Ούτε δέκα ημέρες δεν έμειναν για την έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και ήδη έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία (παρά)πληροφόρησης του κόσμου για το πόσο πολύ θα βοηθήσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί στο να πληρώσουν επιτέλους οι στρατηγικοί κακοπληρωτές. Έτσι δώθηκαν στη δημοσιότητα ονόματα μεγαλοοφειλετών, των οποίων τα ακίνητα θα είναι τα πρώτα που θα εκπληστηριαστούν και αφορούν τους: Ελληνική Υφαντουργία, Πετζετάκις, ΑΤΤΙ-ΚΑΤ, Promot Λαϊνόπουλος, Μεταλλοβιομηχανία Spider, Παπασωτηρίου, Αφοί Κωνσταντακάτου, Μηχανική, Περιοδικός Τύπος, Modern Times, Μπάμπη Βωβό, Καρούζος μεταξύ άλλων.
Με μια πρόχειρη έρευνα διαπιστώνει κανείς πως οι περισσότεροι από αυτούς έχουν πάρει δάνεια τα οποία σταμάτησαν να εξυπηρετούν πολύ πριν την κρίση και δεν έχουν καμία σχέση με τους συνεπείς δανειολήπτες που λόγω της οικονομικής κρίσης δεν μπορούν να αποπληρώσουν το δάνειο τους. Το ερώτημα, βέβαια, που παραμένει αναπάντητο είναι γιατί τόσα χρόνια οι τράπεζες δεν διεκδικούσαν τις οφειλές από τους μεγάλους “καρχαρίες”, αλλά εξαντλούσαν όλες τους τις διεκδικήσεις στους μικρούς δανειολήπτες.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μέχρι το τέλος του έτους οι πλειστηριασμοί θα αφορούν τα μεγάλα ονόματα και βέβαια, είναι εξαιρετικά αβέβαιο αν θα αποδώσουν τα αναμενόμενα, καθώς οι οφειλές είναι αρκετών εκατομμυρίων ευρώ και τα ακίνητα αξίζουν μόλις μερικές χιλιάδες. Το μόνο που δεν είναι καθόλου αμφίβολο είναι ότι με το νέο έτος θα ξεκινήσουν ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί για ακίνητα χαμηλής αξίας κάτω των 300.000 ευρώ, καθώς η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να νομοθετήσει την προστασία των συγκεκριμένων ακινήτων. Μην απορείτε αν δείτε το ίδιο το δημόσιο να βγάζει στο σφυρί πρώτη κατοικία αξίας κάτω των 300.000 ευρώ…
Και επειδή, ήδη αντιλαμβάνονται στις τράπεζες πως μάλλον οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί δεν θα φέρουν τα χρήματα που ονειρεύονται, επαναφέρουν στο προσκήνιο το λεγόμενο “ιρλανδικό” μοντέλο για τα “κόκκινα” δάνεια. Το κάνουν να φαίνεται και να ακούγεται δελεαστικό για τον δανειολήπτη, ενώ στην πραγματικότητα εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τις ίδιες, καθώς αν το δεχτεί ο δανειολήπτης θα εισπράξουν περισσότερα χρήματα και με πιο εύκολο τρόπο, από αυτά που θα έπαιρναν με τους πλειστηριασμούς.
Με βάση, λοιπόν, το “ιρλανδικό” μοντέλο η τράπεζα προτείνει ρύθμιση, η οποία προβλέπει το «σπάσιμο» του στεγαστικού δανείου σε δύο μέρη και «κούρεμα» από 3% ως 4% στο «παγωμένο» τμήμα του κεφαλαίου για διάστημα που ξεκινά από τα 5 χρόνια και φθάνει μέχρι τα 15 χρόνια. Η ρύθμιση αυτή απευθύνεται στους δανειολήπτες που έχουν υποστεί αποδεδειγμένα μείωση των εισοδημάτων τους, δεν διαθέτουν άλλα ακίνητη σημαντικής αξίας και το υπόλοιπο της οφειλής τους είναι υψηλότερο απ’ την τρέχουσα αξία του ακινήτου. Είναι ξεκάθαρο πως αν η τράπεζα βγάλει ένα τέτοιο ακίνητο σε πλειστηριασμό, που η αξία του είναι μικρότερη του χρέους, θα εισπράξει πολύ λίγότερα με τον πλειστηριασμό και πολύ περισσότερα εφαρμόζοντας το “ιρλανδικό” μοντέλο.
Ναί, το “ιρλανδικό” μοντέλο είναι μια άριστη λύση για τις τράπεζες και μια κακή λύση για τον δανειολήπτη! Όσοι το αμφισβητούν αυτό, δεν έχουν παρά να δουν αν και κατά πόσο ωφέλησε η εφαρμογή αυτού του μοντέλου τους Ιρλανδούς δανειολήπτες και την οικονομία της χώρας τους. Δυόμιση χρόνια μετά την εφαρμογή της ρύθμισης στην Ιρλανδία, τα 74.000 από τα 98.000 υπερήμερα δάνεια, παρέμεναν εκτός ρύθμισης, σε μία ένδειξη της αποτυχίας του νόμου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των κόκκινων δανείων. Το κυριότερο, όμως, οι τράπεζες έκαναν κατάχρηση των εξουσιών που τους δόθηκαν από τη σχετική νομοθεσία, χρησιμοποιώντας την για να προχωρήσουν σε κατασχέσεις και αγωγές στο 60% των περιπτώσεων με την αιτιολογία πως πρόκειτο για μη συνεργάσιμους δανειολήπτες.
Το πρόβλημα των “κόκκινων” δανείων δεν θα λυθεί με πλειστηριασμούς, εξωδικαστικούς συμβιβασμούς “ιρλανδικά” μοντέλα και μαγικούς τρόπους. Χρειάζεται εκκαθάριση οφειλής και αποπληρωμή σύμφωνα με τις πραγματικές δυνατότητες του δανειολήπτη.
danioliptes.gr