Η χώρα μας από την αποφράδα ημέρα της 23ης Απριλίου 2010 περιήλθε εκ νέου υπό το δικτατορικό ζυγό του Μνημονίου της ΕΕ και του ΔΝΤ, όπως διαπιστώνουμε με όλο και πιο επώδυνο τρόπο όσο κυλούν οι μήνες.
Η γερμανική ευρωχούντα διοικεί με χάρη, με διάλογο, με το γάντι. Σου αφήνει πάντα εσένα, της κυβέρνησής σου δηλαδή για να είμαστε σαφέστεροι, την επιλογή της απόφασης.
Ήταν 6:30 το πρωί της 21ης Απριλίου 1967, όταν ο ραδιοφωνικός σταθμός των ενόπλων δυνάμεων αρχίζει να μεταδίδει την ανακοίνωση που παγώνει το αίμα στις φλέβες της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού: «Λόγω της δημιουργηθείσης εκρύθμου καταστάσεως, από του μεσονυκτίου ο στρατός ανέλαβε την διακυβέρνησιν της χώρας»! Το πραξικόπημα που όλοι φοβόντουσαν, που τμήμα της κοινοβουλευτικής και στρατιωτικής Δεξιάς απεργαζόταν, που όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις κατάγγελλαν αλλά καμιά τους δεν είχε προετοιμαστεί να αποκρούσει, ήταν πλέον γεγονός. Η χούντα των συνταγματαρχών, με την αμέριστη υποστήριξη της αμερικανικής CIA, είχε καταλάβει την εξουσία.
«Αναστέλλομεν τας διατάξεις των άρθρων 5, 6, 8, 10, 11, 12, 14, 18, 20, 95 και 97 του εν ισχύι Συντάγματος καθ’ όλον το κράτος… Μέχρι νεωτέρας διαταγής απαγορεύεται η κυκλοφορία εις τας οδούς της πόλεως των Αθηνών πάσης φύσεως οχημάτων και πεζών… Μέχρι νεωτέρας διαταγής διακόπτονται τα μαθήματα των σχολείων…» ανακοινώνει το δικτατορικό καθεστώς.
Οι συλλήψεις είναι αθρόες σε όλη τη χώρα. Στην Αθήνα, οι πολιτικοί ηγέτες κρατούνται στο στρατόπεδο τεθωρακισμένων στο Γουδί – πλην του δεξιού πρωθυπουργού Παναγιώτη Κανελλόπουλου που έχει μεταφερθεί στο Πεντάγωνο. Τους αριστερούς και δημοκρατικούς πολίτες τους στοιβάζουν κατά χιλιάδες στο γήπεδο της ΑΕΚ, στον Ιππόδρομο και αλλού.
Έτσι αρχίζει η επτάχρονη νύχτα, η οποία θα σωρεύσει στον ελληνισμό συμφορές, με κορυφαία την προδοσία της Κύπρου που οι πραξικοπηματίες, δρώντας ως τυφλά όργανα των Αμερικανών, παραδίνουν αμαχητί κατά το 37% του εδάφους της στους Τούρκους του «Αττίλα».
Η κατάρρευση της άχρηστης πλέον για τις ΗΠΑ χούντας, αφού έχει ήδη ολοκληρώσει το έργο για το οποίο την προώθησαν οι Αμερικανοί στην εξουσία, απελευθερώνει τον ελληνικό λαό από το ζυγό της, δεν επανορθώνει όμως το έγκλημα που διέπραξε εναντίον της Κύπρου.
Ευρώ αντί για τανκς
Σαράντα πέντε ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε. Στη συνείδηση των Ελλήνων, ιδίως των μεγαλύτερων σε ηλικία, έμεινε η αποκρουστική ανάμνηση της αμερικανοκίνητης δικτατορίας και της διαπλοκής της με τη μετεμφυλιακή Δεξιά και την πολιτική κόπρο του παλατιού και της μοναρχίας. Τα δεινά είχαν ξεθωριάσει στη μνήμη μας, σχεδόν τα είχαμε ξεχάσει.
Είναι ένα δύο χρόνια όμως που οι αναμνήσεις της χούντας των συνταγματαρχών αναδύονται με χειμαρρώδη τρόπο στο πολιτικό προσκήνιο, καθώς η χώρα μας από την αποφράδα ημέρα της 23ης Απριλίου 2010 περιήλθε εκ νέου υπό το δικτατορικό ζυγό του Μνημονίου της ΕΕ και του ΔΝΤ, όπως διαπιστώνουμε με όλο και πιο επώδυνο τρόπο όσο κυλούν οι μήνες…
Αυτή τη φορά δεν συνελήφθη κανένας πολιτικός ηγέτης – δεν χρειάστηκε καν να απομακρυνθεί από την άσκηση της εξουσίας. Δεν χρειάστηκαν πραξικοπηματίες στρατιωτικοί. Δεν ανακοινώθηκε καν αναστολή άρθρων του Συντάγματος. Το Σύνταγμα τυπικά εξακολουθεί να ισχύει πλήρως, απλώς η κυβέρνηση δεν του δίνει καμιά σημασία και δεν το εφαρμόζει, αν εκτιμά ότι η τήρησή του θα της προκαλέσει προβλήματα.
Αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε καν να βγουν τα τανκς στους δρόμους. Η χούντα πήρε την εξουσία με όπλο τα… ευρώ που μπήκαν στην τσέπη των Ελλήνων! Το ίδιο έγινε βέβαια και σε όλα τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωζώνης, ανεξαρτήτως του αν το έχουν συνειδητοποιήσει ή όχι οι πολίτες των χωρών αυτών.
Γερμανική ευρωδικτατορία
Αυτή τη φορά δεν έχουμε να κάνουμε με μια καθυστερημένη τοπική δικτατορία αγροίκων στρατιωτικών πρακτόρων των Αμερικανών σε μια άκρη των Βαλκανίων.
Όχι. Σήμερα έχουμε μια πανευρωπαϊκή «εξευγενισμένη» χούντα τραπεζιτών, μια ευρωχούντα των τραπεζών υπό γερμανική επικυριαρχία καθ’ άπασαν την ευρωπαϊκήν επικράτειαν. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Η γερμανική ευρωχούντα διοικεί με χάρη, με διάλογο, με το γάντι. Σου αφήνει πάντα εσένα, της κυβέρνησής σου δηλαδή για να είμαστε σαφέστεροι, την επιλογή της απόφασης. Πρέπει να απολύσεις, π.χ., 150.000 δημόσιους υπαλλήλους, λέει η τρόικα, η οποία προηγουμένως έχει φροντίσει να δέσει χειροπόδαρα την Ελλάδα με δάνεια, με καθοριστική συνενοχή των πρωθυπουργών της Αθήνας. Αποφασίστε ελεύθερα, συνεχίζουν οι τροϊκανοί. Απλώς να ξέρετε ότι αν δεν τους απολύσετε, εμείς απλώς δεν θα σας δώσουμε τη δόση του δανείου και θα χρεοκοπήσετε! Ωραίες κουβέντες, «τρε σικ», ευρωπαϊκές, όχι κουμπούρια, μπουνιές και κλοτσιές!
Χώρα που η ευρωχούντα των Γερμανών μας απαλλάσσει και από οπισθοδρομικά σύνδρομα ενδιαφέροντος για το ελληνικό έθνος και τα συναφή, όπως απέδειξε και η κατάθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργου Προβόπουλου, στην επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής. Τι ωραία και αποκαλυπτικά που τους τα είπε!
«Καλύτερα στους ξένους!»
«Τι θα πει αφελληνισμός των τραπεζών;» είπε ο Γ. Προβόπουλος στους άναυδους βουλευτές. «Εγώ θέλω καλές τράπεζες. Δεν με νοιάζει αν είναι γαλλικές, γερμανικές, αμερικανικές ή ελληνικές», διακήρυξε. Και ενώ οι βουλευτές της αντιπολίτευσης τον «έκραζαν», αυτός τους αποτελείωσε: «Αν οι ελληνικές τράπεζες αυτό το διάστημα της μεγάλης κρίσης ήταν ξένα ονόματα, δεν θα ήταν αποκομμένες από τις ξένες αγορές και το θέμα της ρευστότητας που σήμερα αντιμετωπίζουμε δεν θα υπήρχε. Θα ήταν πολύ καλύτερες οι καταστάσεις!» υπογράμμισε, αφήνοντας τους παριστάμενους βουλευτές, κυβερνητικούς και αντιπολιτευόμενους, κυριολεκτικά «ξερούς».
Δεν είναι και τόσο συνηθισμένο φαινόμενο ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας, ο οποίος υποτίθεται ότι έχει αποστολή την προστασία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, να διακηρύσσει ωμά ενώπιον της Βουλής ότι αν οι τράπεζες της χώρας μας ήταν τόσο αφελληνισμένες ώστε να μην έχουν ούτε καν ελληνικά ονόματα, «θα ήταν πολύ καλύτερες οι καταστάσεις»! Αυτός ο άνθρωπος θα σώσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα από τις αρπακτικές διαθέσεις των Γερμανών; Ωραίο ανέκδοτο!
«Μην τον αγγίζετε!»
Το εντυπωσιακό πολιτικό θράσος του Γ. Προβόπουλου δεν συνιστά ιδιαίτερο προσωπικό χαρακτηριστικό. Κάθε άλλο. Η πολιτική θρασύτητα, υπεροψία και αλαζονεία διαπερνούν τη συμπεριφορά όλων των μεγαλοτραπεζιτών, ακόμη κι αν προέρχονται από χώρες ασήμαντου πολιτικού βάρους για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, όπως η Κύπρος, ή από χώρες που δοκιμάζονται, όπως η Ιταλία.
Ο Ιταλός πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, για παράδειγμα, δεν δίστασε να αφήσει άναυδους τόσο την κυπριακή Βουλή όσο και το δεξιό πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη, απειλώντας τους ευθέως και χωρίς περιστροφές ότι θα παραπέμψει την Κυπριακή Δημοκρατία στο… Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αν το Κοινοβούλιο του νησιού τολμήσει να αρχίσει τις διαδικασίες διερεύνησης τυχόν ευθυνών του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου, Πανίκου Δημητριάδη, για παραπλάνηση της Βουλής!
Ομόφωνα οι επικεφαλής των Κοινοβουλευτικών Ομάδων όλων των κυπριακών κομμάτων αποφάσισαν να αρχίσουν τέτοια έρευνα. Ο λόγος είναι ότι ενώ η Βουλή ζήτησε από τον Π. Δημητριάδη στοιχεία ενός ολόκληρου χρόνου για τις εκροές καταθέσεων από τις κυπριακές τράπεζες προς το εξωτερικό, αυτός τους έδωσε μόνο… 15 ημερών!
Τυφλό όργανο της ΕΚΤ
Τόσο ο πρόεδρος όσο και όλα τα κόμματα της Κύπρου θέλουν να διώξουν τον Δημητριάδη. Αυτός όμως αρνείται κατηγορηματικά να παραιτηθεί. «Εγώ έχω την εμπιστοσύνη της ΕΚΤ!» δηλώνει αγέρωχος, αισθανόμενος προφανώς εκπρόσωπος των δυνάμεων κατοχής της Κύπρου.
Δεν έχει καθόλου άδικο, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα. Ο Μάριο Ντράγκι έσπευσε να στείλει αμέσως επιστολή με την απειλή ότι θα πάει την Κύπρο στο Ευρωδικαστήριο, αν η Βουλή τολμήσει να υλοποιήσει την απόφαση που έλαβε να προχωρήσει στην απόδοση ευθυνών στον Δημητριάδη, κάτι που μπορεί να συνεπιφέρει την καθαίρεσή του από το αξίωμα του κεντρικού τραπεζίτη.
«Κάτω τα χέρια από το όργανό μας!» είναι το ουσιαστικό μήνυμα της επιστολής Ντράγκι.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για τον πολιτικά κατάπτυστο ρόλο που θα παίξει ο Δημητριάδης. Έναν ανάλογο ρόλο παίζει και ο κεντρικός τραπεζίτης της Ουγγαρίας, τον οποίον επίσης θέλουν να διώξουν κλοτσηδόν όλοι οι Ούγγροι, λαός, Βουλή και κυβέρνηση. Δεν τον αφήνουν όμως ο Ντράγκι και οι Γερμανοί να παραιτηθεί. Εκείνον τον θέλουν ως καταδότη όλων των οικονομικών μυστικών της εχθρικής προς την ΕΕ δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης και υπονομευτή της ουγγρικής οικονομίας.
Στην Κύπρο τέτοια ανάγκη δεν φαίνεται να υπάρχει, αφού κυβερνούν οι… «γερμανοτσολιάδες» με επικεφαλής τον Νίκο Αναστασιάδη, οι οποίοι εκτελούν αναντίρρητα τις εντολές του Βερολίνου. Λόγοι γοήτρου όμως επιβάλλουν στην ΕΚΤ να μην επιτρέπει κανενός είδους αμφισβήτηση της γερμανικής ευρωχούντας των τραπεζιτών από το ασήμαντο πολιτικό προσωπικό, πρόεδρο και Βουλή, της Κύπρου.
Αυτό είναι το μήνυμα.
Γιώργος Δελαστίκ από epikaira
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.