Σε κανένα σημείο από το κείμενο της συμφωνίας με τους δανειστές δεν προκύπτει ότι είναι απαίτηση των θεσμών το ακαταδίωκτο των τραπεζικών στελεχών που θα διαχειρίζονται κόκκινα δάνεια. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, μιλώντας στο συνέδριο για τα «κόκκινα» δάνεια που πραγματοποιήθηκε χθες στην Αθήνα, υπό την αιγίδα του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν αλλαγές στο νόμο για τα λεγόμενα «κόκκινα δάνεια». Δηλαδή στο νόμο του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων. Ο κ. Δραγασάκης, αναφερόμενος στο θέμα που έχει αναδείξει εδώ και δυο Κυριακές το Documento, ότι επί της ουσίας με πρόσχημα την απαίτηση των θεσμών επιχειρείται η αμνήστευση των τραπεζών και των τραπεζιτών που θα προχωρήσουν σε «κούρεμα» των δανείων αυτών, δήλωσε ότι ο νόμος θα ισχύσει 3 μήνες μετά την τη ψήφισή του». Και δήλωσε επίσης ότι: «Το διάστημα αυτό είναι κρίσιμο και πρέπει να αξιοποιηθεί για να γίνουν όλες οι τεχνικές προετοιμασίες.
Αν και έχει προηγηθεί εκτεταμένη διαβούλευση θέλω να διαβεβαιώσω ότι αν ακόμη και τώρα η δημόσια συζήτηση ή πρακτική εφαρμογή αναδείξει ζητήματα που επιδέχονται βελτίωσης, η κυβέρνηση θα είναι ανοιχτή να τα συζητήσει», είπε ο κ. Δραγασάκης. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στην ομιλία του υπεραμύνθηκε της συγκεκριμένης ρύθμισης λέγοντας ότι: «Στόχος είναι η ρύθμιση των χρεών να υπηρετήσει την παραγωγική ανασυγκρότηση, να στηρίξει τη βιώσιμη και κοινωνικά υπεύθυνη επιχειρηματικότητα, να βοηθήσει τις παραγωγικά βιώσιμες επιχειρήσεις να απαλλαγούν από την παγίδα της υπερχρέωσης, να βρουν πρόσβαση σε νέα υγιή και εξυπηρετήσιμη χρηματοδότηση, να στηριχτούν για να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, να στραφούν σε καινοτόμες και εξωστρεφείς δραστηριότητες».
Γι αυτόν το λόγο χαρακτήρισε το νόμο του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων «ένα καινοτόμο εργαλείο, μια σημαντική μεταρρύθμιση» που έχει στόχο «όχι να επιβραβεύσουμε στρατηγικούς κακοπληρωτές, ούτε να δώσουμε συγχωροχάρτια σε όσους πήραν και σε αυτούς που έδιναν θαλασσοδάνεια».
Αλλά δε μπορούν να απέχουν περισσότερο από την αλήθεια τα περί απαίτησης των θεσμών για την αμνήστευση των τραπεζών και των τραπεζιτών που θα προχωρήσουν σε «κούρεμα» των δανείων αυτών. Τι πραγματικά ζητούν οι θεσμοί; Οι θεσμοί, μέσω του κειμένου τους, ζητούν να εξασφαλιστεί «ότι θεσπίζονται επαρκείς δικονομικές εγγυήσεις για την πρόληψη αδικαιολόγητων διώξεων» (η ακριβής διατύπωση στα αγγλικά είναι: that sufficient procedural safeguards are enacted to prevent the unwarranted pressing of charges in that context).
Αυτό είναι ένα αυτονόητο αίτημα, το οποίο πρέπει να στηρίζει τη συνταγματική τάξη και όχι να την αναιρεί. Πουθενά δεν υπάρχει αίτημα για υποκατάσταση του θεσμού που ασκεί την ποινική δίωξη. Ακόμη όμως και αν υπήρχε τέτοιο αίτημα, χρέος των υπουργών είναι να προασπίσουν το σύνταγμα και όχι να το καταπατήσουν. Όπως σωστά σχολίαζαν υπουργοί: «Οι θεσμοί απαιτούσαν και από την Αχτσιόγλου μαζικές απολύσεις, αλλά, όπως βλέπετε, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν το δέχθηκε αλλά επανέφερε και τις συλλογικές συμβάσεις. Δεν αποτελεί επιχείρημα ότι το θέλουν οι θεσμοί. Για να μη θυμίσουμε πόσα και πόσα εκτρωματικά μέτρα και εξυπηρετήσεις πέρασαν με το επιχείρημα των θεσμών ενώ ήταν των στενών δεσμών».
Ήδη ανάμεσα σε βουλευτές λέγεται ότι, ακόμη και από άποψη ηθικής και μόνο δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πήρε σαφή και μαχητική θέση απέναντι στο ακαταδίωκτο των μελών του ΤΑΙΠΕΔ και άλλων εμπλεκομένων στη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας, να προχωρήσει στην αποδοχή τέτοιων μέτρων με οποιαδήποτε δικαιολογία.
Την ίδια στιγμή, οι ελεύθεροι επαγγελματίες που περιμένουν πώς και πώς μπας και δουν καμιά άσπρη μέρα με τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών του δημοσίου, θα πρέπει να πληρώνουν επιπλέον εισφορά ως και 170 ευρώ. Η αύξηση θα αγγίξει ακόμα και τους ασφαλισμένους που δηλώνουν εισόδημα 6.000 ευρώ. Πρόκειται για μια νέα εξοντωτική επιβάρυνση που θα επιφέρει το «καπέλο» στις ασφαλιστικές εισφορές 1,4 εκατ. ελεύθερων επαγγελματιών. Η αύξηση μπορεί να φτάσει και το 36%. Στα υψηλότερα εισοδήματα, η επιβάρυνση θα κυμαίνεται από 110 έως και 170 ευρώ μηνιαίως. Η αύξηση θα αγγίξει ακόμα και τους ασφαλισμένους που δηλώνουν εισόδημα 6.000 ευρώ, οι οποίοι θα πληρώσουν επιπλέον 270 ευρώ ετησίως.
Για παράδειγμα έμπορος που δηλώνει εισόδημα 15.000 ευρώ, με το νέο σύστημα που ισχύει από 1/1/2017 οι εισφορές του υπολογίζονται σε 4.042 ευρώ. Αν αφαιρεθούν, όμως, από το εισόδημα οι ασφαλιστικές εισφορές που κατέβαλε την προηγούμενη χρονιά, θα πληρώσει 2.953 ευρώ (15.000-4042= 10.958Χ 26.95%= 2953 ευρώ).
Με την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού, οι εισφορές θα υπολογίζονται επί του φορολογητέου εισοδήματος προσαυξημένου κατά το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών που καταβλήθηκαν την προηγούμενη χρονιά. Δηλαδή αν υπολογιστεί και η έκπτωση 15% στις εισφορές επί του αυξημένου εισοδήματος, που θα εφαρμοστεί το 2018 , θα κληθεί να πληρώσει 3.436 ευρώ (αύξηση 14%). Δηλαδή θα πληρώσει 286.3 ευρώ το μήνα αντί για 246 ευρώ. Την επόμενη χρονιά που δε θα ισχύει η έκπτωση, οι εισφορές θα ανέβουν και πάλι στα 4.042 ετησίως, δηλαδή 336.8 ευρώ το μήνα, 100 ευρώ παραπάνω από το ποσό που πληρώνει σήμερα.
Πρόκειται για έναν ακήρυχτο πόλεμο μεταξύ κράτους – πολιτών που κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει μέχρι πού θα φτάσει.
Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι κάθε εργάσιμη μέρα επιβάλλονται από την εφορία 600 κατασχέσεις σε βάρος περιουσιακών στοιχείων πολιτών. Ταυτόχρονα οι νέες οφειλές προς το Δημόσιο έφτασαν στα 3,277 δις, ενώ τα παλιά χρέη ανέρχονται σε 91 δις ευρώ. Είναι ποτέ δυνατόν αυτή η λογική της «πολεμικής» αντιπαράθεσης κράτους – φορολογουμένων να δημιουργήσει συνθήκες ανάπτυξης για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, εξαιρουμένων βέβαια των fast track ευνοούμενων εγχώριων και αλλοδαπών μεγαλοεπενδυτών; Με αυτά τα μέτρα περιμένουν να υπάρξει ανάπτυξη και μείωση τις ανεργίας;
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Δραγασάκης υπεραμύνθηκε της συγκεκριμένης ρύθμισης για τον νέο εξωδικαστικό νόμο λέγοντας ότι «στόχος είναι η ρύθμιση των χρεών να υπηρετήσει την παραγωγική ανασυγκρότηση, να στηρίξει τη βιώσιμη και κοινωνικά υπεύθυνη επιχειρηματικότητα, να βοηθήσει τις παραγωγικά βιώσιμες επιχειρήσεις να απαλλαγούν από την παγίδα της υπερχρέωσης, να βρουν πρόσβαση σε νέα υγιή και εξυπηρετήσιμη χρηματοδότηση, να στηριχτούν για να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, να στραφούν σε καινοτόμες και εξωστρεφείς δραστηριότητες».
Πώς όμως θα γίνει αυτό όταν η πίεση που ασκείται στους φορολογούμενους, είτε είναι μισθωτοί, είτε ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, αυξάνεται όλο και περισσότερο χρόνο με το χρόνο; Όμως δεν είναι μόνο οι οφειλές προς το δημόσιο με τις κατασχέσεις. Το πιο σοβαρό θέμα είναι ότι μπροστά σε 5-6 τραπεζίτες καταστρέφουν 10 εκατ. πολίτες.
danioliptes.gr