Το έργο το έχουμε δει πολλές φορές. Όταν δεν θέλεις να κάνεις κάτι ή όταν δεν μπορείς, πετάς την μπάλα στην εξέδρα. Μεταθέτεις τις ευθύνες από πάνω σου και αφήνεις κάποιους άλλους να βγάλουν, αν μπορούν τα κάστανα από τη φωτιά.

Το ίδιο γίνεται τώρα και με την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ με τους φοροφυγάδες της Ελβετίας. Ο εισαγγελέας που ανέλαβε να διερευνήσει την υπόθεση, διαπίστωσε τώρα, αφού προηγουμένως έδωσε εντολή στο ΣΔΟΕ να ερευνήσει την υπόθεση, ότι η λίστα που έχει στα χέρια του δεν του φτάνει.

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο κ. Πεπόνης θεωρεί ότι ο κ. Βενιζέλος μπορεί να παρέδωσε κάποια άλλη λίστα από αυτή που είχε σταλεί από τη Γαλλία και ζητά από τον κ. Στουρνάρα να την… ξαναζητήσει.

Παράλληλα, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν υπάρχει επίσημη διαδικασία παράδοσης και παραλαβής, αφού η λίστα ήταν προϊόν υποκλοπής, ζητά να του δοθούν τα… ανύπαρκτα πρωτόκολλα από το υπουργείο Οικονομικών.

Τρέχα γύρευε δηλαδή τα ανύπαρκτα έγγραφα.

Η κολοκυθιά λοιπόν καλά κρατεί.

Ο ένας υπουργός δεν εμπιστευόταν τις υπηρεσίες του και έδινε επιλεκτικά κάποια ονόματα.

Το ΣΔΟΕ δεν μπορούσε να την αξιοποιήσει γιατί ήταν προϊόν υποκλοπής και δεν μπορούσε να ζητήσει στοιχεία από την Ελβετία.

Ο άλλος υπουργός θεωρούσε ότι το ΣΔΟΕ συνέχιζε την έρευνα και την έβαλε στο συρτάρι του, ξεχνώντας να ρωτήσει τι έγινε. Και τώρα ο εισαγγελέας, θέλει τη πρωτότυπη λίστα γιατί δεν εμπιστεύεται αυτή που έχει…

Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει, λέει μια λαϊκή παροιμία. Αυτό γίνεται τώρα και με τη λίστα. Η έχει κάποια σοβαρά στοιχεία, που έστω και εμμέσως μπορούν να διερευνηθούν και όλο αυτό το πήγαινε έλα δεν δικαιολογείται ή είναι άνθρακες ο θησαυρός και για μια ακόμα φορά παραμυθιαζόμαστε ότι θα βγάλουν κάποια άκρη με την πολύφερνη μάχη κατά της φοροδιαφυγής.

Δεν γίνεται οι υπηρεσίες των άλλων χωρών που είχαν τη λίστα στα χέρια τους να την αξιοποίησαν, και οι δικοί μας να βρίσκουν τη μια δικαιολογία μετά την άλλη για να μην κάνουν τίποτε… Και εντάξει οι πολιτικοί είναι αφερέγγυοι, ξεχνούν εύκολα, έχουν άλλα θέματα να ασχοληθούν κατά προτεραιότητα.

Αλλά οι αρμόδιοι εισαγγελείς που έχουν οριστεί για αυτή και μόνο τη δουλειά πώς γίνεται να συμπεριφέρονται με παρόμοιο τρόπο;

Τόσο δύσκολο είναι να ελεγχθούν αν τα περιουσιακά στοιχεία 100 – 200 ανθρώπων που εμφανίζονται με καταθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ανταποκρίνονται στα εισοδήματά τους;

Και επί τη ευκαιρία: Δεν θα πρέπει κάποια στιγμή ο κ. Πεπόνης που ελέγχει ένα σωρό σοβαρές υποθέσεις να οδηγηθεί σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα;

Να μάθουν επιτέλους οι πολίτες αν όλοι αυτοί που κατά καιρούς κατηγορούνται είναι και πράγματι ένοχοι και αν έχουν πληρώσει για τις όποιες παραβάσεις τους;

 

Του Σήφη Πολυμίλη από tovima

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.