Σε ένα κράτος που σε θεωρεί εκ των προτέρων παραβάτη, μαθαίνεις και αντιτάσσεις κάθε νόμιμο εργαλείο που σου παρέχει το σύστημα αρχικά, ενώ στην συνέχεια γίνεσαι αυτό που έχει αποφασίσει η πολιτεία πως είσαι.

Γιατί η αξία του πολίτη εκτιμάται με την φοροδοτική του ικανότητα και την «χρηστή» συμπεριφορά και όχι με τις ατομικές του ικανότητες για προσφορά στο κοινό καλό;

Μας αξίζει αυτό το κακό που μας έφεραν οι πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *