skitso biz eurogroup tsipras daneistes tsigana gyftisa kafetzou elafrinsi xreous 2060

Τα νούμερα και οι επενδυτές λένε άλλα. Το 18% δεν ξαφνιάζει ως πτώση επενδύσεων και στο 2017. Γιατί όμως διαφωνούν οι καφετζούδες του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί είναι μόνο δυο χρόνια που άφησαν (προσωρινά) τα καφενεία και τα τσιπουράδικα και (αναγκάστηκαν) να ανακαλύψουν ότι στην Ελλάδα έχει ξεμείνει και λίγη βιομηχανία.

Ευτυχώς που η Παπαστράτος είναι κοντά, στον Ασπρόπυργο, και βολεύτηκε να κάνει επίσκεψη ο Τσίπρας και να μάθει (;), ότι τα φουγάρα που έχει στην οροφή της κάθε βιομηχανία δεν είναι από σόμπες… Δεν τα έβαλαν για φιγούρα…

Τι ξέρουν οι άνθρωποι από επενδύσεις. Τι καταλαβαίνουν από βιομηχανία, από παραγωγή και από θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό παραγωγικό τομέα.

Αυτοί μεγάλωσαν με τα όνειρα Καρανίκα. Η καριέρα είναι χολέρα… Και μια θέση στο κράτος είναι δικαίωμα κάθε αριστερού. Για τους δεξιούς ας φροντίσει το κεφάλαιο. Όποιο κεφάλαιο αφήσουμε μείς οι αριστεροί να προκόψει…

Έχουμε εκλογές όμως το 2018. Και το κόμμα δια στόματος και Φλαμπουράρη ( τον ΣΚΑΙ), θέλει τον Αύγουστο του 2018 κάνουλες ανοιχτές… Λεφτά να τρέχουν. Και τους επενδυτές να παραφρονούν μήπως και χάσουν την ευκαιρία να επενδύσουν στην Ελλάδα.

Και αφού το κόμμα διατάζει να βρεθούν επενδύσεις και επενδυτές, ας χαλάσει ο κόσμος στο ψέμα. Αυτό δεν είναι πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Για επενδυτές να μιλάμε και ας λέμε ό,τι μας κατέβει…

Έτσι συνέβη και “καλπάζουν” προς την Ελλάδα οι “Φράγκοι” με τον Μακρόν κουβαλώντας του κόσμου τις επενδύσεις… Να και οι λίστες που δημοσιεύονται από εδώ και από εκεί χωρίς να έχουν επίσημη βάση. Χωρίς να επιβεβαιώνονται ούτε από τα γαλλικά συμφέροντα που έχουν χρόνια δράση στην Ελλάδα.

Απλά έρχεται ο Μακρόν. Και μιας και έρχεται… να και οι επενδυτές. Αλλά δεν είναι μόνο ο Μακρόν. Έρχεται και η ομογένεια. Νοιώθουν ντροπή… οι ομογενείς της Αμερικής που δεν επέστρεψαν στην Ελλάδα τα λεφτά που έβγαλαν. Και τώρα που βλέπουν τον Τσίπρα να αγωνίζεται θέλουν να τον σώσουν…

Δεν σταματάμε ούτε εδώ. Βλέπουν και άλλα οι χαρτορίχτρες… Βλέπουν τα κρυφά χαρτιά. Τους Κινέζους, τους Ρώσους, τους Άραβες, τους Ισραηλίτες που εξασφάλισαν για επενδύσεις οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι Κινέζοι, λένε, δεν θα αφήσουν λιμάνι για λιμάνι να μην το χτίσουν στην χώρα. Θα “στριμώξουν” και τους Γερμανούς που θέλουν να πάρουν όλα τα αεροδρόμια της Ελλάδας. Οι Γάλλοι θα λυσσάξουν. Δεν θα μείνουν στα λιμάνια και στα νερά. Θα επενδύσουν και στις μεταφορές και στην τεχνολογία και τις διασυνδέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ξαφνικά στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζουν και οι αναλαμπές… Θυμούνται ότι κάποιοι είχαν ζητήσει να μπούνε και στην ενέργεια. Να φτιάξουν σταθμούς, να κάνουν μονάδες εναλλακτικής παραγωγής ρεύματος. Να συνδέσουν τις Κυκλάδες και την Κρήτη με την Ελλάδα.

Αυτόν όλο τον αχταρμά (που έχουν ακούσει από εδώ και από εκεί). Αυτό το κουβάρι το ξεδιπλώνουν όταν πρέπει κάτι να πουν. Όταν έχουν να πουλήσουν ελπίδα. Να αραδιάσουν κάτι να μοιάζει με επενδυτική πρωτοβουλία. Και ας μην είναι…

Αλλά και η επένδυση σύντροφοι “…αν είναι να’ ρθει θε να’ρθεί – αλλιώς θα προσπεράσει…” που λέει ο αξεπέραστος Κώστας Ουράνης. Και στην Ελλάδα οι επενδύσεις προσπεράσανε… Με μεγάλες βουτιές. Βουτιές των 15% μέχρι και 30% από χρόνο σε χρόνο. Και στην δικά σας διετία οι βουτιές ήταν θεματικές και σταθερές… Υπάρχουν νούμερα. Ψάξτε τα.

Η Ελλάδα, σύντροφοι, δεν θα δει επενδυτές ή ένα τούβλο πάνω στο άλλο… όσο η μία αξιολόγηση (η τρίτη) διαδέχεται την άλλη. Και όσο δεν ξεκαθαρίζεται αν το τέταρτο μνημόνιο (που προσυμφώνησαν οι Τσίπρας και Τσακαλώτος) θα εφαρμοστεί αμέσως μετά το τρίτο (τον Αύγουστο του 2018) ή τον Ιανουάριο του 2019.

Και οι ιδιωτικές επενδύσεις, σύντροφοι, (αυτές που έχει ανάγκη η οικονομία) πρέπει να φέρνουν (από το 2017), για μια 5ετία, 50 δισ. ευρώ τον χρόνο. Και να εξασφαλίζουν 3.000 θέσεις εργασίας ετησίως. Αυτά που βλέπουν οι χαρτορίχτρες σας… είναι μόνο οι αποκρατικοποιήσεις που έχετε να κάνετε ανάμεσα σε 113 προαπαιτούμενα. Καλοδεχούμενες ασφαλώς ως επενδύσεις. Αλλά και εδώ, σύντροφοι, από το Ελληνικό μέχρι τον ΟΛΠ, τον ΟΛΘ και τον ΟΑΣΘ άλλα μας είπατε και άλλα μας δείξατε…

Του Γιώργου Κράλογλου, Capital