Το εργασιακό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές, επί της αρχής, όσο κι αν πασπαλιστεί με παραπλανητικές αναφορές, επιλεκτικές αποσιωπήσεις και άρωμα προοδευτικότητας, είναι άθλιο.
Αν δει κανείς το βιογραφικό του Υπουργού Εργασίας που δεν έχει εργαστεί… καθότι πολιτικό στέλεχος για 34 συναπτά έτη!!! Πως ακριβώς αξιώνει να νομοθετεί για τη δική μας εργασία; Και μάλιστα σε μια οικονομία όπου το διαθέσιμο εισόδημα διαρκώς συρρικνώνεται και δεν επαρκεί ούτε καν για τις βασικές καταναλωτικές δαπάνες των νοικοκυριών;
Καλούμαστε λοιπόν να ζήσουμε πένητες και παίωνες σε μια χώρα χωρίς εθνικούς και ενεργειακούς πόρους για τους πολίτες της, χωρίς εθνική γη, χωρίς χρηματοδότηση από οποιονδήποτε φορέα, χωρίς βιομηχανία, βιοτεχνία και πρωτογενή παραγωγή, χωρίς εργασία, χωρίς εισόδημα και χωρίς σπίτι, και ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης να σε εκφοβίζει και να σε εκβιάζει με την πρόταση του, ότι ένας εργαζόμενος μπορεί να απολυθεί εάν δεν κάνει το εμβόλιο.
Θέλουμε να το ζήσουμε και αυτό; Μας αξίζει;