Και ο μικρός βάτραχος (η Ελλάδα) λουφάζει στη γωνιά του, περιμένοντας την έκβαση της πάλης των ελεφάντων που αφορά όμως στην τύχη και τη ζωή του. Να σας το πω απλά. Από την πλευρά της Μέρκελ μέχρι να έρθει εκείνη η μακρινή ημέρα, το Σεπτέμβρη του 2013, που θα γίνουν οι γερμανικές εκλογές, δηλαδή μέχρι να ψηφίσει ο Γερμανός βλάχος της κάτω Πομερανίας ή της άνω Βυρτεμβέργης, δεν υπάρχει περίπτωση η Μέρκελ να δεχθεί λύση για την Ελλάδα, που θα επιβαρύνει τον γερμανό φορολογούμενο έστω και με ένα ευρώ.
Από την άλλη η Λαγκάρντ που για να μείνει στη θέση της στο ΔΝΤ πρέπει κυρίως να τα έχει καλά με τις αναδυόμενες χώρες της Λατινικής Αμερικής, Ασίας και Αφρικής (Βραζιλία, Ινδία, Κίνα, κ.λπ.) που δεν γουστάρουν να δίνουν λεφτά στην Ελλάδα για ένα χρέος που μοιάζει με το πιθάρι των Δαναΐδων. Και ζητάνε εδώ και τώρα μείωση με έξοδα της Ευρώπης του χρέους αυτού. Από εκεί και πέρα δεν πάει να καεί η Ελλάδα; Και το ευρώ; Και η Ευρώπη; Και τελικά η παγκόσμια οικονομία; Ο Πομερανός της Μέρκελ να μη θυμώσει (για να την ψηφίσει ξανά τον Σεπτέμβρη) και ο Ινδός της Λαγκάρντ μην τα πάρει στο κρανίο με τα λεφτά που πρέπει να δώσει το ΔΝΤ στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα θα τα βρούνε…
Θα τα βρούνε όταν όλα θα έχουν γίνει στάχτη. Είναι φανερό ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ελέφαντες που συγκρούονται αλλά με σκουλήκια που κρύβονται στις τρύπες τους με το πρώτο ψιλόβροχο. Και εμείς, ο βάτραχος, βλέπει άπραγος, άβουλος, τρομαγμένος, άφωνος, με βλέμμα ηλίθιο, το «τσουνάμι» που έρχεται να τον σκοτώσει και δεν κάνει τίποτα «παγωμένος» από το φόβο του.
Τραγωδία ή ώρα μίας εθνικής, πατριωτικής διέγερσης (και δεν εννοώ επανάστασης) που θα πει σε όλους αυτούς του ελέφαντες που έγιναν σκουλήκια ότι αυτή η χώρα δεν κατοικείται από βατράχους αλλά από ελεύθερους, περήφανους ανθρώπους, όπου δεν μπορεί η ψήφος του Γερμανού βλάχου της Άνω Πομερανίας να καθορίζει τη ζωή του και το μέλλον του.
Κώστας Χαρδαβέλλας από newsbomb
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.