Κατά 50% μειώθηκε ήδη μέσα σε πέντε χρόνια το προσωπικό στο Δημόσιο που θυμίζει πλέον βομβαρδισμένο τοπίο έτσι όπως το απαξίωσαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, αλλά υπήρχε λόγος.
του Δημήτρη Ουζουνίδη
Κι αυτός ο λόγος δεν ήταν τόσο οι τζαμπατζήδες του Δημοσίου που ας μην έχουμε αυταπάτες δεν μας έλειψαν ποτέ όπως και δεν λείπουν και από το Δημόσιο ακόμα όσο υπάρχει αυτό το σύστημα εξουσίας, αλλά η κερδοσκοπία όσων έχουν μετοχές εταιριών του Δημοσίου στο χρηματιστήριο!
Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Χρειάζονται πράγματι, δεν είναι δυνατόν οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν κάνουν τη δουλειά τους, δωροδοκούνται και «χώνουν» άλλους συναδέλφους τους και υπονομεύουν συναδέλφους τους που είναι σωστοί και τυπικοί στη δουλειά τους και στις υποχρεώσεις τους απέναντι στους πολίτες και τους κατοίκους αυτής της χώρας να «επιβραβεύονται» με μόνιμη εργασία.
Ζούμε, όμως, στο Ελλάντα και οι κριτές της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων ήδη έχουν προαποφασίσει ότι οι «ανεπιθύμητοι» που θα απολυθούν δεν θα είναι οι «ανεπιθύμητοι» για την κοινωνία αλλά και για την λειτουργία των ίδιων των δημοσίων υπηρεσιών, αλλά απολύουν με κριτήρια του τύπου «αυτός δεν είναι δικός μας, είναι αντιδραστικός», «διαδήλωσε ενάντια στην κυβέρνηση και στο Μνημόνιο» και «είναι νέα/ος».
Οποιον βάζουν στο μάτι τον διώχνουν, κι όποιον συνταξιοδοτείται δεν τον αντικαθιστούν (πάντα) με νέα πρόσληψη.
Απαξίωση της εργασίας
Δημόσιοι υπάλληλοι καταγγέλλουν ανωνύμως -όπως είναι λογικό – ότι οι εκάστοτε μνημονιακές κυβερνήσεις απαξίωσαν την ίδια την έννοια της εργασίας και ότι το μόνο που κάνουν πλέον είναι πώς θα συμπληρώσουν τα ένσημα και τη χαρτούρα για να συνταξιοδοτηθούν. Κι αυτό διότι ήδη πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι τέθηκαν σε εφεδρεία, εργάζονται με κατά πολύ μειωμένο μισθό.
Στις δημόσιες υπηρεσίες έπειτα και από τις μεταθέσεις δημοσίων υπαλλήλων και την κατάργηση οργανισμών και υπηρεσιών επικρατεί μπάχαλο, λες και οι μνημονιακές κυβερνήσεις στόχευαν να δημιουργήσουν ένα ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ. Η ταλαιπωρία στις δημόσιες υπηρεσίες έχει αυξηθεί αντί να μειωθεί λόγω του μπάχαλου που τεχνηέντως προκάλεσαν οι εκάστοτε μνημονιακές κυβερνήσεις, ενώ την ίδια ώρα η δωροδοκία με αποδέκτες υψηλά ιστάμενους δημόσιους υπαλλήλους έχει αυξηθεί, ειδικά το «γρηγορόσημο», καθώς εκμεταλλεύονται κάθε πολίτη που δίνει αγώνα για να επιβιώσει και χρειάζεται για αυτό το σκοπό κάποια απαραίτητα δημόσια έγγραφα!
Δυστυχώς, για το μπάχαλο στο Δημόσιο δεν τιμωρήθηκε ποτέ κανείς .
Εμειναν οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι
Η μείωση προσωπικού δεν περιορίστηκε μόνο στην τριετία του μνημονίου (2010-2012), αλλά είχε ξεκινήσει τουλάχιστον από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.
Οι κρατικά ελεγχόμενες εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών φαίνεται πωςτα τελευταία 10-11 χρόνια έχουν μειώσει το προσωπικό τους περίπου κατά 50%, κυρίως μέσω φυσικής ροής (οικιοθελείς αποχωρήσεις, συνταξιοδοτήσεις περισσότερες από τις προσλήψεις) και δευτερευόντως μέσα από προγράμματα εθελουσίας εξόδου.
Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της ΔΕΗ, που στο τέλος του 2001 απασχολούσε 30.596 άτομα, τα οποία περιορίστηκαν στις 22.582 στα τέλη του 2009 (αμέσως πριν από την υπογραφή του μνημονίου), για να καταλήξουν στα 20.030 άτομα στο τέλος του 2012. Δηλαδή, την περίοδο των έντεκα ετών (2001-2012) ο αριθμός του προσωπικού περιορίστηκε κατά 35% περίπου.
Ακόμη μεγαλύτερη είναι η ποσοστιαία μείωση του προσωπικού στην ΕΥΔΑΠ, καθώς από τα 4.262 άτομα του 2001, φτάσαμε στα 3.320 το 2009 και στα 2.512 άτομα στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς (-41%).
Στην εταιρεία ύδρευσης της Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) ο αριθμός των εργαζομένων στο τέλος του 2002 ήταν 631 άτομα και μετά από σταδιακή υποχώρηση έπεσε στα 405 άτομα το 2009 και μόλις στα 258 το 2012 (πτώση άνω του 50%).
Μένουμε στη Θεσσαλονίκη και πάμε στον τοπικό Οργανισμό που διαχειρίζεται το λιμάνι. Ο ΟΛΘ λοιπόν στα τέλη του 2001 απασχολούσε 715 άτομα, τα οποία περιορίστηκαν στα 564 στο τέλος του 2009 και στα 484 στο τέλος του 2012.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό του ΟΤΕ που ξεκίνησε την προηγούμενη δεκαετία υπό κρατικό έλεγχο και τώρα διοικείται από τη γερμανική Deutsche Telekom. Ο ΟΤΕ, λοιπόν (σε επίπεδο εταιρείας, για να αναφερόμαστε σε συγκρίσιμα μεγέθη) απασχολούσε το 2001 συνολικά 18.545 άτομα, τα οποία μέχρι το 2009 είχαν μειωθεί στα 11.369 και μέχρι το τέλος του 2012 στα 8.750(υποχώρηση άνω του 50% και στη συγκεκριμένη περίπτωση).
Κερδοσκοπούν με τις απολύσεις
Με τη μείωση προσωπικού. οι μεγαλομέτοχοι των εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιριών του Δημοσίου κερδοσκοπούν και τα κέρδη είναι απεριόριστα και θα αυξηθούν κι άλλο όσο συνεχίζεται η απαξίωση του Δημοσίου.
Δεν είναι απίστευτο όμως;
Οσο ο άλλος πεθαίνει, εσύ να τρέφεσαι από τα απομεινάρια του;
Για αυτό άλλωστε μιλάμε για τα άγνωστα vulture funds που τελικά είναι οι γνωστοί-άγνωστοι κουκουλοφόροι της παρασιτικής ελίτ, των κρατικοδίαιτων ψευτοεπιχειρηματιών, των τραπεζιτών και των κομματόσκυλων που θησαύρισαν, εκμεταλλευόμενοι τους πολίτες και πατώντας επί πτωμάτων.
Ενώ λοιπόν ο μισθός των δημοσίων υπαλλήλων έχει ψαλιδιστεί και η παραγωγικότητα ανά εργαζόμενο έχει υπερδπλασιαστεί -με εξαίρεση φωτεινή τα βύσματα- τα κρατικόχαρτα, όπως αποκαλούν οι τζογαδόροι του χρηματιστηρίου τις μετοχές των εταιριών του Δημοσίου, έχουν υψηλή κερδοφορία που προκύπτει από τους όρους της πιο άγριας μορφής καπιταλισμού, όταν δηλαδή κάποιος πεθαίνει, τρώμε το κουφάρι του.
Και όσο η σήψη του πτώματος συνεχίζεται, παράγοντες της αγοράς και αναλυτές ή καλύτερα παπαγαλάκια της ελίτ των κερδοσκόπων εκτιμούν πως η παραγωγικότητα των εταιρειών αυτώνθα μπορέσει να βελτιωθεί στο μέλλον ακόμη περισσότερο, αν οι συγκεκριμένοι οργανισμοί λειτουργήσουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με επαγγελματικό-μακροχρόνιο σχεδιασμό (π.χ. να μην αλλάζουν οι διοικήσεις κάθε τόσο).
danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.