Πολλοί, έχουν μπερδευτεί με τα όσα συμβαίνουν στην πραγματικότητα σε σχέση με αυτά που βλέπουν στο ταμπλώ του Χρηματιστηρίου. Πως γίνεται και κάνουν ράλι η Eurobank και η Εθνική, τη στιγμή που η μεν πρώτη απλά προσπαθεί με μεγάλη δυσκολία να βρει τα κεφάλαια που θα της επιτρέψουν να μείνει ιδιωτική και η δεύτερη, μόλις σήμερα Τετάρτη… ξύπνησε και είπε “και εγώ θα ψάξω να βρω το 10% για να μην περάσω στο ΤΧΣ;”
Μερικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα:
1. Το Χρηματιστήριο προεξοφλεί το θετικό σενάριο. Και μόνο το γεγονός ότι “τους επιτράπηκε” από την τρόικα να ψάξουν, δίνει ελπίδες. Λίγες και για τις δύο περιπτώσεις, αλλά ελπίδες.
– Η Eurobank, χάρις στον “επίμονο εργάτη” Καραμούζη αλλά και σε στελέχη που ξέρουν από πιάτσα τραπεζική και δεν είναι… της καρέκλας, έχει ήδη ανοίξει μια καλή βεντάλια επαφών και καθόλου δε μπορεί να αποκλειστεί η έκπληξη. Επαναλαμβάνουμε: η έκπληξη.
– Η Εθνική, από χαμένη για χαμένη που ήταν, πέτυχε και της ανοίχτηκε με τα χίλια ζόρια ένα “παράθυρο” να κάνει τη δική της προσπάθεια. Ευχή όλων, είναι να πετύχει! Πέρα από πρόσωπα και ΥΠΑΡΚΤΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, μια επιτυχία της Εθνικής, είναι προς το συμφέρον της ίδιας της τράπεζας, των μετόχων της, της ίδιας της ελληνικής οικονομίας που σωστά της είχε δώσει επί χρόνια τον χαρακτηρισμό “σίγουρη” και φυσικά των χιλιάδων επιχειρήσεων πελατών της. Η περίπτωση ΕΘΝΙΚΗ, να μην ξεχνάμε, αφορά και τις μετοχές ΤΑΜΕΙΩΝ και ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Αν ….τείνουν στο μηδέν, τι θα γίνει με τις συντάξεις, τι θα γίνει με το διόλου ευκαταφρόνητο στις μέρες μας κοινωνικό έργο της Εκκλησίας….
Στο ερώτημα αν υπάρχουν σοβαρές ελπίδες για την Εθνική, η απάντηση από όσα μπορούμε να γνωρίζουμε, είναι όχι. Ποτέ όμως μη λές “ποτέ”. Μέσω πολιτικών καναλιών, κανένας δε μπορεί να αποκλείσει την περίπτωση να βρεθεί ο από μηχανής Θεός. (Λέγε με Μωάμεθ). Απίθανο, αδιανόητο, τρελό, αλλά… τόσα έχουμε δει και έχουμε ζήσει.
2. Δεύτερος λόγος για το ράλι στις τραπεζικές μετοχές είναι ότι βρίσκονται λίγα χαρτιά στην κυκλοφορία. (Περίπτωση Eurobank, το 84% είναι κλειδωμένο στα συρτάρια της ΕΤΕ).
3. Η τεχνική αντίδραση της αγοράς. Τα τραπεζικά χαρτιά, απότομα και ξαφνικά, βρέθηκαν σε υπερπουλημένες ζώνες.
4. ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ: Η διαμόρφωση των τιμών στις οποίες θα γίνουν οι αυξήσεις κεφαλαίου. Ο Απρίλιος και είκοσι περίπου μέρες από τον Μάρτιο, θα καθορίσουν το μέσο όρο των 50 ημερών.
Προσοχή: Μιλάμε για διαμόρφωση καλύτερων μέσων όρων, όχι για ράλι κάθε μέρα από εδώ και μπρός! Θα πρέπει να γνωρίζουμε, ότι οι αυξήσεις κεφαλαίου, θα επιδιωχθεί να γίνουν ΧΑΜΗΛΑ. Και αυτό, γιατί η συμφωνία με το ΤΧΣ είναι να τις πάρει πίσω σε βάθος χρόνου ο ιδιωτικός τομέας, οι μέτοχοι δηλαδή, στην τιμή της αύξησης. Άρα, κανένα δε συμφέρει η τιμή της αύξησης να είναι στα ύψη, καθώς θα απαιτηθούν μεγάλα κεφάλαια για την επαναγορά από το ΤΧΣ.
Το ΤΧΣ δεν μπήκε για να μείνει τραπεζίτης στην Ελλάδα. Μπήκε για να σώσει το σύστημα, να το ΕΛΕΓΞΕΙ στην πορεία του, αλλά στο τέλος, ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΠΙΣΩ. (σ.σ. χλωμό το βλέπω…)
VAL από Bankwars
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.