Μπαλώματα και προχειρότητα. Αυτό είναι το στίγμα της κυβερνητικής πολιτικής σε όλα τα πεδία. Από το νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες, μέχρι την τοποθέτηση του Βύρωνα Πολύδωρα στην προεδρεία του ΕΣΡ, η κυβέρνηση αντί να ξηλώσει τη παλιά πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη συγκυβέρνηση των δύο, και να φέρει πραγματικές λύσεις στα καίρια προβλήματα, όπως άλλωστε είχε υποσχεθεί, προσπαθεί να μπαλώσει τις τρύπες με πρόχειρα μπαλώματα που ξηλώνονται από τη πρώτη στιγμή και τα προβλήματα, αν δεν μεγεθύνονται, μένουν να χάσκουν στη πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας.
Το μοναδικό ίσως πεδίο στο οποίο η κυβέρνηση προχωράει ακάθεκτη, είναι η δήθεν λύση για τα κόκκινα δάνεια. Αφού βέβαια έχει στείλει περίπατο τα επαναστατικά συνθήματα της προεκλογικής περιόδου όπως το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Σύνθημα που μετατράπηκε τώρα σε «κανένα σπίτι στα χέρια δανειολήπτη!!!».
Και ο μόνος λόγος που η κυβέρνηση προχωράει με σταθερά βήματα στο ξεπούλημα της κύριας κατοικίας, αλλά και της περιουσίας των δανειοληπτών στα distress funds είναι ότι στο πεδίο αυτό δεν ασκεί καμία απολύτως πολιτική. Κάνει ότι της λένε οι δανειστές στους οποίους έχει εκχωρήσει τη διακυβέρνηση της χώρας. Οι κόκκινες γραμμές έχουν πάει περίπατο προ πολλού και πλέον κανείς δεν χρησιμοποιεί ούτε καν τον όρο. Τρέμουν και να τον ξεστομίσουν, γιατί αν το κάνουν γνωρίζουν πολύ ότι θα γελάει μαζί τους, αλλά θα τους βρίζει κιόλας, σύσσωμη η ελληνική κοινωνία. Και κυρίως τα αδύναμα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Αυτοί που αγωνίζονται να θρέψουν την οικογένειά τους και δεν ους περισσεύει τίποτα για τις τράπεζες. Αυτοί που πίστεψαν τα προεκλογικά συνθήματα του Αλέξη Τσίπρα και τώρα βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν μια κυβέρνηση περισσότερο εχθρική ακόμη και από τις προηγούμενες.
Αλλά – δυστυχώς – το πρόβλημα δεν είναι μόνο η κυβέρνηση. Η αξιωματική αντιπολίτευση και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, έχουν πολλά να πουν και εξαπολύουν μύδρους κατά της κυβερνητικής πολιτικής για ένα σωρό ζητήματα. Εκτός από ένα. Τα κόκκινα δάνεια και τη προστασία της κύριας κατοικίας από τράπεζες και distress funds. Αυτά τα θέματα ούτε που τα αναφέρουν οι λαλίστατοι βουλευτές των άλλων κομμάτων. Γιατί είναι απόλυτη σύμπνοια με τη κυβέρνηση σε αυτό το θέμα. Κι αν δεν ήταν και οι κινητοποιήσεις των συμβολαιογράφων, θα υπήρχαν πολλοί ακόμη πλειστηριασμοί κύριας κατοικίας και άλλων περιουσιών. Οι συμβολαιογράφοι και τα κινήματα κατά των πλειστηριασμών είναι το μοναδικό ανάχωμα που έχουν οι δανειολήπτες για να μην χάσουν τα σπίτια τους.
Ούτε το κράτος, ούτε οι υπηρεσίες, ούτε τα κόμματα, ούτε οι βουλευτές. Αυτοί είναι υπηρέτες και δούλοι των δανειστών. Άλλωστε, η τελευταία επέτειος μας θύμισε πολύ καλά ποιοι ήταν οι πατριώτες που αντιστάθηκαν και ποιοι ήταν φίλοι και συνεργάτες των κατακτητών.
danioliptes.gr