Η υπεροψία ενός δημάρχου

Της Μίνας Αφεντούλη

Η καταδίκη του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου άνοιξε την όρεξη και για άλλες καταδίκες δημάρχων. Πότε θα δουν τα σίδερα της φυλακής όλοι αυτοί που έβαλαν χέρι στο “δημοτικό” μέλι κι έπειτα να ακολουθήσουν όλοι όσοι ζημίωσαν το δημόσιο συμφέρον με τις πράξεις τους. Και πού θα χωρέσουν όλοι αυτοί;

Η υπεροψία ενός δημάρχου αποτυπώθηκε πλήρως στο πρόσωπο του πρώην Δημάρχου Βασίλη Παπαγεωργόπουλου. Ο φτερωτός γιατρός, ο ευηπόληπτος οικογενειάρχης, ο κοσμικός Πανοραμίτης δε φαντάστηκε ποτέ του οτι θα ερχόταν η ώρα που θα καθόταν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, φορώντας το πιο ατσαλάκωτο κοστούμι του, για να απολογηθεί δημοσίως για κατηγορίες που τον κατέτασσαν στην χορεία των κοινών μεγάλων απατεώνων. Εκείνος, πιθανότατα δεν ένιωθε πως είχε κάνει κάτι παράνομο. Άλλοι συνάδελφοι τους όμως; Νιώθουν το μέγεθος του εγκλήματος που διαπράττουν; Διαισθάνεται κανείς τους πως όταν έρθει αυτή η αναθεματισμένη ώρα για να μπει το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο θα είναι οι πρώτοι που θα τρυπηθούν;

Υπάρχουν Δήμαρχοι και Δήμαρχοι, όπως υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι.

Υπάρχουν Δήμαρχοι που στέκονται επάξια στο πλευρό των πολιτών που αντιστέκονται σε μία επιβλαβή κυβερνητική πολιτική – όπως ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Ευάγγελος Λαμπάκης που πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στον Έβρο – και Δήμαρχοι που συμπλέουν με το κεφάλαιο – όπως ο Δήμαρχος Αριστοτέλη Χρήστος Πάχτας που ευλογεί την επένδυση χρυσού στις Σκουριές.

Επί ημερών του τελευταίου, ο δήμος Αριστοτέλη γνωρίζει συνθήκες Γκουαντάναμο. Αρπαγές ανθρώπων από τις Αρχές, εκφοβισμό των τοπικών κοινωνιών και παραβίαση κάθε έννοιας νοσηρότητας και συνταγματικότητας, συνεχείς περιπολίες ένοπλων και «κουκουλοφόρων αστυνομικών», παρακολουθήσεις και τυφλές προσαγωγές κατοίκων, πολύωρες και αναίτιες κρατήσεις, που συνοδεύονται από παράνομη λήψη γενετικού υλικού, ανακρίσεις χωρίς απαγγελία κατηγοριών και παρεμπόδιση του έργου των δικηγόρων είναι το σκηνικό που επικρατεί στη Χαλκιδική.

Πώς μπορεί ο τοπικός άρχοντας να μη τα βλέπει όλα αυτά? Να μην τα καταγγέλει?

Σχεδόν ένα χρόνο πριν, όταν ξεκίνησαν οι έντονες αντιδράσεις των κατοίκων στην επένδυση χρυσού, ο κ Πάχτας δήλωσε ότι η δημοτική Αρχή είναι αποφασισμένη να στηρίξει την επένδυση, παρά τις αντιδράσεις. Μετά από λίγες ημέρες, το αυτοκίνητό του βρέθηκε καμένο στην Ιερισσό.

Ο “ταλαντούχος¨κύριος Πάχτας εχει την «ικανότητα» να βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα. Εκλέχτηκε τέσσερις φορές βουλευτής. Κατά τη διάρκεια της θητείας του διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην απρόσκοπτη δραστηριοποίηση της ξένης μεταλλευτικής εταιρείας στο γεωγραφικό χώρο των Μεταλλείων Κασσάνδρας.

Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που αποπειράθηκε ανεπιτυχώς το 2004, ως Υφυπουργός Οικονομίας, να περάσει από το Κοινοβούλιο ‘φωτογραφική’ τροπολογία αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων υπέρ του ξενοδοχειακού συγκροτήματος Πόρτο Καρράς στην Χαλκιδική και, έπειτα της δημοσιοποίησης της υπόθεσης από την τηλεοπτική εκπομπή Zougla του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου (μόλις 15-30 ημέρες πριν τις εθνικές εκλογές του 2004), εκδιώχθη κακήν κακώς από το ΠΑΣΟΚ.

Ο ιδιοκτήτης του Πόρτο Καρράς, κ. Κωνσταντίνος Στέγγος, πλέον παραπέμπεται με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών για να δικαστεί για τις ‘φούσκες’ του Χρηματιστηρίου το 1999 (βλ. The Best Magazine,http://www.thebest.gr/magazine/view/article/321). Εκείνο το διάστημα έγινε στόχος ο “ταλαντούχος” κύριος Πάχτας δέχθηκε τα πυρά συλλήβδην των ΜΜΕ, αλλά ως εκ του θαύματος διατήρησε και διατηρεί σημαντικό ποσοστό δημοφιλίας στη Χαλκιδική. Στις δημοτικές εκλογές του 2010 εξελέγη δήμαρχος στον δήμο Αριστοτέλη Χαλκιδικής.

Ο Χρήστος Πάχτας όμως έχει και άλλες “εξυπηρετήσεις” στο ενεργητικό του, υπέρ του ιδιωτικού επιχειρηματικού συμφέροντος και δη των χρυσοθήρων. Η πιο αξιοπρόσεκτη είναι η περίπτωση της καναδικής εταιρείας εξορύξεων TVX Gold Inc. που, προτού εξαγοραστεί από την πολυεθνική Kinross Gold Corporation (http://www.kinross.com/), κήρυξε το παράρτημά της εν Ελλάδι σε πτώχευση, αφήνοντας χρέη συνολικού ύψους 20 εκατομμυρίων ευρώ (εκ των οποίων 2,2 εκατομμύρια για ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ και 17,8 εκατομμύρια για μη καταβληθέντες μισθούς & αποζημιώσεις απόλυσης).

Αντί λοιπόν η κάλυψη των εκκρεμοτήτων της TVX Gold Inc. προς το Δημόσιο και τους 472 μεταλλωρύχους που έμειναν άνεργοι στα τέλη του 2003 να συμπεριληφθεί ως υποχρεωτικός όρος στη νέα σύμβαση παραχώρησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., ο ‘γενναιόδωρος’ Χρήστος Πάχτας φρόντισε (μέσω τροπολογίας του Ν.3220/28 Ιαν. 2004) να αναλάβει το κράτος την οικονομική υποχρέωση.

Το ‘Πρόγραμμα Επανακατάρτισης’ ωφέλησε περίπου 300 από τους 472 απολυθέντες, με τους υπολοίπους είτε να συνταξιοδοτούνται είτε να επαναπροσλαμβάνονται σε άλλες εταιρείες. Η επανακατάρτιση εξαντλήθηκε στην αδιάλειπτη καταβολή μισθοδοσίας έως ότου φθάσουν οι 300 δικαιούχοι σε ηλικία συνταξιοδότησης. Αν και αρχικά προβλεπόταν να ολοκληρωθεί το 2010, ύστερα από συνεννόηση του Χρήστου Πάχτα με το βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Γιώργο Βαγιωνά, η εικονική επανακατάρτιση παρατάθηκε έως και το 2012 (βλ. blog Σερμύλη,http://sermyli.blogspot.gr/2012/04/300-tvx-gold.html).

Στις δημοτικές εκλογές του 2010 ο Χρήστος Πάχτας κατέβηκε ανεξάρτητος υποψήφιος στον Δήμο Αριστοτέλη απέναντι στον επίσημο υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ. Κέρδισε τις εκλογές κάνοντας σημαία τη στήριξή του στην επένδυση των μεταλλείων. Η επένδυση όμως χωρίζει στα δύο την περιοχή. Η εταιρεία υπόσχεται 1.500 θέσεις εργασίας σε μια περιοχή που γονατίζει από την ανεργία. Από την άλλη, η εμπειρία των κατοίκων από τους προηγούμενους επενδυτές είναι πικρή.

Σε αυτή τη σκληρή διαμάχη ο Χρήστος Πάχτας βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων. Στον επίσημο ιστότοπο του Δήμου Αριστοτέλη,φιλοξενείται μακροσκελές κείμενο για την αρχαία και σύγχρονη ιστορία των Μεταλλείων Κασσάνδρας(http://www.dimosaristoteli.gr/site.php&PHPSESSID=31ffd3d6ddc047b871af55d34b6c505b&file=information.xml&catid=122).

Εντελώς ‘τυχαία’ όμως η όποια αναφορά σταματάει στο 1995. Δηλαδή αποκρύπτεται τόσο το παλαιό σκάνδαλο TVX Gold Inc. όσο και το τωρινό σκάνδαλο της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.

Αρναιώτες και Μεγαλοπαναγιώτες πίστεψαν, στα αλήθεια, πώς η Χαλκιδική, ένας ευλογημένος τόπος, με εύφορη γη, καταγάλανη θάλασσα και απαράμιλλο φυσικό κάλλος εξαρτάται μόνο από την εξόρυξη χρυσού για να αναπτυχθεί; Και ποιας μορφής θα είναι τελικά αυτή η ανάπτυξη; Πόσο θα κρατήσει;

Μερικές κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας με αμφιβόλου ποιότητας συνθήκες εργασίας είναι αρκετές για να βάλουν μπρος τη μηχανή της ανάπτυξης που έχει εδώ και χρόνια παροπλιστεί; Στο τέλος αυτό που θα γίνει θα είναι να αναπτυχθεί λίγο ακόμα ο κολοσσός του Μπόμπολα και η Καναδική Ελ Ντοράντο.

Κάποια στιγμή ο “υπεροπτικός δήμαρχος” θα πρέπει να συνειδητοποιήσει οτι η εύνοια που του δείξανε κάποιοι από τους συμπολίτες του που τον ψήφισαν δεν οφείλεται μόνο σε ανοησία, αλλά και στις περιστάσεις και το σύστημα που τον στήριξε.

Η άνοδός του στην εξουδία δεν είναι κάποιο σπουδαίο προσωπικό του κατόρθωμα αλλά άλλη μία επιβεβαίωση του σάπιου συστηματος που βλέπει κοντόφθαλμο στο σήμερα υποτιμώντας παντελώς το αύριο. Μετά την ύβρι επέρχεται η νέμεσις στην οποία εξακουθούν πολλοί να πιστεύουν.

Είναι καιρός, λοιπόν για αυτοκριτική. Όχι μόνο για τον ίδιο το δήμαρχο και εκείνους που τον στήριξαν , κυριολεκτικώς και πολιτικώς, βάζοντας πλάτη στη διαιώνιση της απάτης αλλά και στους άλλους τους «αθώους» που τον ψήφισαν, σοβαρά, αψήφιστα ή με βαριά καρδιά, την καταστροφή της γης τους, της γης που μεγάλωσαν εκείνοι και τα παιδιά τους.

danioliptes.gr