Με τη βροχή των προστίμων που έχουν επιβληθεί σε ορισμένες από τις μεγαλύτερες τράπεζες διεθνώς, ο διακανονισμός του 1,5 δισ. δολ. μεταξύ της UBS και των ρυθμιστικών αρχών της Βρετανίας, των ΗΠΑ και της Ελβετίας για απόπειρες χειραγώγησης του Libor μπορεί να μοιάζει ως μία από τα ίδια. Δεν είναι όμως έτσι.

Το μέγεθος της εμπλοκής της UBS είναι εντυπωσιακό και πολύ μεγαλύτερο από της Barclays, η οποία κλήθηκε να καταβάλει πρόστιμο 450 εκατ. στερλινών για παρόμοιες κατηγορίες.

Η Βρετανική Υπηρεσία Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών (FSA) μέτρησε τουλάχιστον 2.000 περιπτώσεις κατά τις οποίες υπήρξε αίτημα για ανάρμοστη καταχώριση Libor από 45 τραπεζίτες. Αρκετά στελέχη της τράπεζας, τέσσερα εκ των οποίων κατέχουν ανώτερες διευθυντικές θέσεις, εμπλέκονται στην υπόθεση.

Και ενώ δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι η ανώτατη διεύθυνση γνώριζε, η υπεροπτική στάση της τράπεζας στη διαχείριση κινδύνου και στη συμμόρφωση με τους κανόνες μοιάζει απλώς απίστευτη.

Η συνωμοσία για τη χειραγώγηση του Libor φαίνεται πιο μεγάλη από ό,τι είχε αρχικά εκτιμηθεί. Πλέον δεν είναι μόνο το θέμα των καταχωρίσεων ώστε να φανεί ισχυρότερη η θέση της UBS εν μέσω κρίσης.

Ο διακανονισμός δείχνει επίσης συντονισμένες προσπάθειες μεταξύ τραπεζών για τη χειραγώγηση των επιτοκίων, με σκοπό το κέρδος, χρησιμοποιώντας ως διαμεσολαβητές τους interdealer brokers, των οποίων η κανονική λειτουργία είναι να βοηθούν τις τράπεζες να κάνουν συναλλαγές μεταξύ τους, με τέτοιον τρόπο ώστε να μένουν απόρρητα τα βασικά σημεία της πολιτικής τους.

Σε αντάλλαγμα για τις διαμεσολαβητικές υπηρεσίες τους, οι brokers αυτοί υποτίθεται ότι αμείβονται με παραγγελίες από τις τράπεζες οι οποίες δεν είχαν κανέναν άλλον σκοπό πέρα από το να τους πληρώσουν μία προμήθεια. Οι brokers αρνήθηκαν τις κατηγορίες.

Εάν, όμως, ευσταθούν -επισημαίνεται ότι η UBS δεν τις έχει αντικρούσει-, τότε θα πρόκειται για αφόρητη κατάχρηση προνομιακής θέσης. Το θέμα της συμπαιγνίας θέτει και άλλες τράπεζες που βρίσκονται υπό έρευνα σε δύσκολη θέση.

Οι αντιμονοπωλιακές αρχές σίγουρα θα θέλουν να εξετάσουν από κοντά οποιαδήποτε καταγγελία για χειραγώγηση. Εάν οι καταγγελίες ευσταθούν, τότε μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για ομαδικές αγωγές από τους καταναλωτές.

Το Libor κινδυνεύει να φέρει στο στόχαστρο τις τράπεζες, όπως ακριβώς βρέθηκαν οι καπνοβιομηχανίες τη δεκαετία του 1990.

Σε κάθε περίπτωση, ο διακανονισμός ενισχύει τα επιχειρήματα για αναθεώρηση του Libor, την οποία προγραμματίζει ο Μάρτιν Γουίτλι, επικεφαλής της νεοσύστατης Financial Conduct Authority στη Βρετανία.

Συγκεκριμένα, η πρότασή του είναι να μετατραπεί η χειραγώγηση του Libor σε ποινικό αδίκημα άμεσα.

Είναι γεγονός ότι ακόμη και με αυτήν την κίνηση τα σκάνδαλα του παρελθόντος δεν αντιμετωπίζονται. Θα δώσει, όμως, ένα ισχυρό μήνυμα ότι ο σεβασμός των κανόνων δεν είναι επιλογή. Η καταπάτησή τους έχει πραγματικό κόστος.

The Financial Times

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.