Στη φετινή επέτειο της Πρωτομαγιάς θα ήταν καλό να σιωπήσουν οι συνδικαλιστές, τα κόμματα και οι πολιτικοί που τόσα χρόνια εκμεταλλεύτηκαν το δράμα των εργαζόμενων για να κερδίσουν χρήμα και επιρροή γιατί πλέον ο άνεργος, ο επισφαλώς εργαζόμενος και ο ξώμαχος που είδε τη σύνταξή του να γίνεται σωσίβιο των πνιγμένων τραπεζών δεν σκοπεύει να ακούσει άλλο συνθήματα εμπαιγμού.

 

Ο ελληνικός λαός έρχεται προ των ευθυνών του. Καλείται να παραμείνει ενωμένος, με όση δύναμη του έχει απομείνει, και να αναδυθεί μέσα από τις στάχτες που αφήνει πίσω της η πολιτική που στοχεύει στην πλήρη υποδούλωσή του και υποταγή του σε μια ελίτ που τόσα χρόνια θέριεψε, απομυζώντας τον πλούτο του και επιβάλλοντάς του ένα διεφθαρμένο δημόσιο σύστημα, ελεγχόμενο πλήρως από τους πλέον σαθρούς ανθρώπους, απόβλητα της κοινωνίας που βάλθηκαν να την εκδικηθούν εξυπηρετώντας τα πιο σκοτεινά συμφέροντα τραπεζιτών και υπηρετών τους στο εξωτερικό.

Η πολιτική που ακολουθείται τόσο από την κυβέρνηση όσο και εντός της Βουλής με μια αδύναμη και κατακερματισμένη αντιπολίτευση που παραμένει εγκλωβισμένη στις μικροπολιτικές σκοπιμότητές της με μόνο καημό να αναλάβει την εξουσία χωρίς να παρουσιάζει μια σοβαρή πρόταση ανόρθωσης του λαού και του τόπου και τιμωρίας όσων προκάλεσαν την κρίση και την φόρτωσαν στον λαό αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν υπάρχουν κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα σε κανένα επίπεδο, αλλά και ότι το ίδιο το δικαίωμα στην ελευθερία, τη δημοκρατία, την ισότητα, την κοινωνική Δικαιοσύνη, την παιδεία, την υγεία και την αξιοπρεπή διαβίωση επιδιώκουν να μας το στερήσουν οι ίδιοι άνθρωποι που πλούτισαν και απέκτησαν επιρροή και δύναμη με τα δικά μας χρήματα και στις δικές μας πλάτες.

Οι μαριονέτες που ασκούν την εξουσία, όπως βολεύει τους προστάτες τους, λαμβάνουν με πραξικοπηματικό τρόπο, απαξιώνοντας πλήρως ότι έχει απομείνει ως θεματοφύλακας της ελευθερίας των πολιτών, μέτρα που είναι κομμένα και ραμμένα υπέρ των μικροσυμφερόντων της ελίτ και σε βάρος όλων μας.

Οι ίδιες μαριονέτες που αναγκάζουν κάθε Έλληνα τίμιο πολίτη να υφίσταται κεφαλικό χόρο, παραχωρώντας το μισό των πετσοκομμένων εσόδων του στο κράτος μέσω της εφορίας, κάνουν ότι μπορούν για να απομυζήσουν κι άλλο χρήμα από όποιον μπορούν, ανεξάρτητα αν διαθέτει χρήματα ή όχι, και να το μοιραστούν μεταξύ τους, ισχυριζόμενοι ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν πρέπει να πάνε χαμένεςΘυσίες;

Θυσίες ήταν οι δολοφονίες εργατών που διαδήλωσαν Πρώτη Μαγιού, των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη, των Ελλήνων εργατών που πρωτοστάτησαν στην απεργία στο Σικάγο που σήμανε την έναρξη του εορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς σε όλο τον κόσμο. Τις θυσίες αυτών των ανθρώπων ξεπούλησαν άπαντες, πολιτικοί, συνδικαλιστές στο όνομα των μικροκομματικών συμφερόντων αρχικά και αργότερα στο όνομα της προστασίας των συμφερόντων της ελίτ που οδήγησε την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό στα Τάρταρα.

Οι τράπεζες επιβουλεύονται να καρπωθούν τις περιουσίες όσο το δυνατόν περισσότερων δανειοληπτών μπορούν για να τις παραχωρήσουν σε ξένα ταμεία γερακιών που θα εξασφαλίσουν τον καρπό του μόχθου μιας ζωής Ελλήνων, το σπίτι του, και να τον κρατήσουν υπόδουλο να ζει και να δουλεύει για να τις πληρώνει είτε μέσω δανείων με παράνομους όρους είτε μέσω παράνομων φορομπηχτικών μέτρων, όπως το χαράτσι στους ιδιοκτήτες σπιτιών.

Στο πλαίσιο αυτό οι τράπεζες όχι μόνο δεν μειώνουν τόκους, επιτόκια και δυσβάσταχτους και παράνομους όρους δανειακής σύμβασης, αλλά αυξάνουν τις απειλές εναντίον των δανειοληπτών, συμπεριφέρονται ως «κράτος υπεράνω κράτους», επιδιώκουν την αναστολή πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία για να παραχωρούν πιο άνετα ενυπόθηκα δάνεια στα ταμεία των αρπακτικών και εναντιώνονται στις όποιες προτάσεις γίνονται από το Σύλλογό μας και από άλλους συλλόγους και ενώσεις δανειοληπτών και προστασίας καταναλωτών για την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.

Σε μία εποχή στην οποία οι Έλληνες πολίτες υφίστανται πρωτοφανείς, διαρκείς και επαναλαμβανόμενες παραβιάσεις των συνταγματικών τους δικαιωμάτων, με επίκληση την υποτιθέμενη «σωτηρία της χώρας» – ρητορική η οποία παραπέμπει σε άλλες εποχές, ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος, δεν μπορεί να παραμένει σιωπηλός, όταν μάλιστα η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Δεν είναι δυνατόν ο Σύλλογός μας να σιωπά όταν η κυβέρνηση επιβουλεύεται ακόμα και τον κατώτατο μισθό, ο οποίος αποτελεί πλέον το τελευταίο όριο στην πλήρη οικονομική εξαθλίωση των εργαζομένων και ως τέτοιος πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους ότι είναι απολύτως αδιαπραγμάτευτος.

Δεν είναι δυνατόν να σιωπάμε όταν η κυβέρνηση κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μην έχει πρόσβαση στη Δικαιοσύνη η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών, προχωρώντας στην αύξηση των παραβόλων για την άσκηση ενδίκων μέσων, στην αύξηση του τιμήματος για μυνήσεις, αγωγές και άλλες νομικές δικαστικές διαδικασίες και υπονομεύοντας την ίδια ώρα την ίδια την ανεξαρτησία όσων δικαστών εξακολουθούν να είναι αμερόληπτοι.

Σήμερα, η Πρωτομαγιά δεν γιορτάζεται μόνο από τους εργαζόμενους κι ας ήθελε η κυβέρνηση και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες υποχείριά της να διαχωρίσουν τον εορτασμό της για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Γιορτάζεται από όλους. Όχι μόνο από τους εργαζόμενους, όχι μόνο από τους ανέργους αλλά και από τους μικρομεσαίους εργοδότες που δίνουν και αυτοί τη δική τους μάχη για να μην βουλιάξουν οι επιχειρήσεις τους.

Απειλή για τον σημερινό Έλληνα δεν είναι άλλος παρά οι ίδιοι άνθρωποι που ασκούν και εφαρμόζουν –όχι φυσικά για τους εαυτούς τους και τους φίλους τους- την πολιτική του Μνημονίου, την πολιτική της Κατοχής με «οικονομικά κριτήρια και για την ευημερία λίγων ολιγαρχών εντός και εκτός Ελλάδας και με ψευδεπίγραφο δημοκρατικό μανδύα».

Οι έχοντες την εξουσία έχουν καταστήσει το κράτος κυματοθραύστη κάθε προσπάθειας των ανθρώπων που έχουν πέσει θύματα αυτής της πολιτικής να αποτινάξουν τη θηλιά των χρεών που τους φορτώνουν κράτος και τράπεζες από το λαιμό τους, να δικαιωθούν και να λυτρωθούν.

Αρνούνται επιδεικτικά οι κυβερνώντες να λάβουν οποιοδήποτε μέτρο εναντίον των συμφερόντων που εξυπηρετούν, ακόμη και να εφαρμόσει τους στοιχειώδεις κανόνες που θα προστατεύουν τους εργαζόμενους από την εκμετάλλευση, την κερδοσκοπία, καθώς το ίδιο το κράτος έχει αναλάβει να εφαρμόσει κατά γράμματα το σχέδιο οικονομικής υποδούλωσής τους.

Συνένοχοι σε αυτό το έγκλημα είναι οι συνδικαλιστικοί φορείς, οι οποίοι θα συνεχίσουν να εμπαίζουν τους εργαζόμενους, καλώντας τους σε επαναστατική γυμναστική και σε συγκεντρώσεις με παχιά λόγια του αέρα.

Άλλωστε, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, από τη στιγμή που τα μέλη τους είναι στελέχη των κυβερνητικών ή των αντιπολιτευόμενων κομμάτων, αποδείχθηκαν απρόθυμες να προχωρήσουν σε αποτελεσματικές κινητοποιήσεις συσπείρωσης και αναδιοργάνωσης σύσσωμης της κοινωνίας ώστε να ανατρέψει την πολιτική επιβολής φτώχειας στον ελληνικό λαό.

Η κρίση άλλωστε απέδειξε ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να προχωρήσουν μόνοι τους, ενωμένοι, μακριά από κρατικοδίαιτες συνδικαλιστικές ηγεσίες που στοχεύουν να διαπρέψουν στα έδρανα της Βουλής, περιοριζόμενες σε επαναστατική γυμναστική, που μέχρι στιγμής όμως το μόνο που κάνουν είναι να προστατεύουν εκτός από τους εαυτούς τους, τις μικρές συντεχνιακές ομαδούλες τους, οι οποίες απολάμβαναν προνομίων που καλούνται σήμερα να πληρώσουν όλοι οι εργαζόμενοι.

Στη φετινή επέτειο της Πρωτομαγιάς, ας αναλογιστούμε όλοι ότι είμαστε οι πολλοί, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, είμαστε όλοι εδώ και ζωντανοί. Ας παραμείνουμε ενωμένοι, γιατί ο αγώνας συνεχίζεται. 

Ο πρόεδρος του Συλλόγου Δανειοληπτών

& Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος

Χαράλαμπος Περβανάς

 

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.