Ζυγώνει ο καιρός, προκειμένου να οριστικοποιηθεί η αλλαγή στην φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, με την αντικατάσταση των δύο ισχυόντων φόρων (τέλος ακινήτων και Φόρος Ακίνητης Περιουσίας) από έναν νέο, ενιαίο φόρο.

Όπως έχουμε γράψει σε προηγούμενη είδηση, το νέο χαράτσι θα επιβληθεί και σε ακίνητα, που μέχρι σήμερα δεν φορολογούνταν, όπως τα αγροτεμάχια, οι λοιπές εκτός σχεδίων πόλεων εκτάσεις, καθώς και οι εκτάσεις με φωτοβολταϊκά συστήματα Η Ατζέντα 21 ξεδιπλώνεται σταδιακά, έτσι ώστε να έρθει η εποχή που να μην υπάρχει ιδιωτική περιουσία, αφού με τους υπέρογκους φόρους δεν θα συμφέρει τον ιδιοκτήτη να την κρατήσει. Ή μήπως θεωρείτε τυχαίο ότι όλα φορολογούνται σιγά-σιγά;

Από τον νέο φόρο θα απαλλάσσονται αρχικά μόνο οι αγροτικές εκτάσεις που ανήκουν σε κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και καλλιεργούνται. Αργότερα και αυτοί θα φορολογηθούν και θα φυτεύουν αναγκαστικά, μάλιστα, τους σπόρους-υβρίδια που δεν παράγουν άλλη σοδειά. Σε πρώτη φάση ο φόρος στα αγροτεμάχια θα είναι οριζόντιος και μικρός και… αργότερα, αφότου καταγραφούν τα αναλυτικά στοιχεία των εκτάσεων μέσω υποβολής νέου Ε9 από τους ιδιοκτήτες, η φορολογία θα αυξάνεται, ανάλογα με την έκταση και τη θέση των εκτός σχεδίου ακινήτων.

Όπως καταλαβαίνετε, όσα γράφουμε σ’ αυτήν την ιστοσελίδα περί συγκεντρωτισμού του πλούτου σε λίγα χέρια, δεν λαμβάνουν χώρα απευθείας από μια μερίδα κακών ανθρώπων. Μας σκοτώνουν σιγά και «γλυκά», πάντα στα πλαίσια των οικονομικών και πολιτικών επιστημών. Απλά χάριν της πληθώρας συμφερόντων μια χώρα, όσο μικρή κι αν είναι, μπορεί να αμυνθεί με τα ίδια όπλα που την χτυπούν, αρκεί να υπάρχει αποφασιστικότητα από μεριάς πολιτικής και πολιτικών.

Σε όλα τα κράτη, οι λεγόμενες ιδιωτικοποιήσεις, από την στιγμή που γίνονται μονόπλευρα και όχι στα πλαίσια πολύπλευρης διαπραγμάτευσης με διάφορους ενδιαφερόμενους βάσει της αρχής των αμοιβαίων συμφερόντων, οδηγούν όλα τα υπάρχοντα και όλους τους πόρους σε συγκεκριμένες πολυεθνικές.

Παλιά ο Περικλής είχε πει: «Είμαστε δημοκρατία, γιατί η διοίκηση είναι στα χέρια των πολλών και όχι των λίγων και η δικαιοσύνη αντιμετωπίζει όλους σαν ίσους». Μακάρι η ελληνική κρίση να θυμίσει σε κυβερνώντες και μη ότι η ήδη επί των πλείστων μειωμένη εθνική κυριαρχία βρίσκεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο από παλιά, διότι σήμερα ο «εχθρός» έχει ξεγελάσει ακόμα και τους πιο καλοπροαίρετους των πολιτικών, οικονομολόγων, επιστημόνων και διανοουμένων.

ΠΥΓΜΗ

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.