατάκια. Κι αυτό γιατί οι ξένοι τους κατάλαβαν και πλέον είναι μετρημένες οι μέρες τους, γιατί δεν τους εμπιστεύονται άλλο. Γι αυτό και οι ξένοι οίκοι έχουν αλλάξει στρατηγική τελευταία ως προς τις ελληνικές τράπεζες, θέτουν ερωτήματα και αμφισβητούν ό,τι μπορεί να θεωρείται… δεδομένο.
Έτσι λοιπόν, αλλαγή στάσης – η οποία τουλάχιστον προβληματίζει – καταγράφεται στους κύκλους των ξένων επενδυτικών οίκων. Με βάση διασταυρωμένες πληροφορίες το τελευταίο διάστημα και παρά την γενική αντίληψη ότι τα χειρότερα πέρασαν για την Ελλάδα, παρ’ ότι δεν θα πάρει χρέος και ποσοτική χαλάρωση, οι ξένοι οίκοι επαναξιολογούν την στάση τους για τις ελληνικές τράπεζες και το συμπέρασμα είναι ότι καθίστανται πιο επιφυλακτικοί από ότι ίσως αναμενόταν. Και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι: 1. Διατυπώνουν σοβαρές επιφυλάξεις για την πρόοδο που έχει συντελεστεί στα NPLs και NPEs που ξεπερνούν τα 100 δισεκ. ευρώ. Η πρόοδος είναι εξωφρενικά μικρή σε σχέση με το μέγεθος του προβλήματος. Όσο οι τράπεζες δεν δείχνουν σοβαρά δείγματα γραφής στα προβληματικά δάνεια δεν μπορεί να αλλάξει η γενική επενδυτική στάση των ξένων.
Να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των ξένων οίκων που εσχάτως έχει δώσει τιμές στόχους για τις ελληνικές τράπεζες οι περισσότερες είναι στα τρέχοντα ή χαμηλότερα επίπεδα. Μπορεί το χρηματιστήριο να ανακάμπτει, μπορεί οι αποδόσεις των ομολόγων να υποχωρούν αλλά οι μετοχές των τραπεζών μετά το ράλι πριν 1 μήνα έχουν κωλύσει.
2. Τα διεθνή funds ειδικά στο Λονδίνο διατυπώνουν την άποψη ότι δεν είναι βέβαιοι οι ελληνικές τράπεζες δεν θα χρειαστούν νέα ανακεφαλαιοποίηση. Μπορεί η γενική αίσθηση να είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες θα περάσουν τα stress tests αλλά αυτή την άποψη δεν την αποδέχονται όλες οι πλευρές. Ορισμένοι ξένοι δηλώνουν ότι δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι ότι οι τράπεζες δεν θα χρειαστούν νέα ανακεφαλαιοποίηση ή πως θα συμπεριφερθούν στα stress tests του Ιουλίου του 2018.
3. Ορισμένοι επίσης ξένοι εστιάζονται στο κόστος της αναδιάρθρωσης των προβληματικών δανείων και διερωτώνται αν τα κεφαλαιακά υπόλοιπα που έχουν οι τράπεζες επαρκούν για να καλύψουν και τα προβληματικά δάνεια και τα stress tests. Ορισμένοι ξένοι αμφισβητούν ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν επαρκή κεφαλαιακά αποθέματα.
4. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα διαθέτει 33,8 δισεκ. κεφάλαια, εκ των οποίων tangible book περίπου 28 δισεκ..
Επίσης ο αναβαλλόμενος φόρος DTA ανέρχεται στα 19,5 δισεκ. και το DTC στα 15 δισεκ.
Ταυτόχρονα οι τράπεζες θα χρειαστεί να διενεργήσουν πρόσθετες προβλέψεις 4,4 με 4,6 δισεκ. λόγω της εφαρμογής των λογιστικών προτύπων IFRs 9 αλλά με δυνατότητα 5ετούς απόσβεσης.
Υπό αυτό το πρίσμα δεν είναι βέβαιο ότι οι ελληνικές τράπεζες διαθέτουν επαρκές κεφαλαιακά αποθέματα. Υπάρχει ένας κίνδυνος οι ελληνικές τράπεζες να περάσουν τα stress tests ή να διαθέτουν επαρκείς δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας αλλά να εμφανίσουν αδυναμία στα κεφαλαιακά τους αποθέματα.
Να θυμίσουμε ότι οι ελληνικές τράπεζες υποχρεούνται να διαθέτουν κεφαλαιακά αποθέματα πάνω από τα ελάχιστα όρια των δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας.
Στο πάζλ αυτό της βέλτιστης κεφαλαιακής επάρκειας πρέπει να ενταχθεί και η Βασιλεία ΙΙΙΙ που ορίζει τους κανόνες φερεγγυότητας.
Έχει συμφωνηθεί μια περίοδος – μετάθεσης – της εφαρμογής τους αλλά δεν παύουν να επιδρούν στα κεφάλαια…
Το συμπέρασμα είναι ότι οι ξένοι οίκοι έχουν αλλάξει στρατηγική τελευταία ως προς τις ελληνικές τράπεζες, θέτουν ερωτήματα και αμφισβητούν ό,τι μπορεί να θεωρείται δεδομένο. Οι τράπεζες αποτιμώνται στα 10,5 δις ευρώ. Οι μετοχές των τραπεζών για να κινηθούν υψηλότερα χρειάζονται πειστικές απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα των ξένων. Αλλά δεν τις έχουν. Κι όταν τις έχουν, ακόμα κι αυτοί που κάποτε τους πίστευαν, τώρα διαπιστώνουν ότι οι Έλληνες τραπεζίτες, απλά τους έλεγαν ψέματα. Αλλά απ’ ό,τι φαίνεται, τα ψωμιά τους είναι μετρημένα. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με το Bloomberg, όλοι γνωρίζουν ότι η συμφωνία του Eurogroup για Ελλάδα δεν θα λειτουργήσει. Και ότι, αυτό το παρατεταμένο παιχνίδι «επέκτασης και προσποίησης» δεν εξυπηρετεί τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα κανενός. «Το μη σοβαρό σχέδιο της Ευρώπης για την Ελλάδα», είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου του Bloomberg, όπου αναλύεται η συμφωνία που επιτεύχθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο Eurogroup.
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε την προηγούμενη εβδομάδα μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της ευρωζώνης είναι business as usual, κι αυτό δεν είναι καλό. Αυτό το παρατεταμένο παιχνίδι ”επέκτασης και προσποίησης” δεν εξυπηρετεί τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα κανενός: όχι αυτά της ελληνικής κυβέρνησης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ή, πάνω απ’ όλα, του λαού της Ελλάδας» αναφέρεται στο άρθρο. Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης ξεκλείδωσαν τη δόση των 8,5 δισ. ευρώ, κάτι που θα δώσει τη δυνατότητα στην Αθήνα να αποπληρώσει τα ομόλογα που λήγουν τον επόμενο μήνα (Ιούλιος του 2017). Παρ’ όλα αυτά όμως δεν υπάρχει καμία συμφωνία για το πως το χρέος της Ελλάδας θα τεθεί υπό έλεγχο. «Το ΔΝΤ είχε επιμείνει στο παρελθόν ότι αυτό το ζήτημα θα πρέπει να διευθετηθεί τώρα. Είχε δίκιο και θα έπρεπε να είχε επιμείνει σε αυτή τη θέση».
Η νέα συμφωνία δεν αναγνωρίζει αυτό που όλοι γνωρίζουν: ότι το χρέος της Ελλάδας είναι μη βιώσιμο υπό τους τρέχοντες όρους» σχολιάζει το Bloomberg.
Σε μια προσπάθεια να προσποιηθούν το αντίθετο, η Αθήνα υποσχέθηκε πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% έως το 2022 και στη συνέχεια «πάνω αλλά κοντά στο 2% έως το 2060. Όπως αναφέρεται στο άρθρο είναι αλήθεια ότι η ελληνική οικονομία πέτυχε καλύτερο από το αναμενόμενο πρωτογενές πλεόνασμα πέρυσι (2016), «αλλά η ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να διατηρήσει αυτό τον βαθμό ελέγχου των δημοσιονομικών για τα επόμενα 40 χρόνια είναι γελοία». Για παράδειγμα, σε κατά κάποιο τρόπο κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων δεκαετιών, μπορεί να υπάρξει ακόμα μία ύφεση, καθώς περίεργα πράγματα έχουν συμβεί. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, η ευρωζώνη έχει στηρίξει την Ελλάδα, παρέχοντας της τρία πακέτα διάσωσης, συνολικού ύψους 326 δισ. ευρώ, γενναιόδωρες περιόδους χάριτος για επίσημα δάνεια, επιμήκυνση και μείωση του επιτοκίου. Ως αποτέλεσμα, οι αποπληρωμές του χρέους της Ελλάδας είναι προς το παρόν αρκετά διαχειρίσιμες. Αλλά αυτό δεν θα διαρκέσει, λέει το Bloomberg.
Οι περίοδοι χάριτος τελειώνουν, συμπληρώνει. Καθώς τα επιτόκια αυξάνονται, οι αποπληρωμές του χρέους της Ελλάδας θα αυξηθούν επίσης. Τα διαρκή πρωτογενή πλεονάσματα που απαιτούν οι πιστωτές θα πιέσουν την οικονομία τόσο πολύ ώστε θα αυτοκαταστραφούν ακόμη και σε στενούς δημοσιονομικούς όρους. Όλα αυτά είναι απόλυτα κατανοητά, σημειώνει το Bloomberg. Η Ελλάδα, προσθέτει το διεθνές πρακτορείο ειδήσεων, χρειάζεται μια νέα συμφωνία, η οποία προσφέρει ελάφρυνση του χρέους σε αντάλλαγμα για την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων.
Ίσως η ΕΕ να είναι πρόθυμη να συμφωνήσει σε αυτό το επόμενο έτος, όταν λήξει το υφιστάμενο πρόγραμμα. Αλλά δεν υπήρχε κάποιος καλός λόγος να μην το προτείνει τώρα» σχολιάζει το Bloomberg.
danioliptes.gr