Οι διάφοροι αυτόκλητοι και αυτοαποκαλούμενοι σωτήρες μας συνεχίζουν να μάχονται και να διασταυρώνουν τα ξίφη τους στη Βουλή και στα τηλεοπτικά παράθυρα υπέρ των συμφερόντων του λαού και της υπεράσπισης της περιουσίας του, της δουλειάς του, και του μέλλοντός του. Αλλά αυτό που πραγματικά κάνουν είναι να σιωπούν διά της πολυλογίας τους. Δεν μιλάνε για τα σημαντικά θέματα. Δεν μιλάνε για την επερχόμενη αρπαγή των σπιτιών των δανειοληπτών, αλλά μόνο τρώγονται μεταξύ τους σε μια καλοστημένη θεατρική παράσταση, που μοναδικό σκοπό έχει τη διατήρηση των θέσεών τους στην εξουσία και την εξασφάλιση του πολιτικού τους μέλλοντος.
Γι αυτό άλλωστε βλέπουμε διάφορους να εγκαταλείπουν το πλοίο τους και τους επί σειρά ετών συνταξιδιώτες τους για να επιβιβαστούν σε άλλο πλοίο, γρηγορότερο, και με πολύ καλύτερο μέλλον. Δεν είναι τυχαίο που το μισό ΠΑΣΟΚ πήγε στο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα κάποιοι από αυτούς είναι υπουργοί, βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν εγκατέλειψαν το κόμμα τους επειδή αυτό άλλαξε ιδεολογία, αλλά επειδή το πλοίο τους βούλιαζε.
Αυτό που θέλουν οι εθνοπατέρες σωτήρες μας είναι να μην ασχολούμαστε με τα σοβαρά προβλήματα αυτής της χώρας και των πολιτών τους. Κι αυτά δεν είναι άλλα από το ότι πλησιάζει η ώρα της αλήθειας για την τύχη των ακινήτων στη χώρα μας, η οποία θα είναι αβάσταχτη και θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις, απρόβλεπτες σε ένταση και σε έκταση. Γι’ αυτό, προς το παρόν, ο σχετικός διάλογος εξαντλείται μεταξύ ματαιώσεων πλειστηριασμών και κινητοποιήσεων των συμβολαιογράφων, από τη μία, και καθησυχαστικών non paper από την πλευρά της κυβέρνησης και άκρας του τάφου σιωπής από την αντιπολίτευση. Αν συνεχιστεί η κακή κατάσταση της οικονομίας μας οδηγούμαστε αναπόφευκτα στο μοιραίο, δηλαδή στην απώλεια της ακίνητης περιουσίας τους για έναν απροσδιόριστο αυτήν τη στιγμή αλλά μετά βεβαιότητος σημαντικό αριθμό συμπολιτών μας.
Με τις απώλειες που έχει υποστεί η αξία των ακινήτων στα οκτώ χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, η σημερινή συνολική αξία των κατοικιών δεν υπερβαίνει τα 600 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την πιο αισιόδοξη εκτίμηση. Και βέβαια, οι συνέπειες τη αποπληρωμής του χρέους πέφτει πάντα σε αυτούς που δεν μπορούν να προστατευτούν. Και πολλοί από αυτούς είναι ιδιοκτήτες ακινήτων και δανειολήπτες. Καθώς οι φόροι και οι υποχρεώσεις θα πολλαπλασιάζονται, ο κόσμος αδυνατεί να ανταποκριθεί μέσα σ’ ένα περιβάλλον παρατεταμένης οικονομικής καχεξίας, και αναγκαστικά θα οδηγηθούμε στην εκποίηση της ακίνητης περιουσίας.
Και τι κάνουν τόσα χρόνια τράπεζες και κόμματα; Δεν το βλέπουν; Δεν ανησυχούν; Δεν θέλουν να προστατέψουν τους πολίτες και τη περιουσία τους; Η απάντηση είναι ένα παγερό όχι. Δεν τους ενδιαφέρει. Όπως δεν τους ενδιαφέρουν και πολλά άλλα από τα σοβαρά προβλήματα των πολιτών. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διατηρηθούν στην εξουσία και να την ανταλλάσουν μεταξύ τους κάθε τέσσερα ή λιγότερα χρόνια. Κι εμείς καθόμαστε και παρακολουθούμε αυτό το θέατρο και ταυτόχρονα είμαστε άπραγοι θεατές στο ίδιο μας το μέλλον, την ώρα που το αποφασίζουν αυτοί πίσω από τη πλάτη μας, στα παρασκήνια του θεάτρου τους με σκηνοθέτες τους δανειστές και τα μεγάλα κεφάλαια.
danioliptes.gr