Πριν από μερικές μέρες, όπως διαβάζουμε, έκπληκτοι οι υπάλληλοι υποκαταστημάτων μεγάλης τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας είδαν να τους επισκέπτονται εκπρόσωποι του βασικού μετόχου που έκαναν απανωτές ερωτήσεις στα τραπεζικά στελέχη. Ερωτήσεις που είχαν να κάνουν από τον τρόπο λειτουργίας και τον χειρισμό των πελατών, μέχρι τις συνθήκες καθαριότητας και την εξωτερική εμφάνιση των καταστημάτων. Γιατί έβλεπε ανάσχεση στην πορεία εσόδων της τράπεζας. Αυτά όλα δείχνουν ότι οι ιδιώτες μέτοχοι που έβαλαν σε δύο συνεχόμενες ανακεφαλαιοποιήσεις τα χρήματά τους στις ελληνικές τράπεζες, ανησυχούν.
Οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας οφείλονται στην μείωση του ενεργητικού των λόγω των εκτεταμένων ρευστοποιήσεων θυγατρικών τους, που προέβλεπαν τα σχέδια αναδιάρθρωσης τους. Η πιστωτική επέκταση που όλοι είχαν στοχεύσει με όπλο και την ένταξη των ελληνικών τραπεζών στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, φαίνεται ότι είναι ήδη χαμένη. Οι καταθέσεις, η πιο «καθαρή» μορφή ρευστότητας, όχι μόνο δεν συνέχισαν την ισχνή ανάκαμψη που κατέγραψαν το 2016, αλλά πλέον κινούνται με εμφατικούς ρυθμούς αρνητικά. Τα κόκκινα δάνεια αυξάνουν εκ νέου και πλέον μεγάλο μέρος από τις επιχειρήσεις που αναμένουν τις ευεργετικές ρυθμίσεις του εξωδικαστικού διακανονισμού του χρεών, έχουν μετατραπεί σε ζόμπι.
Αλλά, μέτοχοι και διοικήσεις των τραπεζών, έχουν έναν ακόμα λόγο να ανησυχούν παρακολουθώντας τις εξελίξεις στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης. Κι αυτός ο λόγος δεν είναι άλλος από το τέταρτο μνημόνιο που πλησιάζει ολοένα και πιο κοντά. Και μάλιστα εκτιμάται ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να το αποφύγει. Το είπε άλλωστε και ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Χριστόφορος Πισσαρίδης, επισημαίνοντας ότι δεν βλέπει πώς η Ελλάδα θα αποκτήσει πρόσβαση στις διεθνείς αγορές τον επόμενο χρόνο. Άρα όπως κατέληξε το 4ο μνημόνιο έρχεται. Όσο καθυστερούν μάλιστα οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις με τους ετέρους ειδικά με την περίπτωση του ΔΝΤ που ήδη έχει επισημάνει μια «τρύπα» 10 δισ. στα κεφάλαια των τραπεζών, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες για την σύναψη ενός νέου προγράμματος όχι μόνο του ΔΝΤ αλλά και του ESM.
Και βέβαια, όλοι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά, ότι όλα τα προηγούμενα μνημόνια συνοδεύτηκαν και από ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Το ερώτημα είναι αν οι ιδιώτες μέτοχοι θα επιλέξουν να εξακολουθήσουν να εμπιστεύονται το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, βάζοντας χρήματα ή θα ξεκινήσει διαδικασία του bail in. Δηλαδή του κουρέματος των καταθέσεων.
Και μάλλον θα πάμε στο δεύτερο, γιατί, μετά από όλα αυτά που έχουν δει οι βασικοί μέτοχοι των τραπεζών μετά από τα εκατομμύρια που έχουν επενδύσει στις ελληνικές τράπεζες, το μόνο σίγουροι είναι ότι δεν πρόκειται να επενδύσουν και άλλα χρήματα σε ένα βαρέλι που δείχνει να μην έχει πάτο και που όσα και να ρίξουν μέσα σ’αυτό, θα εξαφανιστούν.
danioliptes.gr