Μανωλάδα είναι όλη η Ελλάδα!

Της Μίνας Αφεντούλη

Έπεσε κανείς από τα σύννεφα για το μακελειό στη Μανωλάδα και τις δήθεν αποκαλύψεις που ακολούθησαν σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών εκεί; Η αδιανόητη επίθεση εις βάρος των μεταναστών που εργάζονται εκεί και ζητούν τα δεδουλευμένα τους ήταν απλά μία σκηνή από τα προσεχώς που ενδεχομένως θα ζήσουμε και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Απολύσεις, μειώσεις μισθών, καθυστερήσεις στη μισθοδοσία, εξαντλητικά ωράρια και απειλές συνθέτουν ένα εκρηκτικό σκηνικό στους περισσότερους εργασιακούς χώρους χωρίς να υπάρχει πλέον κανένας έλεγχος. Ο εργαζόμενος πια είναι έρμαιο των ορέξεων του κάθε αφεντικού που ξέρει πώς κανένας δεν έχει περισσότερη αξία, όσο υπάρχουν 50 που περιμένουν στην ουρά για να του αρπάξουν τη θέση.

Όπως υπογράμμισε ο Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης στο radio1d.gr, όλη η Ελλάδα έχει καταντήσει Μανωλάδα καθώς κανείς πλέον δεν ελέγχει τις συνθήκες εργασίας όσων Ελλήνων ακόμη έχουν τη δουλειά τους. Κι ενώ η ΓΣΕΕ πασχίζει για αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ από 586 ευρώ σήμερα, οι συνθήκες στους χώρους εργασίας θυμίζουν ζούγκλα με τους εργοδότες να πληρώνουν ότι κι όποτε θέλουν! Ακόμη κι αν, κατά κοινή ομολογία, κανείς δε μπορεί να ζήσει με 586 ευρώ το μήνα, κανείς δε φροντίζει ούτε πιέζει ώστε να λαμβάνουν τουλάχιστον αυτα οι εργαζόμενοι.

Μπορεί ακόμη στους χώρους εργασίας να μην έχουν βγει τα κουμπούρια, όπως στη Μανωλάδα, ωστόσο, η βία που ασκείται στην ψυχή του εργαζόμενου, ασκείται γενικευμένα πλέον και μπορεί και να μη γιατρευτεί ποτέ..

Το χάος που επικρατεί στη αγορά εργασίας αποτυπώνεται στην έκθεση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) για το 2012, η οποία βρέθηκε και στα χέρια της τρόικα. Βέβαια, όσο κι αν τα στοιχεία να είναι δραματικά δεν παύουν να αποτελούν μία έκθεση ενός Σώματος που βρίσκεται σε αποσύνθεση. Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας έχει αποδεκατιστεί πλήρως ενώ, και λόγω των νέων μέτρων εις βάρος των εργαζομένων που λαμβάνει η κυβέρνηση, ουσιαστικά έχει δεμένα τα χέρια του.

Ενδεικτικά, η έκθεση για το 2012, καταγράφει 74.483 επιχειρήσεις που απασχολούν 261.353 εργαζόμενους οι οποίες προχώρησαν σε μειώσεις μισθών μεσοσταθμικά κατά 18,8%, μέσω επιχειρησιακών συμβάσεων και ατομικών συμβάσεων εργασίας. Μορφή χιονοστιβάδας έχουν πάρει και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, καθώς 84.490 συμβάσεις μετατράπηκαν μονομερώς από συμβάσεις αορίστου χρόνου σε μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής απασχόλησης, ενώ σχεδόν 6 στις 10 επιχειρήσεις καθυστερούν να πληρώσουν τα δεδουλευμένα.

Τα πρωτεία στις μειώσεις μισθών έχει η Περιφέρεια της Ηπείρου, όπου 1.633 επιχειρήσεις που απασχολούν 5.673 εργαζόμενους μείωσαν μεσοσταθμικά τους μισθούς κατά 28,3% και ακολουθεί η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, όπου 1.150 επιχειρήσεις που απασχολούν 3.341 εργαζόμενους προχώρησαν σε μεσοσταθμικές μειώσεις μισθών κατά 26,1%, ο Πειραιάς, όπου 3.952 επιχειρήσεις που απασχολούν 14.009 εργαζόμενους μείωσαν τους μισθούς κατά 25,4%, και ακολουθεί η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, όπου 2.069 επιχειρήσεις που απασχολούν 7.902 εργαζόμενους μείωσαν τους μισθούς κατά 24,8%.

Από το 2009 που ξεκίνησε η κρίση στην ελληνική οικονομία μέσα σε τρία χρόνια τετραπλασιάστηκε ο ρυθμός αύξησης της εκ περιτροπής εργασίας. Όπως προκύπτει από το συγκριτικό πίνακα των νέων συμβάσεων εργασίας, στο 50% σχεδόν των εργαζομένων που προσλαμβάνονται στις επιχειρήσεις η εργασιακή σχέση είναι «ελαστικής» μορφής. Σε ό,τι αφορά τις επιχειρησιακές συμβάσεις, δεν παρατηρείται κινητικότητα, καθώς οι επιχειρήσεις, σύμφωνα με τις επισημάνσεις του ΣΕΠΕ, ανέμεναν την εφαρμογή του νέου νόμου 4046/12 και ως εκ τούτου έχουν καταγραφεί μόλις 44 επιχειρησιακές συμβάσεις με ένωση προσώπων και 8 επιχειρησιακές συμβάσεις με επιχειρησιακό σωματείο. 

Κυβέρνηση και τρόικα έχοντας στα χέρια τους και μόνο αυτές τις εκθέσεις θα έπρεπε να αντιληφθούν το έγκλημα που συντελείται αυτή τη στιγμή εις βάρος του εργαζόμενου στην Ελλάδα αλλά και την ισοπέδωση των εργατικών σχέσεων και δικαιωμάτων. Όμως, είτε είναι ανίκανοι να το αναγνωρίσουν είτε το αντιλαμβάνονται αλλά υπηρετούν σκοπιμότητες συνεχίζοντας το. Και στις δύο περιπτώσεις καθίστανται εγκληματίες. Η κυβέρνηση κι η τρόικα “όπλισε” το χέρι των δραστών της Μανωλάδας, που θεώρησαν πως οι εργαζόμενοι είναι πράγματα, ανήμπορα να αντιδράσουν.

Άραγε όμως από όλους αυτούς τους σοφούς της τρόικας και τους Στουρνάρες έχει διαφύγει η λεπτομέρεια των 30 δις που κοστίζουν στην Εθνική οικονομία οι “Μανωλάδες”; Δεν πήρε κανείς είδηση ότι στην πλάτη του κράτους και του φορολογούμενου κάποιοι θησαυρίζουν αδειάζοντας τα δημόσια ταμεία; Δεν κατάλαβε η σοφή και πολυδάπανη Τρόικα ότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες παράνομα εργαζόμενοι σε παράνομες επιχειρήσεις όπου τα πάντα γίνονται “μαύρα”;

Πληροφορίες κάνουν λόγο για 30 δις που θα έπρεπε να καταλήξουν στα κρατικά ταμεία, όμως “χάθηκαν” στο δρόμο και βρήκαν άλλου “καταφύγιο”. Στο άκουσμα της είδησης της επίθεσης στη Μανωλάδα με θύματα μετανάστες που ζητούσαν τα δεδουλευμένα τους έφερε στη μνήμη δεκάδες τέτοιες παρόμοιες περιπτώσεις εργαζομένων μεταναστών ή μη, με απλήρωτους ή ληστευμένους μετανάστες, που τους σταυρώνουν στη Σαλαμίνα, τους ξυλοκοπούν οικογενειακώς στο Πέραμα, τους σέρνουν σαν τρόπαια με τα αγροτικά 4×4, τους καταδιώκουν σε θαλάμους νοσοκομείων. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εργαζομένων, μεταναστών ή Ελλήνων, που επειδή είτε ήταν άνεργοι υπάλληλοι γραφείου, είτε φαλιρισμένοι καταστηματάρχες, είτε μηχανικοί και αρχιτέκτονες χωρίς αντικείμενο δουλειάς, αναγκάστηκαν να σηκώσουν τα μανίκια για μεροκάματα των 10 – 10 ευρώ και χωρίς φυσικά ασφάλιση.

Και τότε αντηχεί σαν καμπάνα στο μυαλό η φωνή του Γ. Α. Παπανδρέου να ισχυρίζεται οτι: «Οι φράουλες στην Ηλεία, ο “κόκκινος χρυσός” της Μανωλάδας και της Βάρδας, κρύβει ανθρώπους πρωτοπόρους και αναπτύχθηκε εκτατικά. Υπήρξαν ειδικές καλλιεργητικές πρακτικές…».

Μόνο που οι φράουλες βάφτηκαν με αίμα μετανάστη και πολύ πιθανόν να μην είναι το μοναδικό αίμα. Η ύφεση φέρνει φτώχεια στη μικρομεσαία Ελλάδα, φέρνει τον μικρομεσαίο, αυτόν που ξέχασε τη φτώχεια και τη σπάνι, πιο κοντά, όλο και πιο κοντά στο επίπεδο του οικονομικού πρόσφυγα, του μετανάστη, του απεγνωσμένου.

Ο πρώην μεσαίος Έλληνας έχει έρθει πολύ κοντά πλέον στις συνθήκες της Μανωλάδας κι ας εξακολουθεί ακόμη να μένει σπίτι του. Για πόσο ακόμα, κανείς δε ξέρει. Πιθανότατα, για όσο ακόμη αποφασίσει η Τράπεζα. Και μετά… όλοι θα στοιβάζονται στα παραπήγματα της Μανωλάδας, της Έδεσσας και όπου αλλού ” η γεωργία θα καινοτομεί”, που έλεγε κι ο ΓΑΠ!

Danioliptes.gr