Του Ντήν Βουλκίδη

 

Τα τελευταία χρόνια ο ελληνικός λαός παραμένει προφανώς ακόμα ζαλισμένος από την οικονομική κατοχή την οποία μας επέβαλαν ορισμένοι πολιτικοί για το “καλό” μας, όπως θέλουν να υποστηρίζουν.

 

Ελάχιστες πορείες, αντίδραση καμία μπροστά στον ορυμαγδό των μέτρων που πάρθηκαν και των νέων μέτρων λιτότητας που θα συνεχίσουν να έρχονται σαν τσουνάμι γκρεμίζοντας το ηθικό μας και δημιουργώντας πρωτοφανείς συνθήκες εξαθλίωσης στην ελληνική πραγματικότητα.

 

Με αυτό το δεδομένο λοιπόν οι κυβερνήσεις του 2009 και μετά δεν προετοιμάστηκαν ποτέ για μία πιθανή αντίδραση του ελληνικού λαού αφού έβλεπαν ότι ο κόσμος είχε αφήσει την χώρα στην τύχη της. Για αυτό και όταν οι ναυτεργάτες και οι εργαζόμενοι του μετρό αποφάσισαν να απεργήσουν και να προκαλέσουν επιτέλους κάποιο σαματά το επιτελείο του Σαμαρά πιάστηκε στον ύπνο.

 

Προσπαθώντας να βρει έναν τρόπο να μην εξοργίσει την τρόικα και τους εταίρους μας η κυβέρνηση στράφηκε στην επιστράτευση. Ένα δικτατορικό μέτρο το οποίο εφαρμόζεται σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για την χώρα. Τα φύλλα πορείας έφευγαν βροχή και οι παλαιότεροι θυμήθηκαν τις όχι και τόσο φωτεινές εποχές πριν την μεταπολίτευση.

 

Πριν προχωρήσουμε θα ήταν καλό να εξηγήσουμε κάτι. Σύμφωνα με το άρθρο 22 παρ. 4 του Συντάγματος, επίταξη προσωπικών υπηρεσιών (ή αλλιώς πολιτική επιστράτευση, κατά την ορολογία του σχετικού ν.δ. 17/1974) επιτρέπεται μόνο σε συγκεκριμένες, περιοριστικά αναφερόμενες περιπτώσεις, όπως πόλεμος, θεομηνίες κ.ά.

 

Κατά συνέπεια η επιστράτευση ξεπερνά κατά πολύ το αναγκαίο μέτρο και παραβιάζει τα άρθρα 18 παρ. 3 και 22 παρ. 4 του Συντάγματος σε συνδυασμό με την κατοχυρωμένη στο άρθρο 25 παρ. 1 του ίδιου αρχή της αναλογικότητας.

 

Παράλληλα παραβιάζονται έτσι οι υπ’ αριθ. 29 και 105 Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας, για την απαγόρευση της αναγκαστικής εργασίας τις οποίες έχει κυρώσει η Ελλάδα και προκύπτει το ενδεχόμενο καταδίκης της χώρας μας από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν.

 

Αυτά δεν τα λέω εγώ αλλά ο Συνταγματολόγος κύριος Κώστας Χρυσόγονος. Είναι λοιπόν αναγκαίο να ρωτήσω εάν με την απόφαση να επιστρατεύσει τους καθηγητές της ΟΛΜΕ για να μην χαθούν οι πανελλαδικές (86.000 φύλλα πορείας θα μοιραστούν την Δευτέρα) η κυβέρνηση βλέπει κάποιο πόλεμο, η κάποιο τυφώνα στον… ορίζοντα! Η μήπως η καλύτερη λύση θα ήταν αυτή που πρότεινε ο ανεκδιήγητος Άδωνης Γεωργιάδης, να καταργηθούν οι απεργίες εν μέσω πανελληνίων;;

 

Αυτά όχι μόνο δεν είναι σοβαρά πράγματα αλλά προσβάλουν και τα όποια κομμάτια της Ελληνικής Δημοκρατίας έχουν απομείνει σε αυτόν τον τόπο. Και επειδή από ότι καταλαβαίνω οι εκπαιδευτικοί θα ακολουθήσουν το παράδειγμα των εργαζομένων του μετρό, δηλαδή με το που λάβουν τα φύλλα πορείας θα επιστρέψουν στις θέσεις τους, ρωτώ ποιο είναι το αποτέλεσμα όλης αυτής της υπόθεσης;

 

Η κυβέρνηση θα πανηγυρίσει ότι για μία ακόμη φορά μας βούλωσε τα στόματα και η ζωή συνεχίζεται… Μην ξεχνάμε ότι και ο Σαμαράς έχει δουλείες με φούντες αφού κυνηγάει επενδυτές στην Κίνα και δεν έχει καιρό για εσωτερικά προβλήματα! Μα είμαστε σοβαροί επιτέλους;;;

 

Εμείς ο ελληνικός λαός δεν δώσαμε την εξουσία σε αυτούς τους ανθρώπους; Είναι δυνατόν να επιτρέπουμε να εφαρμόζονται τέτοιες ακραίες λύσεις επειδή ο λαός τόλμησε να σηκώσει ανάστημα; Δεν πρέπει να ξεχνάμε και την τεράστια ευθύνη που έχουν τα ΜΜΕ που αντί να παίρνουν ξεκάθαρη θέση για το θέμα ασχολούνται με το αν το ΠΑΣΟΚ θα φύγει η όχι από την Σοσιαλιστική Διεθνή!!

 

Υπάρχει και η λύση του Διαλόγου. Το γνωρίζουν οι κύριοι της κυβέρνησης. Θα έπρεπε ο κύριος Αρβανιτόπουλος να επιδιώκει συνεχόμενες συναντήσεις με εκπροσώπους των καθηγητών και όχι με την πρώτη αναποδιά να υποστηρίζει ότι οι εξετάσεις θα γίνουν επειδή το επιβάλλει η κυβέρνηση! Και τι είναι η κυβέρνηση; Τον κόσμο δεν υπηρετεί η μήπως ζω σε κάποιο παράλληλο σύμπαν;

 

Ερωτήματα που δεν πρόκειται να απαντηθούν την ίδια ώρα που το Σύνταγμα για μία ακόμη φορά γίνεται κουρελόχαρτο.

 

Και μέσα σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου οι μαθητές πληρώνουν το τίμημα για πολλοστή φορά…. Αυτοί που πρέπει να πληρώσουν πότε θα λογοδοτήσουν;

 

Danioliptes.gr

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.