Κάποιος ο οποίος χρωστάει παραπάνω από όσα μπορεί να αποπληρώνει και να επιβιώνει στη ζωή ταυτοχρόνως, ή ούτε καν να προσφέρει στα παιδιά του τα απαραίτητα, ή όσα και να βγάζει να είναι λιγότερα από όσα καλείται να πληρώσει, είναι ελεύθερος;
Κάποιος του οποίου οι φόροι του αποφασίζονται με βάση την ιδιότητά του, δηλαδή (αν είναι δημόσιος υπάλληλος, ή ιδιωτικός υπάλληλος, ή ελεύθερος επαγγελματίας, ή άνεργος, ή βουλευτής, ή εισοδηματίας, ή ό,τι άλλο) και όχι την φοροδοτική του ικανότητα ή την αξία αυτών που καταναλώνει, είναι ελεύθερος;
Κάποιος του οποίου η περιουσία υπολογίζεται αυθαίρετα στη διπλάσια τιμή από την πραγματική, σε ευθεία παραβίαση των αποφάσεων της δικαιοσύνης, και του επιβάλλεται φόρος περιουσίας αναντίστοιχος με το εισόδημά του, παίρνοντας υπόψιν αυτή την πλασματική τιμή, ώστε να μην του μένουν αρκετά για να ζήσει, είναι ελεύθερος;
Κάποιος του οποίου οι βεβαιωμένες εισφορές και φορολογικές υποχρεώσεις πλησιάζουν ή ξεπερνούν το συνολικό του εισόδημα, ακόμα και αν εργάζεται 14 ώρες την ημέρα, με αποτέλεσμα το χρέος του να ανεβαίνει, είναι ελεύθερος;
Κάποιος ο οποίος καλείται να καλύψει με τους φόρους του το κόστος υπηρεσιών οι οποίες θα είναι πολύ μικρότερης πραγματικής αξίας από το ποσό που πληρώνει, είναι ελεύθερος;
Κάποιος ο οποίος θεωρείται από την επίσημη πολιτεία εκ προοιμίου απατεώνας και κλέφτης, χωρίς αποδείξεις ή πρότερη παραβατική συμπεριφορά, είναι ελεύθερος;
Κάποιος ο οποίος εξαιρείται από το προβλεπόμενο από το Σύνταγμα δικαίωμα να προσφύγει στη δημόσια αρχή που του βεβαιώνει τεκμαρτό φόρο, ή αν δεν βρει άκρη να προσφύγει στη δικαιοσύνη και να βρει το δίκιο του, είναι ελεύθερος;
Κάποιος του οποίου τα περιουσιακά δικαιώματα στην κινητή και ακίνητη περιουσία του μπορεί να ανακληθούν με απόφαση διοικητικού υπαλλήλου, και να κατασχεθούν, και να τα πάρει το κράτος χωρίς απόφαση δικαστή, είναι ελεύθερος;
Κάποιος ο οποίος δουλεύει σκληρά αλλά τον πλούτο που παράγει με την εργασία του τον παίρνει το κράτος και τον χαρίζει σε κάποιους άλλους που δεν προσφέρουν τίποτα πίσω για αυτό σε κανέναν, είναι ελεύθερος;
Κάποιος του οποίου η ασφάλεια του ίδιου και της οικογενείας του, απειλείται από ένοπλους εγκληματίες, αλλά ο νόμος του απαγορεύει να αμυνθεί ισοδύναμα με την απειλή που αντιμετωπίζει, είναι ελεύθερος;
Κάποιος ο οποίος πρακτικά δεν έχει πρόσβαση σε ισχυρό δικαστικό σύστημα, που να επιλύει τις όποιες διαφορές έχει με άλλους πολίτες ή με το κράτος εντός εύλογου και ρεαλιστικού χρόνου, είναι ελεύθερος;
Κάποιος του οποίου το Σύνταγμα προβλέπει η ισονομία να καθορίζεται όχι αυτοδίκαια, αλλά από νόμους που μπορεί να ψηφίσει ο εκάστοτε νομοθέτης, είτε είναι δόλιος είτε ηλίθιος, είναι ελεύθερος;
Κάποιος του οποίου η Πολιτεία ως μοναδικός νόμιμος φορέας άσκησης βίας, ασκεί την βία εναντίον του χωρίς αυτός να έχει διαπράξει κάποιο αδίκημα, είναι ελεύθερος;
Κάποιος του οποίου η ζωή και η επιβίωση αντιμετωπίζεται από τους κρατικούς θεσμούς ως ασήμαντη και αναλώσιμη, μια ακόμα μικρή και ασήμαντη θυσία στον Λεβιάθαν, είναι ελεύθερος;
Κάποιος του οποίου τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματά του στην επιβίωση, στην ιδιοκτησία και στην επιδίωξη της ευτυχίας του καταπατούνται έμπρακτα και καθημερινά από την Πολιτεία, είναι ελεύθερος;
Κάποιος ο οποίος δεν απολαμβάνει την ισονομία στην πράξη, στην χώρα της οποίας είναι πολίτης, είναι ελεύθερος;
Εσύ, είσαι ελεύθερος;
Αν η απάντηση είναι ΟΧΙ σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω ερωτήσεις, τότε πρέπει να αλλάξει κάτι.
Δε νομίζεις;
του Άγη Βερούτη, Capital