Βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να πούμε ότι είναι πολλές οι φορές που επαληθευτήκαμε σε όσα λέγαμε. Όταν κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου για τις ελληνικές τράπεζες, όταν λέγαμε ότι οι τραπεζίτες δεν είναι άγιοι άνθρωποι, αλλά θα κοιτάξουν το δικό τους συμφέρον κι όχι των δανειοληπτών, όταν λέγαμε ότι σκοπός των κυβερνώντων είναι να μείνουν απροστάτευτοι οι δανειολήπτες με κόκκινα δάνεια απέναντι στις τράπεζες.
Αλλά δεν είμαστε οι μόνοι. Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο που αναδημοσίευσε «ΤΟ ΒΗΜΑ» στις 22/03/2013 από το Bloomberg και για να ολοκληρωθεί το έγκλημα που περιγράφεται στο συγκεκριμένο άρθρο, παίζεται τώρα το τελευταίο δράμα του θεάτρου, με την πώληση κόκκινων δανείων στα διεθνή και εγχώρια κοράκια και με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.
Το άρθρο εκείνο του Bloomberg είχε τον τίτλο «Το ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης των… γερμανικών τραπεζών». Και υπότιτλο, «Πώς τα πακέτα διάσωσης και οι κρατικές ενισχύσεις έσωσαν τις «αμαρτωλές» γερμανικές τράπεζες».
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε άρθρο μετίτλο «Ε, Γερμανία, έχεις κι εσύ ένα πακέτο διάσωσης» («Ηey Germany: You Got a Bailout Too»), παρά τη ρητορική που επικράτησε περί «αμαρτωλού», «σπάταλου» ευρωπαϊκού Νότου και «ηθικού», «συνετού» Βορρά, αυτές που στηρίχθηκαν- και ουσιαστικώς διεσώθησαν- από τα πακέτα στήριξης που δόθηκαν στην «ευρωπαϊκή περιφέρεια» ήταν οι γερμανικές τράπεζες. Η έκθεση των τελευταίων σε τοξικά ομόλογα της συγκεκριμένης περιοχής, δεν ήταν μόνο υπερβολική: ξεπερνούσε τα συνολικά αποθεματικά τους, με αποτέλεσμα να απειλείται άμεσα η επιβίωσή τους. Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), έως τον Δεκέμβριο του 2009, οι γερμανικές τράπεζες είχαν σωρεύσει μελλοντικές απαιτήσεις πληρωμών σε Ελλάδα, Ιρλανδία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία, ύψους 704 δισ. δολαρίων (545 δισ. ευρώ)- ποσό το οποίο υπερέβαινε το συνολικό τους κεφάλαιο.
«Με άλλα λόγια», όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά το Bloomberg, «δάνεισαν πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορούσαν να διαθέσουν». Η στήριξη των συγκεκριμένων χωρών μέσω Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως υπογραμμίζει το Bloomberg, έδωσε ουσιαστικά τη δυνατότητα στη Γερμανία να «επαναπατρίσει» κεφάλαια τα οποία, σε περίπτωση κατάρρευσής τους, θα έχαναν οι ίδιες οι γερμανικές τράπεζες, οι οποίες θα έπρεπε ακολούθως να διασωθούν με χρήματα των γερμανών φορολογουμένων.
Ο μακρύς κατάλογος διάσωσης των γερμανικών τραπεζών…
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι τράπεζες της Γερμανίας που χρειάστηκαν ενίσχυση προκειμένου να μπορέσουν να επιβιώσουν δεν είναι λίγες.
Αναλυτικά: η Hypo Real Estate κατάφερε να διασωθεί χάρη στην «ενίσχυσή» της με κεφάλαια ύψους 100 δισ. ευρώ, ενώ το 2009 κρατικοποιήθηκε σε ποσοστό 90%, η Industriebank (IKB) διασώθηκε με κεφάλαια ύψους 10 δισ. ευρώ, οι γερμανικές περιφερειακές τράπεζες (Landesbank), όπως η Baden-Wurttemberg, η West και η Sanchen, έλαβαν 150 δισ. ευρώ, ενώ η Dresdner Bank, δεύτερη σε μέγεθος τράπεζα της Γερμανίας, χρεοκόπησε και απορροφήθηκε από την Commerzbank, η οποία με τη σειρά της έλαβε ενίσχυση ύψους 100 δισ. ευρώ…
Πιο πρόσφατη ενδεχομένως πράξη στο σάγκα των σκανδάλων που σκιάζουν τον γερμανικό τραπεζικό τομέα αποτελεί η υπόθεση χειραγώγησης των διατραπεζικών επιτοκίων euribor και libor, βασικός πρωταγωνιστής του οποίου είναι, μαζί με την Credit Swiss, την ελβετική UBS, τις βρετανικές Lloyds και Royal Bank of Scotland (οι οποίες έχουν εθνικοποιηθεί σε ποσοστό 40% και 80% αντίστοιχα), η γερμανική Deutsche Bank…
Κι έτσι λοιπόν, για να ολοκληρωθεί το σχέδιο διάσωσης των γερμανικών τραπεζών, φτάνουμε αισίως στο τελευταίο στάδιο αυτής της διάσωσης, που δεν είναι άλλο από την πώληση των κόκκινων δανείων από ελληνικές τράπεζες σε ξένα funds. Δηλαδή, να χάσουν τα σπίτια, τις επιχειρήσεις και τις περιουσίες τους οι Έλληνες δανειολήπτες.
danioliptes.gr