Το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν είναι το πιο παράλογο που συμβαίνει σε αυτή τη χώρα

Χιλιάδες κόσμου συνέρρεε χθες μέχρι αργά τη νύχτα στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή και στο κτίριο της ΕΡΤ3 επί της λεωφόρου Στρατού. Πολλοί είδαν αυτή την αυθόρμητη κίνηση του κόσμου ως το ενδεχόμενο να ξεσηκωθεί ο ελληνικός λαός, με αφορμή τον ξαφνικό θάνατο της ΕΡΤ αλλά αιτία να ζήσουμε όλοι με αξιοπρέπεια.

Ο κόσμος ξεσηκώθηκε για να μην κλείσει η ΕΡΤ, όμως, δεν έχουμε δει κανέναν να ξεσηκώνεται ή να αγανακτεί με το σενάριο, που όλο και πλησιάζει, να βγαίνει σε πλειστηριασμό το μοναδικό σπίτι που θα έχει κάποιος φουκαράς, που δεν έχει να πληρώσει το δάνειό του στην τράπεζα και να κατάσχονται μισθοί και συντάξεις σε όποιον χρωστάει στην εφορία από 300 ευρώ και πάνω;

Πότε θα έρθει αυτός ο λαϊκός ξεσηκωμός; Στην γείτονα Τουρκία την φωτιά της “εξέγερσης” άναψε η σπίθα της κοπής 5-6 δέντρων σε πάρκο της Κωνσταντινούπολης.

Στην Ελλάδα, η ΕΡΤ είναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της οργής;

Στην Ελλάδα, ο κόσμος πεινάει, μένει σε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα και θέρμανση κι, όμως συνεχίζει να σηκώνει αγόγγυστα το σταυρό του μαρτυρίου. Ακόμη κι οι Τούρκοι ξεσηκώθηκαν εναντίον του ισλαμικού συντηρητισμού του Ερντογάν! Οι Έλληνες πότε θα εξεγερθούν εναντίον της απολυταρχικής κυβέρνησης που έχουν επιβάλλει το μνημόνιο κι οι δανειστές;

Το φίμωμα της ΕΡΤ μπορεί να μην αποτελέσει σπίθα ικανή να ανάψει την φωτιά που περιμένει ο λαός για να εκφράσει την οργή και την απελπισία για τη δυστυχία που του προκάλεσαν οι επιλογές των πολιτικών. Η ΕΡΤ, ίσως δεν είναι λόγος αρκετός για το ξεσηκωμό που περιμένει κανείς, γιατί υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν τη σημασία της ύπαρξης ανεξάρτητης κρατικής τηλεόρασης αλλά άλλοι τόσοι είναι εκείνοι που ικανοποιήθηκαν από αυτή την εξέλιξη ώστε να σταματήσει η επιβάρυνση μέσω της ΔΕΗ.

Με μία κίνηση αιφνιδιασμού η κυβέρνηση έβαλε λουκέτο στην κρατική τηλεόραση κλείνοντας παράλληλα το μάτι σε όλους αυτούς που θεωρούν θετική εξέλιξη σε μία δημοκρατική χώρα να μην έχει κρατική τηλεόραση ώστε να γλιτώνουν το “χαράτσι” στη ΔΕΗ.

Μόνο που η κυβέρνηση αν ήθελε θα έβρισκε τρόπο ώστε να είναι ορθολογικό το κόστος διατήρησης της κρατικής τηλεόρασης, όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο. Άλλο το τι πρέπει να γίνει με την κρατική τηλεόραση, κι άλλο με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό.

Από καιρό τώρα έπρεπε να πάψει να λειτουργεί η κρατική τηλεόραση ως ένα αέναο όργανο προπαγάνδας και παραμάγαζο οποιουδήποτε κυβερνητικού σχήματος που διορίζει με εξωφρενικές αμοιβές τις κόρες, τις ερωμένες και τα ξαδέρφια του, επιβάλλει τη δική της γραμμή, εκτοπίζει οποιοδήποτε εξεγείρεται ή διατυπώνει μία διαφορετική άποψη από την κυβερνητική γραμμή.

Όλοι συμφωνούν ότι έπρεπε να μπει μία τάξη στην σπατάλη που συντελείται επί χρόνια στην ΕΡΤ, όποια θέση κι αν παίρνουν στο θέμα της ενημέρωσης από κρατικό μέσο. Ο τρόπος ήταν άκομψος, ακραίος και φασιστικός. Ένας τρόπος που αν μη τι άλλο μας τρομάζει και μας θυμίζει άλλες εποχές. Για αυτό και κάποιοι έσπευσαν να παραλληλίσουν τη λειτουργία της ερτ μετά το λουκέτο, με το Πολυτεχνείο.

Χούντα τότε, χούντα και τώρα. Μόνο που τόση αλληλεγγύη δε δείξαμε όταν ερημωνόταν η βιομηχανική περιοχή της Σίνδου, της Νέας Σάντας κι όποιας άλλης βιομηχανικης μονάδας γύρω από τις μεγάλες πόλεις, χιλιάδες εργαζόμενοι χάνουν καθημερινά τις δουλειές τους, ή μένουν απλήρωτοι για μήνες και η οικογένειά τους εξαθλιώνεται, όταν άνθρωποι δουλεύουν κι αμείβονται με 300 ευρώ ενώ πληρώνουν ταμεία 1500 ευρώ…

Άραγε, θα δείξουμε την ίδια ευαισθησία κι αλληλεγγύη όταν θα αρχίσουν να παίρνουν το σπίτι του γείτονα, του φούρναρη, του ταχυδρόμου μας; Όταν τότε θα ανοίξουν οι πόρτες της κολάσεως, γιατί θα ανοίξουν πιο γρήγορα απ’ ότι περιμέναμε, ποιος θα καεί πρώτος: οι υπάλληλοι της τρόικας, οι γίγαντες της πολιτικής μας και της συγκυβέρνησης ή ο απλός λαός που δε θα του δοθεί καμία προθεσμία, καμία ανάσα προκειμένου να προστατέψει ό,τι του έχει απομείνει στη ζωή: ένα κεραμίδι να βάλει την οικογένειά τους από κάτω και ένα μισθουλάκο ή συνταξούλα απλά για να μην πεθάνει.

Πιο επίκαιρο από ποτέ το παρακάτω:

Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα,
Δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει…