Την 24.06.2008 (προ μνημονίων δηλαδή) o Χρήστος Φώλιας (Υπουργός Ανάπτυξης κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας) έκανε την ακόλουθη δήλωση ενόψει της εκδόσεως της Ζ1-798/25.06.2008 υπουργικής απόφασης που απαγόρευε την αναγραφή καταχρηστικών όρων και την επιβολή παράνομων χρεώσεων στις συμβάσεις που συνήπταν οι τράπεζες με τους δανειολήπτες. Με αφορμή την έκδοση της υπουργικής απόφασης ο Υπουργός Ανάπτυξης Χρήστος Φώλιας έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Με την απόφαση αυτή αποκτούν καθολική εφαρμογή αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από το 1998 και μετά, αλλά ορισμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με διάφορες προφάσεις απέφευγαν να τηρήσουν.
Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες θα πρέπει να εφαρμόζουν τις αποφάσεις αυτές στις συναλλαγές τους με όλους τους καταναλωτές, χωρίς να απαιτείται ο καταναλωτής να προσφεύγει κάθε φορά στη δικαιοσύνη για να πετύχει την απάλειψη όρου που έχει ήδη κριθεί καταχρηστικός με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.
Εάν παρατηρηθούν περιπτώσεις (είτε από καταγγελίες καταναλωτών , είτε από αυτεπάγγελτη έρευνα) μη συμμόρφωσης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων με τη συγκεκριμένη υπουργική απόφαση, θα επιβάλλονται οι κυρώσεις που προβλέπονται στο νόμο.
Με αφορμή την έκδοση της συγκεκριμένης υπουργικής απόφασης καλούμε τις τράπεζες να επαναπροσδιορίσουν την πολιτική τους στο ζήτημα καθορισμού των επιτοκίων των πιστωτικών καρτών που διαθέτουν στο καταναλωτικό κοινό.
Τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών των Ελληνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων είναι κατά πολύ υψηλότερα από τα εξωτραπεζικά επιτόκια δανεισμού, από τα αντίστοιχα επιτόκια πιστωτικών καρτών σε άλλες χώρες της ΕΕ, αλλά και από τα επιτόκια καταναλωτικών και στεγαστικών δανείων στη χώρα μας.
Για αυτό καλούμε τις τράπεζες στα πλαίσια της αυτορρύθμισης να αναπροσαρμόσουν τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών, σε χαμηλότερα επίπεδα.
Παράλληλα διερευνάται η δυνατότητα θεσμικής παρέμβασης στο συγκεκριμένο θέμα, που θα αξιοποιεί το σκεπτικό παλαιότερης δικαστικής απόφασης και την εμπειρία άλλων χωρών χωρίς να αντιτίθεται στη λειτουργική ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και στο ευρωπαϊκό δίκαιο περί ανταγωνισμού.
Η απόφαση αυτή αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα προσπαθειών που από κοινού με τις ενώσεις καταναλωτών και με εκπροσώπους του τραπεζικού κλάδου, έχουμε ξεκινήσει με στόχο την αντιμετώπιση στρεβλώσεων στην αγορά τραπεζικών προϊόντων και τη δημιουργία κουλτούρας υπεύθυνου δανεισμού.
Η προσπάθεια αυτή θα συνεχιστεί με συνέπεια και υπευθυνότητα μακριά από λαϊκισμούς και υπερβολές, αλλά και χωρίς συμβιβασμούς και εκπτώσεις εκεί που οι επιχειρηματικές πρακτικές δε σέβονται τους νόμους και την κοινή λογική.»
Και αναρωτιέται κανείς: Οι Δικαστές που απορρίπτουν ανακοπές ή που δέχονται να εκδώσουν Διαταγές Πληρωμές που περιλαμβάνουν ληστρικά επιτόκια (στις πιστωτικές κάρτες και όχι μόνο) σε τι κόσμο ζουν;
Προφανώς στον δικό τους, γιατί είναι περίεργο, το 2008 να γίνεται λόγος για επιτόκια που είναι πολύ υψηλότερα από τα εξωτραπεζικά επιτόκια δανεισμού και τα χρόνια της κρίσης αυτά να νομιμοποιούνται και μάλιστα με τη βούλα ανωτάτων δικαστηρίων. Μετά απ’ αυτά, θέλω να δω να βγαίνει στο <<σφυρί>> το σπίτι κάποιου εξ αυτών των Δικαστών ή ακόμη καλύτερα θύμα αυτής της κατάστασης να είναι το παιδί του και να παραπονιέται για τα εξοντωτικά επιτόκια που επιβάλλουν οι τράπεζες.
danioliptes.gr