Όπως μπορεί να κατανοήσει ο καθένας υπάρχει μια δόση υπερβολής σ’ όλη αυτή την ιστορία που μάλλον εξυπηρετεί άλλες σκοπιμότητες. Υπενθυμίζουμε ότι η μελέτη βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους (DSA) από το ΔΝΤ μετά την ολοκλήρωση του PSI Plus το Α! τρίμηνο εκτιμούσε ότι το χρέος θα μειωνόταν κάτω από το 120% του ΑΕΠ το 2020.
Όμως, η ίδια άσκηση γινόμενη από τους ίδιους ανθρώπους μερικούς μήνες αργότερα ανέβαζε το χρέος πάνω από το 140% του ΑΕΠ με επίκληση την μεγαλύτερη της αναμενομένης ύφεση. Οι παρεμβάσεις που ενέκρινε το Eurogroup της 27ης Νοεμβρίου απέβλεπαν στην υποχώρηση του χρέους στο 124% του ΑΕΠ το 2020.
Όμως, η ολοκλήρωση της διαδικασίας της επαναγοράς του ελληνικού χρέους αποκάλυψε μια μικρή αστοχία σε σχέση με τον υπονοούμενο στόχο. Κι αυτό γιατί οι συνολικές προσφορές ανήλθαν σε 31,8 δισ. χρέους αλλά η μέση τιμή των προσφορών διαμορφώθηκε σε 33,5% σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ.
Γνωστές δυτικοευρωπαϊκές τράπεζες, όπως η γερμανική bad bank και η Dexia, δεν πρόσφεραν τα ελληνικά ομόλογά τους σύμφωνα με άτομο που έχει γνώση των χαρτοφυλακίων τους.
Με βάση τα γνωστοποιηθέντα στοιχεία, η Ελλάδα θα χρειαζόταν 10,65 δισ. ευρώ για να μειώσει το χρέος της κατά 21,15 δισ. ευρώ ή 10,9% με βάση το αναμενόμενο ονομαστικό ΑΕΠ των 194 δισ. ευρώ του 2012. Όμως, τα διαθέσιμα κονδύλια είναι κάπου 1 δις. ευρώ λιγότερα σύμφωνα με τις συγκλίνουσες πληροφορίες οπότε το χρέος θα βρεθεί στο 126% και άνω του ΑΕΠ το 2020.
Η χθεσινή δήλωση της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ κ. Λαγκάρντ με την οποία καλωσόριζε τα αποτελέσματα της επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων θα μπορούσε να εκληφθεί ως χειρονομία αποδοχής του γεγονότος ότι το χρέος δεν θα υποχωρήσει στο 124% του ΑΕΠ το 2020. Όμως, οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το ΔΝΤ δεν θα το αφήσει έτσι το θέμα για λόγους αξιοπιστίας και κάποια άλλη λύση θα δοθεί στο πρόβλημα.
Το μενού περιλαμβάνει διάφορες εναλλακτικές λύσεις. Όμως, η πιο εύκολη και πολιτικά αποδεκτή είναι να συμπληρωθεί το ποσό του 1 δις. ευρώ και πλέον που λείπει για να ικανοποιηθούν όλες οι προσφορές και να μειωθεί το δημόσιο χρέος .
Όπως, έχουμε ξανατονίσει τα 9,5-10 δισ. ευρώ περίπου που διατίθενται υπο την μορφή χρεογράφων του EFSF για την επαναγορά χρέους δεν προέρχονται από νέα δάνεια. Είναι λοιπόν λογικό να συμβεί το ίδιο με το 1 δισ. ευρώ και πλέον που απαιτείται για να χαρακτηρισθεί απολύτως πετυχημένη η διαδικασία επαναγοράς χρέους.
Αν λοιπόν δεν μπορούν να εξοικονομηθεί από αλλού, το συγκεκριμένο ποσό θα μπορούσε να προέλθει από έντοκα γραμμάτια.
Θα μπορούσε λοιπόν κάλλιστα το δημόσιο να καλέσει τις ελληνικές τράπεζες να πράξουν το «πατριωτικό τους καθήκον», αποδεχόμενες έντοκα γραμμάτια ύψους 1 δισ. ευρώ και άνω αντι των βραχυπρόθεσμων τίτλων του EFSF.
Με δεδομένο μάλιστα ότι η ΕΚΤ μείωσε πριν μερικές εβδομάδες την έκθεσή της σε ελληνικά έντοκα θα ήταν ευκολότερο να αποδεχθεί μερικά ακόμη αξίας 1 δισ. ευρώ για αναχρηματοδότηση.
Κοντολογίς, τα έντοκα θα μπορούσαν να λύσουν τον γόρδιο δεσμό της επαναγοράς, συμβάλλοντας στη μείωση του δημοσίου χρέους.
Dr. Money από euro2day
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.