Το παραμύθι με την δήθεν καθαρή έξοδο από το (δικό τους) αριστερό μνημόνιο, είναι “πλατφόρμα” για να στηρίξουν νέο μέγα “γιουρούσι” στον λαό.
Πρόσχημα δήθεν η φοροδιαφυγή. Το κράτος δικαίου. Το μάζεμα των φόρων που δεν έκαναν οι άλλοι. Η εξόφληση των χρωστούμενων στο σπάταλο κράτος – μπαταχτσή, με κατασχέσεις στα σπίτια του μικροαστού. Στα χωράφια του αγρότη. Στο κομπόδεμα του γέρου και της γριάς.
Από τις τσέπες του όχλου (όπως μας αποκαλούν οι αριστεροί) στο παγκάρι του κρατικού κορβανά για το επόμενο “αριστερό χαρτζιλίκι”.
Αυτό που ετοιμάζονται να μοιράσουν μπας και σωθούν όχι εκλογικά (το έχουν πάρει απόφαση) αλλά πολιτικά. Να μην σκορπίσουν, τόσο πολύ, όσο φάνηκε προχθές και στη Βουλή.
Το νέο χαρτζιλίκι (πάντα από την δική μας τσέπη) δεν θα είναι όπως το προηγούμενο επίδομα – ρεζιλίκι. Θα είναι πιο γενναίο… (σύμφωνα με χθεσινούς ψιθύρους…).
Γιατί θα βγει από το “μαξιλάρι” που ανάλαβε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ 2018: 100.000 φορολογικοί έλεγχοι, άμεσο άνοιγμα θυρίδων, διασταύρωση ανασφάλιστων ΙΧ) με ειδικό σχέδιο… (εδώ μιλάει πάλι η προπαγάνδα) για αύξηση φορολογικών εσόδων και βελτίωση της αποτελεσματικότητας της φορολογικής διοίκησης, για εξυπηρέτηση των φορολογούμενων… (συμπληρώνεται στα κοκαλάκια και τον σανό της σκόπιμα ασαφούς αριστερής μπουρδολογίας).
Μακάρι να μην είναι έτσι. Μακάρι να διαψευσθούμε. Αλλά (κατά πως φαίνεται, από ανακοινώσεις και διαρροές) αντί να ανθρωπέψουν το φορολογικό σύστημα, εγκαθιστώντας τολμηρό σύστημα αναπτυξιακής φορολογικής πολιτικής κινήτρων, με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων με θέσεις εργασίας (όπως κάνουν και τα πρώην κομμουνιστικά κράτη –εντός και εκτός κρίσης – μηδενίζοντας σχεδόν φόρους από κέρδη που επενδύονται) πολλαπλασιάζουν τα φορολογικά βάρη και ανεβάζουν τον πήχη των υποχρεώσεων του 2018-2019.
Ταυτόχρονα μετατρέπουν σε ζούγκλα τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς αδιαφορώντας αν το 60%, από τα φορολογικά χρέη των 100 δισ. ευρώ στο κράτος, αφορούν ποσά και κάτω από 500 ευρώ. Θα σου πάρουν το σπίτι ακόμη και για 200 ευρώ από πρόστιμο της τροχαίας για παρκάρισμα…
Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι η αριστερή φοροκαταιγίδα και φορολαίλαπα (συμφωνήθηκε με τους δανειστές, προς μεγίστη χαρά των δεύτερων) έχει άθλιους στόχους.
Κεντρική επιδίωξη της φοροείσπραξης του 2018 είναι να πληρώσει ο λαός τα κομματικά έξοδα για να μοιράσουν οι αριστεροί τα λεφτά μας με τα δικά τους (έκτακτα) κριτήρια, υπολογίζοντας πως έτσι θα εισπράξουν ψήφους.
Η σκέψη να χρηματοδοτήσουν την οικονομία στοχεύοντας σε ανάπτυξη, όπως κάθε κράτος που βγαίνει από τα μνημόνια, είναι απατηλές σκέψεις για την τυχάρπαστη τακτική της κυβερνητικής παρέας. Είναι ψιλά γράμματα για την “αριστερό” θίασο.
Από τη στιγμή που το κυβερνητικό κουφάρι δεν το έσωσε το “σωσίβιο” Novartis ενώ καταφθάνουν, απειλητικά, Σκοπιανό και Ίμια (που δεν τα ελέγχουν) δεν τους μένει άλλο εκτός από εκείνα στα οποία καταφεύγουν τα καθεστώτα ολοκληρωτισμού.
Το οριστικό τέλος της “αριστερής” παρέας είναι θέμα μηνών. Και για πρώτη φορά, από συστάσεως του ελληνικού κράτους, δεν θα έχουμε μια κυβέρνηση που θα πέσει λόγω φθοράς.
Θα έχουμε μια δήθεν “αριστερή” παρέα που παρίστανε την κυβέρνηση αναλαμβάνοντας την εξουσία μόνο με ψεύδη. Γι’ αυτό και θα αφανιστεί (ως έχει σήμερα) από την πολιτική σκηνή.
Όσοι (της παρέας) παραμείνουν στα πολιτικά πράγματα θα “εξοφλήσουν” τις “επιταγές παραχωρήσεων”, τα “ανοίγματα” στις άλλες πολιτικές παρατάξεις και τις “γέφυρες” με ομάδες και πτέρυγες των κομμάτων εξουσίας της αντιπολίτευσης, για να διασωθούν προσωπικά.
Δεν χρειάζεται ειδική πολιτική ανάλυση. Μια απλή “φωτογράφιση” των σχέσεων της κυβερνητικής παρέας με τους πρώην συντρόφους που χρησιμοποίησαν για να τους εκθέσουν και να τους αδειάσουν κατά τον χειρότερο τρόπο είναι αρκετή. Ο Λαφαζάνης, προχθές, με το ζόρι γλύτωσε την σύλληψη. Άσε την γελοιοποίηση Βαρουφάκη και Ζωής.
Κερδισμένοι, ωστόσο, από τον αφανισμό της “αριστερής” παρέας θα είναι εκτός από τον λαό, οι θεσμοί και η Βουλή.
Θεσμοί όπως η δικαιοσύνη και το κοινοβούλιο το οποίο, παρά το σεβαστό ιστορικό κεφάλαιο Βενιζέλων, Τρικούπηδων, Παπανδρέου, Καραμανλή, δέχθηκε (αναγκαστικά) στα έδρανά του ενδυματολογικά φρικιά, αμόρφωτους τραμπούκους, και συμπεριφορές χαμαιτυπείου από άτομα ικανά για “άει στο διάολο…” (εντός της Βουλής) αλλά ανίκανα να δείξουν σοβαρότητα ή να αντιληφθούν πως η Βουλή δεν είναι χώρος να αφοδεύεις… σαν το σπίτι σου.
Τελειώνετε λοιπόν σύντροφοι, γιατί εσείς είστε που το παραχέσατε…
Του Γιώργου Κράλογλου, Capital