Η εξαγορά της Εurobank από την ΕΤΕ είναι αναμφισβήτητα η πιο εντυπωσιακή κίνηση αναδιάταξης της τραπεζικής αγοράς. Ολοκληρώνει τον κύκλο των ανακατατάξεων και πλέον το πώς θα κολλήσει στο νέο σχήμα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ή τι θα γίνει με τις μικρότερες τράπεζες είναι εξελίξεις ήσσονος σημασίας.

Πέραν όμως από τις εντυπώσεις ποια είναι τα οφέλη από τον mega τραπεζικό γάμο; Το επιχείρημα ότι το μεγαλύτερο σχήμα θα αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές είναι ανυπόστατο.

Κανείς δεν δανείζει στις ελληνικές τράπεζες επειδή υπάρχει το ρίσκο της χώρας και όχι γιατί οι τράπεζες είναι μικρές.

Άλλωστε αν ήταν τόσο απλό, γιατί δεν συγχωνεύονταν τόσο καιρό οι τράπεζες και αναγκάζονταν να προσφεύγουν στην ΕΚΤ και στον ELA όπου έχουν σηκώσει κοντά στα 140 δις. ευρώ;

Στο καθοδικό σπιράλ που βρίσκεται η ελληνική οικονομία το αξίωμα είναι: Μικρή εταιρία, μεγάλα προβλήματα – μεγάλη εταιρία, ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα.

Η αγορά της Eurobank από την ΕΤΕ σημαίνει ότι ο όμιλος Λάτση τουλάχιστον από τον τραπεζικό τομέα στην Ελλάδα αποχώρησε, όπως έκανε η Credit Agricole, η Societe Generale κλπ. Ένας μεγάλος όμιλος που έδινε δουλειά σε 19.000 ανθρώπους, πλήρωνε ασφαλιστικές εισφορές, φόρους κλπ φεύγει από την Ελλάδα.

Κερδίζουν οι εργαζόμενοι από τον γάμο;

Η μεγαλύτερη ανασφάλεια για αυτούς είναι εξασφαλισμένη. Οι διαβεβαιώσεις είναι αναμενόμενες αλλά οι αποτελεσματικότητα τους αμφίβολη, καθώς κάποια στιγμή οι ουσιαστικές συνέργειες μεταξύ των δύο τραπεζών θα πρέπει να μπουν στο τραπέζι.

Πόσοι περισσεύουν; 10.000 ή περισσότεροι; Υπάρχουν πραγματικές απαντήσεις;

Το σχήμα ΕTE –Eurobank έχει εντυπωσιακά νούμερα όσον αφορά ενεργητικό, καταθέσεις κλπ, αλλά η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος είναι ότι οι δύο μαζί χρωστούν στο Ευρωσύστημα 68 δις. ευρώ και οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης -αν δεν καθυστερήσει περισσότερο η διαδικασία – είναι στα 15,5-16 δις (ήδη έχουν πάρει οι δύο μαζί περίπου 11 δις).

Ακόμη κι αν βελτιωθεί η κατάσταση στην οικονομία και οι εγγυήσεις που έχουν δώσει ΕΤΕ και Eurobank σε ΕΚΤ και TτΕ επανακτήσουν την αξία και την εμπορευσιμότητα τους, τα 15-16 δις. ανακεφαλαιοποίησης πιθανότατα βάζουν το νέο σχήμα σε τροχιά άμεσου κρατικού-τροικανού ελέγχου.

Το σοβαρότερο όμως είναι ότι οι συστημικές τράπεζες –οι οποίες κατά την τρόικα ήταν τέσσερις- έγιναν τώρα τρεις και οι συνθήκες ολιγοπωλίου στην ελληνική τραπεζική αγορά είναι δεδομένες.

Και αυτό δεν είναι καλό νέο ούτε για τους δανειολήπτες, ούτε για τους καταθέτες.

 

Του Αλέξανδρου Κασιμάτη από protothema

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.